anlaşılacağı üzere görümcemden nefret ediyorum.herşeye gagasını uzatmasından,hiç bir şeyi beğenmeyip kendini en mükemmel sanmasından,benim mesleğime burun kıvrmasından (özür dilerim o liseyi bitermemiş evlenmek uğruna,ben hemşireyim)ve sevgili kocamın ona laf ettirmemesinden bıktım usandım.ne kıymetli ablası varmış arkadaş.hayır ben de görümceyim gelinimizle kardeş gibiyiz çok şükür olmasak bile kardeşim asla laf ettirmez eşine ettirmesin de.Ailemden ayrıyım 900 km.uzağımdalar.çok özlüyorum onları ve kendimi çook yalnız ve mutsuz hissediyorum.6 aylık bebeğim var Allah bin şükür tek tesellim o.