• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

gurbet zehirden acıymış.. annemm meğer ne haklıymış

2 saat uzakliktaki anneannem bir haftaligina kalmaya geldiginde bile o giderken o kadar kotu oluyorum ki. Sanki o gidince ev bombos kaliyormus gibi hissediyorum yedigim yemegi bile eksik yer oluyorum. Anlyorum sizi ama alismak lazim mecburen..
 
33yasinda 3yillik evliyim.utanarak soyluyorum annemle mesafem 2.5-3saat.bana gelipte giderken agliyorum.Icim parca parca oluyor.seno cok iyi anliyorum guzel kardesim birde hamilesin.Allah annelerimizi basimizdan eksik etmesin.Tez zamanda caninin yarisi annene kavusmani dilerim.tabi evladinada...
 
Ben memleketimi hiç sevmezdim, sıkılmıştım. Orada büyüdüm, orada okudum, orada işe girdim ve hep evimdeydim.
1000 km mesafesi olan bir şehre gelin gelirken de hiç içimin sızlayacağını düşünmemiştim. Annemle de aram bal kaymak değildi hiç bir zaman. Yine de "canım sıkıldı, anneme gideyim de bir çay içeyim" mesafesinde olmayı isterdim.
 
Okurken ağladım..Daha ayrılmadan gurbet acısı var içimde bende seneye ayrılıcam ilk kez ne yapıcağımı bilmiyorum son günlerde psikolojim bozuldu sürekli ağlıyorum..Canım annemden ayrı kalmak çok zor olacak çok..
 
Şuanki tecrübelerim olsa gurbetten olacak herkesi daha başlamadan reddederim ama insan yaşamadan anlamıyor. Bir de herkesin aynı olacak diye birşey yok belki senin durumun daha başka olur ama bu acı illa az da olsa kalıyor insanın içinde
 
Çok zor gerçekten gurbet:( Canım annem de kendi memleketinden gurbete geldiği için bana hep söylerdi.Ama başımız da kavak Yelleri tabi ki sen de gitmissin anne derdim.Aslında gizli gizli ağlardım o konu geçince:(( Altı yıl oldu,aramızda 8 saat mesafe var.Allah razı olsun eşim anlayışlı, annemi her görmek istediğimde reddetmez. Daha dün kızıma bir koli hediye göndermiş canım annem. Kargo paketi sevilir mi? Elleri değdi diye koklanır mı? Üstüne kokusu sinmistir elinin diye tek tek sevilir mi:(( Aksam aksam duygulandim yine.Allh annelerimizi başımızdan eksik etmesin arkadaşım..Hayırlı doğumlar
 
Bende annemden 6saat uzaktayim kayinvalidemden de oyle.
Bi tek esimle ben variz burda, bir de minik oglumuz :)
Anneme ayda ya da 2ayda bir gidiyorz.hamilelik gercekten cok zor geciyor, birlikte biseyler yapmak annene nazlanmak istiyorsun;)
Bebegim dogunca biraz atlattim bu durumu diyordum simdi de anneli kizli gezenlere ozeniyorum.
Annemden gelince direk gun saymaya basliyorum.8hafta kaldi, 7hafta kaldi diye:)



Cuma gunu gidiyorum beeen:KK49:
 
bende 2,5 yıldır gurbette evime 10 saat uzaktayim. alisamadim,sevemedim hic alisamicam gibi.cocuk olduktan sonra sıkıntı ve ozlem kat be kat arttı. evladımi annemden uzakta nasil buyutucem bu sorumlulugun altindan nasil kalkicam bilmiyorum. Yüreğim yangın yeri. hergun rabbime dua ediyorum beni bu acidan kurtarsin diye.Allah büyüktür !
 
Merhabalar. Canım gerçekten çok sıkkın ve dertleşmek için yazıyorum,nolur beni teselli edin, ayıplamayın.
aileme 7-8 saat uzakta yaşıyorum.ağustosun 20sinden beri annemi görmemiştim.gecen hafta bana sürpriz yapıp yanıma geldi canım annem. 1 haftadır yanımdaydı.Bugün de memlekete geri döndü ve ben o gittiğinden beri ağlıyorum. Normalde vedalaşırken ona hiç belli etmemeye çalışırdım o üzülmesin diye.ama bu kez dayanamadım, hamileliğin de verdiği duygusallıkla koyverdim yanında.o gittiğinden beri de ağlıyorum.allaha dua ediyorum bizi birleştirsin,Rabbim kimseyi annesinden ayrı koymasın diye...
onun arkasından boş eve girmek, onun dokunduğu şeylere dokunmak bana acı verdi. Akşamları Onun dizine yatıp uzanmak, her akşam işten geldikten sonra hissettiğim o ev sıcaklığı, sıcacık yemekler, annemin şefkati..hepsine yine hasret kalacağım ocak ayına kadar.o da yine 1 haftaya sığdırmaya çalışacağım hasretim.
6sene bitti gurbete çıkalı ama hala alışamadım,çok zor geliyor. Eşimin bana karşı ilgisizliği de bu duygularımı körüklüyor.hayat böyle geçer mi diye hayıflanıyorum her seferinde gençliğimi harcamış hissediyorum ve üzülüyorum. Annem uzaklardan biriyle evlenmemi hiç istememişti. Gurbet zehirden acı derdi hep. Meğer ne kadar da haklıymış...​
6 senedir alışamadım demişsiniz, tabiki zor insanın ailesinden ayrı olması, ha deyince çıkıp annesini görmeye gidememesi ama insan alışıyor kendi evine, düzenine zaman içerisinde.
Teselli olurmu bilemiyorum ama aklıma ilk geleni yazıyorum, şükredin anneniz bir telefon ucunda, ulaşabiliyorsunuz, sesini duyabiliyorsunuz istediginiz an. Hayatta yani uzaktada olsa. Böyle düşünmeye çalışın birde.
 
