- 16 Şubat 2013
- 726
- 934
Merhaba arkadaşlar. Eylül'de sözüm var nasip olursa. Sevgilim ailesi ile tanıştırmak için memleketine götürdü beni bu kış. Konya'da oturuyorlar. Anne babası ile tanıştım. Daha önceden benim fotoğrafımı göstermiş ailesine. Ablası evli olduğu için onun evine ayrı gittik. Ben gelene kadar kendi kendime diyorum işte yaşlarımız yakın inşallah sevecen biridir iyi anlaşırız felan. Neyse evin önüne geldik kapıyı çaldık. Samimiyetsiz bir gülümseme var karşımda daha ilk baştan moralim öyle bozuldu ki. Hoş geldiniz dedi. Oturduk ama kadın sadece sevgilimle konuşuyor. Benle hiç konuşmuyor. Kaç saatlik yoldan gelmişiz ne bileyim tanışma faslı yani insan bir şeyler sormaz mı benle hiç konuşmadı. Kendimi öyle değersiz hissettirdi ki. Sonra ben bir lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayayım dedim kalktım geldiğimde böyle bikaç soru sordu nasılsın bilmem ne diye. Belli ki benimki konuşmuş neden böyle yapıyorsun diye. 1 gün evlerinde kaldık inanın hep suratı asıktı ve bana karşı diğer gelinleri övdü durdu. İşte onlarla aramız çok iyi de falan da filan. Bu arada 3 gelinleri var ve hepsi kendi köylerinden bir ben böyle başka şehirden kendimi büyük göstermek gibi bi amacım yok yanlış anlaşılmak istemem ve tek üniversite okumuş gelin ben olacağım. Oradan ayrıldık sevdiğimle ablasının bu kötü tavırları için benden özür diledi. Ben senden bir şey saklamam madem hoşlanmadın söyleyeyim de tam olsun dedi. Noldu dedim işte ben lavaboya gidince arkamdan ilk söylediği şey şuymuş '' fotoğraflarda daha zayıftı sanki kilo almış'' yani düşünebiliyor musunuz ben benle konuşmadı suratı asık diye üzülürken kadının ilk dediği cümle bu olmuş öyle üzüldümki. Sevgilim de hemen kapıyı kapatmış sen ne diyosun kızın suratına bakmadın bi de arkasından ne biçim konuşuyosun demiş. Ben bir daha asla bu kadınla görüşmek istemiyorum. Dediği için değil davranışları için. İsteme de olmazsa nişan da elbet karşılaşacağım bu kadınla sizce nasıl davranmalıyım ? Kusuruma bakmayın böyle de uzun oldu ama