- 23 Kasım 2020
- 956
- 3.990
- 63
- 30
- Konu Sahibi zatenasklarhepboyle
- #1
Merhaba sevgili kk ailesi ne olur akıl fikir verin gerçekten hiç dostum yok,..ben 24 yaşında lisans mezunuyum şuan belli nedenlerden dolayı çalışmıyorum .yapı gereği hırslı ve başarı peşinde koşan bir yapım var. Bu sene yüksek lisansa başladım.Bunu neden anlatıyorum, erkek arkadaşım 29 yaşında ve gerçekten inanılmaz tembel. Sırf subay olabilmek için 4 senelik özel okulu zorla şerle bitirdi seneye subaylık sınavı var ve bunun için vermesi gereken 30 kilosu var ! 1 hafta gayret ediyor sonra salıyor kendini. Nasıl iş bulacak bilmiyorum hiçbir çabası gayreti yok. Bitirdiğin bölümle ilgili iş yap diyorum bilmiyorum ki ben beceremem ki sınavlara bile çalışmadan kopyayla geçtim diyor. Ulan diyorum 4 senede hicmi bi sey kapmadın?? beceremem deyip duruyor. Gerçekten delireceğim.
Birikim deseniz 30 bin birikimi var bunu güya
borsadan zamanla 100 200 bine katlayacakmış gel de sinir olma ! Hayalciliğe bakar mısınız.. dünyaya bir kez geliyorum çalışmak istemiyorum diye bazen ağzından kaçırıyor bazen bakıyorum hırslanmış subaylık için kilo vermeye çalışıyor bazen bakıyorum umrunda değil.
Bu sene ikinci senemiz kveendisi evlenmeyi çok istiyor. ben başından beri kendisine iş bulmazsa evliliğin söz konusu olmayacağını söylememe rağmen asla çaba göstermemesi inanılmaz canımı sıkıyor. Kendisi de kabul ediyor lafta evlenmeyi gelecek kurmayı söyleyip durduğunu ama iş icraata gelince kılını kipirdatmadigini. Bazen de iş sahibi olmak icin kilo vermeye çabalıyor işte diye kendime kızıp ona kıyamıyorum.
Çevremdeki insanların erkek arkadaşları hep iş güç sahibi insanlar onları gördükçe enayi gibi hissetmeye başladım uzun olduysa affola ne olursunuz bana akıl verin..
Birikim deseniz 30 bin birikimi var bunu güya
borsadan zamanla 100 200 bine katlayacakmış gel de sinir olma ! Hayalciliğe bakar mısınız.. dünyaya bir kez geliyorum çalışmak istemiyorum diye bazen ağzından kaçırıyor bazen bakıyorum hırslanmış subaylık için kilo vermeye çalışıyor bazen bakıyorum umrunda değil.
Bu sene ikinci senemiz kveendisi evlenmeyi çok istiyor. ben başından beri kendisine iş bulmazsa evliliğin söz konusu olmayacağını söylememe rağmen asla çaba göstermemesi inanılmaz canımı sıkıyor. Kendisi de kabul ediyor lafta evlenmeyi gelecek kurmayı söyleyip durduğunu ama iş icraata gelince kılını kipirdatmadigini. Bazen de iş sahibi olmak icin kilo vermeye çabalıyor işte diye kendime kızıp ona kıyamıyorum.
Çevremdeki insanların erkek arkadaşları hep iş güç sahibi insanlar onları gördükçe enayi gibi hissetmeye başladım uzun olduysa affola ne olursunuz bana akıl verin..
bana danışmak yok. Annesine babasına en ufak laf söyleyemiyor mesela haksız bile olsalar susuyor
kendime bakıyorum ben de ondan farksız değilim diyorum bazen. Oyun oynuyorum tüm gün evdeyim arada ders çalışıyorum farksız miyim sizce
