- 17 Eylül 2013
- 429
- 405
- 86
- Konu Sahibi deniziminincisi
- #1
Yeniden ben 
malumunuz uzere hatirlayanlar bilir onceki konumdan bir gorusmem olacakti.
gorucu usulu dedidigim bir arkadasim tanistirdi akrabasinin ogluyla.
Neyse gittim gorustum.
Meslegi maddi durumu ve herseyi tamam. Aslinda goruslerimizde birbirine ters degil. Muhabbetide iyi sayilir. Yani aslinda evlenilecek, yada iliskiye baslanabilecek birisi cikti karsima. Fakat isin etkilenme boyutu olmadi bende.
O olmayincada uzatmadim acikcasi. Masada olmayacagini soylemedim arkadasima soyledim o sonradan soyledi. Ben oda olumsuzdur diye dusunurken onun beni cok begendigini ogrendim. Ama dedigim gibi hic oluru yoktu gozumde o yuzden belki severim mevzuna hic girmedim.
Bu konu bu kadar. Benim asil kafami kircalayan sey baska.
Arkadaslarim cevremdeki insanlar es dost inanin sadece dunyada bir ben bekar kalmisim gibi surekli beni birileriyle tanistirma cabasinda.
diger konumda bazi arkadaslar yasin erken acele etme demis. Haklisiniz bana kalsa otuzu gorurum. Zaten okulumda bitmedi henuz. Fakat cevremin baskisiyla icimdeki yalnizlik hissi benim dusuncelerimi yok sayip kendi bildigi gibi hareket ediyor sanki.
Kac kez reddettigim gorusme oldu ama yine ardi arkasi kesilmedi.
velhasil yoruldum biktim bezdim.
artik bir kisiyle daha tanisacak halim kalmadi.
Ama ne yalnizligima nede cevreme sozum geciyor bu aralar. Duygusal eksikligim aldi basini gidiyor.
Eski iliskimden dolayi kaybettigim ozguvenimi yeniden kazndim. Toplumdan, sosyallikten uzaktim bir kac yildir. Simdi ozume dondum. Eski soyal hayatima ilgi alanlarima kisacasi eski ortamima donuyorum cok sukur.
Ve artik gorucu usulu defterini kapatmayi dusunuyorum. Yani onceden gormedigim, konusmasini duymadigim, halini tavrini bilmedigim birisiyle ayni masaya oturmayi dusunmuyorum. Sizce bu saglikli bir dusuncemi?surekli birilerini reddederek bu seferde olur olmaz bi insana kalma dusuncesi var zihnimi hulandiran? Kafam karisik. Hayatim ondanda karisik. Biraz uzun oldu kusura bakmayin.
malumunuz uzere hatirlayanlar bilir onceki konumdan bir gorusmem olacakti.
gorucu usulu dedidigim bir arkadasim tanistirdi akrabasinin ogluyla.
Neyse gittim gorustum.
Meslegi maddi durumu ve herseyi tamam. Aslinda goruslerimizde birbirine ters degil. Muhabbetide iyi sayilir. Yani aslinda evlenilecek, yada iliskiye baslanabilecek birisi cikti karsima. Fakat isin etkilenme boyutu olmadi bende.
O olmayincada uzatmadim acikcasi. Masada olmayacagini soylemedim arkadasima soyledim o sonradan soyledi. Ben oda olumsuzdur diye dusunurken onun beni cok begendigini ogrendim. Ama dedigim gibi hic oluru yoktu gozumde o yuzden belki severim mevzuna hic girmedim.
Bu konu bu kadar. Benim asil kafami kircalayan sey baska.
Arkadaslarim cevremdeki insanlar es dost inanin sadece dunyada bir ben bekar kalmisim gibi surekli beni birileriyle tanistirma cabasinda.
diger konumda bazi arkadaslar yasin erken acele etme demis. Haklisiniz bana kalsa otuzu gorurum. Zaten okulumda bitmedi henuz. Fakat cevremin baskisiyla icimdeki yalnizlik hissi benim dusuncelerimi yok sayip kendi bildigi gibi hareket ediyor sanki.
Kac kez reddettigim gorusme oldu ama yine ardi arkasi kesilmedi.
velhasil yoruldum biktim bezdim.
artik bir kisiyle daha tanisacak halim kalmadi.
Ama ne yalnizligima nede cevreme sozum geciyor bu aralar. Duygusal eksikligim aldi basini gidiyor.
Eski iliskimden dolayi kaybettigim ozguvenimi yeniden kazndim. Toplumdan, sosyallikten uzaktim bir kac yildir. Simdi ozume dondum. Eski soyal hayatima ilgi alanlarima kisacasi eski ortamima donuyorum cok sukur.
Ve artik gorucu usulu defterini kapatmayi dusunuyorum. Yani onceden gormedigim, konusmasini duymadigim, halini tavrini bilmedigim birisiyle ayni masaya oturmayi dusunmuyorum. Sizce bu saglikli bir dusuncemi?surekli birilerini reddederek bu seferde olur olmaz bi insana kalma dusuncesi var zihnimi hulandiran? Kafam karisik. Hayatim ondanda karisik. Biraz uzun oldu kusura bakmayin.
