Kaynanamlara gittik oturuyoruz. Eşim içerde. Ben mutfaktayım onlarla. Konu el bilek güzelliğine geldi 
küçük görümcem benim elllerim büyük yaa güzel değil falan diyor sonra benim elime baktı seninkiler güzel dedi ama dalga geçer şekilde söylüyor bunu... ne kadar ince ellerin falan diyor. Bende afedersiniz mal gibi durmuş elime bakıyorum 
diğer görümcem oradan lafa karıştı.. ne güzel işte ince olması iyi dedi kahkaha attı. Takıda ona göre oldu dedi bir kahkaha daha... büyük olsaydı takının gramajıda büyük olurdu falan diye devam ediyor hala. Hepsi güldü. Bende yapmacık bir gülümseme yaptım. Sevimli misin sen şimdi benim başıma. Samimiyet dedikleri bu işte ve ben bunu istemiyorum. Mesafelide davranıyorum ama boş sanırım. Ne yapıyım sizce ? Dediğim gibi mesafeliyim ama saygı namına onları pür dikkat dinlerim, bir şey anlatırlarken ciddiye alırım ama fark ettim ki onlar beni ciddiye almıyor sanırım. Sadece bu davranış değil bir çok böyle... Başlarda böyle değillerdi sürekli karışmaya yönetmeye çalıştılar, ben mesafe koydum soğuk davrandım onlarda karışmamaya ve saygılı davranmaya başlamışlardı ama bir yandan konuşuyorlardı sürekli benle işte soğuk olma, içimize gir falan diye. Duruşumu bozmadım. Son zamanlar bu hale geldiler niyeyse koruduğum mesafemi artık hiç takmıyorlar ve belli ediyorlar bana. O kadar iyi hissediyorum ki yaptıkları şeyi. Umarım anlatabilmişimdir. Bide sürekli şakayla karışık laf sokuyorlar. Üstelik bunu beni gayet ciddiye alır gibi dinleyip, sonra ters köşe yapıyorlar. Mesela bir konu konuşuyoruz soru soruyorlar falan bende normal cevap veriyorum konuşuyorum... sohbetin havasına kapılmış gidiyoruz sıradan bir şekilde ama sonra birden işi alay etme noktasına getirip gülüyorlar. Bende zannediyorum ki ne güzel sohbet ediyoruz saf saf... Önceden dumur oluyordum ne oluyor yahu diye kalıyordum ama durumu fark ettikten sonra bende karşılık verdim görümceme. Ses etmedi ama bozuldu. Ama yine devam ediyor yapmaya. Böyle mi devam edeyim sizce ? Sohbete kendimi kaptırmayıp gözümü açmam mı gerek sürekli ? Bide bu durumun kilit noktası şu oldu diye düşünüyorum... sohbet sırasında onlar kendilerince komik bir şeyler anlatıp gülüyorlar bende onlara eşlik ediyorum her esprilerine gülüyorum bende komik şeyler anlatıyorum falan ama sonra iş bana dönüyor işte birden :)
küçük görümcem benim elllerim büyük yaa güzel değil falan diyor sonra benim elime baktı seninkiler güzel dedi ama dalga geçer şekilde söylüyor bunu... ne kadar ince ellerin falan diyor. Bende afedersiniz mal gibi durmuş elime bakıyorum diğer görümcem oradan lafa karıştı.. ne güzel işte ince olması iyi dedi kahkaha attı. Takıda ona göre oldu dedi bir kahkaha daha... büyük olsaydı takının gramajıda büyük olurdu falan diye devam ediyor hala. Hepsi güldü. Bende yapmacık bir gülümseme yaptım. Sevimli misin sen şimdi benim başıma. Samimiyet dedikleri bu işte ve ben bunu istemiyorum. Mesafelide davranıyorum ama boş sanırım. Ne yapıyım sizce ? Dediğim gibi mesafeliyim ama saygı namına onları pür dikkat dinlerim, bir şey anlatırlarken ciddiye alırım ama fark ettim ki onlar beni ciddiye almıyor sanırım. Sadece bu davranış değil bir çok böyle... Başlarda böyle değillerdi sürekli karışmaya yönetmeye çalıştılar, ben mesafe koydum soğuk davrandım onlarda karışmamaya ve saygılı davranmaya başlamışlardı ama bir yandan konuşuyorlardı sürekli benle işte soğuk olma, içimize gir falan diye. Duruşumu bozmadım. Son zamanlar bu hale geldiler niyeyse koruduğum mesafemi artık hiç takmıyorlar ve belli ediyorlar bana. O kadar iyi hissediyorum ki yaptıkları şeyi. Umarım anlatabilmişimdir. Bide sürekli şakayla karışık laf sokuyorlar. Üstelik bunu beni gayet ciddiye alır gibi dinleyip, sonra ters köşe yapıyorlar. Mesela bir konu konuşuyoruz soru soruyorlar falan bende normal cevap veriyorum konuşuyorum... sohbetin havasına kapılmış gidiyoruz sıradan bir şekilde ama sonra birden işi alay etme noktasına getirip gülüyorlar. Bende zannediyorum ki ne güzel sohbet ediyoruz saf saf... Önceden dumur oluyordum ne oluyor yahu diye kalıyordum ama durumu fark ettikten sonra bende karşılık verdim görümceme. Ses etmedi ama bozuldu. Ama yine devam ediyor yapmaya. Böyle mi devam edeyim sizce ? Sohbete kendimi kaptırmayıp gözümü açmam mı gerek sürekli ? Bide bu durumun kilit noktası şu oldu diye düşünüyorum... sohbet sırasında onlar kendilerince komik bir şeyler anlatıp gülüyorlar bende onlara eşlik ediyorum her esprilerine gülüyorum bende komik şeyler anlatıyorum falan ama sonra iş bana dönüyor işte birden :)
