Daha çok genç ve toysun, hayatı tanımıyorsun, dolayısıyla da erkek arkadaşını da tanıyabilmen çok zor...
Benim de eşim kürt-alevi. Bense göçmen-sünniyim.. Benim de alem çok karşı ıktı, onlar da anlaşamayacağımızı kültür farkı olacağını söylediler...
Ama ben eşimi tanıdığımda 26 yaşındaydım, üniversiteden mezun olmuş, çalışan kendi ayakları üzerinde duran bir bayandım.. Evlendiğimizde ise ben 30 o 34 yaşındaydık... Onun da benim de karakterlerimiz oturmuş kariyerimiz belirlenmiş, kendi ayaklarımızın üzerinde durabilen hayattan ve partnerinden ne istediğini bilen insanlardık.... Ailemin itirazları ilişkimizin 3. yılında son buldu... Fakat bu sefer eşimin annesini kaybettik, araya zaman girdi ve ilişkimizin 4. yılında nişanlanıp 4,5 ay sonra da evlendik...
Asla pişman olmadım, eşim beni dünyanın en mutlu kadını yaptı.. Hiçbir kültür çatışması da yaşamadık. Herkes sınırını bilip birbirine saygı duyduktan sonra kültür çatışması değil kültür birliği oluyor....
Ama sen daha çok gençsin, sevgilini çok iyi tanıyabilmen, senin içindoğru adam olduğunu keşfedebilmen için biraz daha pişmen gerekiyor... Daha 14 yşında çıkmaya başlamışsın, gözünü onda açmışsın tabiri caizse.. Sen başka erkek görmemişsin ki karşılaştırma yapabilesin, daha hayatı tanımamışsın ki hayattan istediklerini bu adam sana verebilecekmi karar verebilesin, sen daha kendi ayaklarının üzerinde durmamışsın ki bu adama sırtını yaslayıp yaslayamayacağına karar verebilesin...
Daha çok genç ve toysun, ailen haklı da çıkabilir, o adam gerçekten senin için doğru adam da olabilir... Daha iyi tanımaya çalış, ve zaman ver....
Evlilik için çook ama çok erken....