Bütün yorumları okudum.Kimine şaşırdım kimisine üzüldüm.
Ve hepsinde de kendimi buldum.

Bende 5 aydır ailemden ayrı yaşıyorum.Eşimin işi nedeniyle,onun ailesinin yaşadığı yere taşındık.Bende çalışıyorum mecburen tayin girdim.1,5 yaşında oğlum var.Beni burda tutan tek şey Çocuk. Çünkü eşimlede genelde ailesi nedeniyle çok tartışma yaşıyoruz.İş yerimede pek alışamadım.
Ailemi çok özlüyorum.Zaman zaman görüşüyoruz ama yetmiyor.Diğer kızlarında dediği gibi annem gidince o ev sanki üstüme üstüme geliyor.Ben gittiğimde de aynı .Uçarak gidiyorum ağlaya ağlaya geri dönüyorum.Bütün ailemin bir arada olduğunu benım ıse gurbette yanlız oldugumu düşündükçe deliriyorum.Annemde benim hasretımle yanıp tutuşuyor.Ona belli etmemeye çalışıyorum.Alışmış gibi yapıyorum.Ama malesef .Onlardan ayrı geçireceğim hergün boşa geçiyormuş gibi geliyor.Şimdiki aklım olsa hiç gelmezdım dıyorum.Onların kıymetini şimdi daha iyi anlıyorum.Bu başlıkla sanki yarama tuz basıldı:((((
 
Kizlar ben sevgilimle evlenirsem büyük ihtimal yurtdisinda yasayacagim burda annemin yakınında olma ihtimalimiz de var ama işini ayarlaybilirsek kalabiliriz yani ve bunları okudukca o kadar üzüldüm ki. Ben de anneme cok düşkünüm, yani benimki normalinden fazla, annemi bir gün gormesem hasret kalirim yani, daha önce bir ara yurtdışında kaldim, gittigim yer guzeldi cok da eglenmistim ama annemi ozledikce aglıyordum hep. Ki o zaman kisa kalmıştım. Ama annem de ben de şafak saymistik yani. Simdi bunlari okuyunca cok kotu oldum, ama insanın sevdiği her zaman yanibasinda olmuyor hayat insani cok değişik yerlere sürüklüyor..ooof of :KK14:
 
Bütün yorumları okudum.Kimine şaşırdım kimisine üzüldüm.
Ve hepsinde de kendimi buldum.

Bende 5 aydır ailemden ayrı yaşıyorum.Eşimin işi nedeniyle,onun ailesinin yaşadığı yere taşındık.Bende çalışıyorum mecburen tayin girdim.1,5 yaşında oğlum var.Beni burda tutan tek şey Çocuk. Çünkü eşimlede genelde ailesi nedeniyle çok tartışma yaşıyoruz.İş yerimede pek alışamadım.
Ailemi çok özlüyorum.Zaman zaman görüşüyoruz ama yetmiyor.Diğer kızlarında dediği gibi annem gidince o ev sanki üstüme üstüme geliyor.Ben gittiğimde de aynı .Uçarak gidiyorum ağlaya ağlaya geri dönüyorum.Bütün ailemin bir arada olduğunu benım ıse gurbette yanlız oldugumu düşündükçe deliriyorum.Annemde benim hasretımle yanıp tutuşuyor.Ona belli etmemeye çalışıyorum.Alışmış gibi yapıyorum.Ama malesef .Onlardan ayrı geçireceğim hergün boşa geçiyormuş gibi geliyor.Şimdiki aklım olsa hiç gelmezdım dıyorum.Onların kıymetini şimdi daha iyi anlıyorum.Bu başlıkla sanki yarama tuz basıldı:KK43:(((​
Sanırım ne olursa olsun insan alışamıyor. Bir yeri güzelleştiren tek şey insanın sevdiklerinin yanında olmasıymış. Yaşadığım yerin aslında çok büyük önemi yok, kendi ailem de suan bulunduğum yerde yaşasa, burası bile güzelleşir benim için. Nasıl olur bilmiyorum ama gerçekten hergün bir mucize için dua ediyorum Allah'a..
 
Simdi yazdiklarinizi okuyunca bir garip oldum.
18 senedir ailemden uzak yasiyorum.
Artik kendime ait hayatim var, eskisi gibi ozlem duymuyorum.
Ama sizin gibi de hic bir zaman uzuldugumu hatirlamiyorum.
Belki uzulmeye vaktim yoktu baska seylerden bilemiyecegim.
Ama kizimin beni sizin annenizi ozlediginiz kadar cok ozlemesini istemem.
Sonucta kendisine hayat kurmasini isterim.
Bugun variz yarin yoguz.


Anneleriniz size nasil davraniyordu, niye bu kadar baglisiniz annenize 6 senelik ayriliktan sonra?
Merak ettim cidden.


PS: Umarim bir gun ailenizin yanina tasinirsiniz ailece.
 
Nerde yaşadığın değil kimlerle yaşadığın önemli:
aynen de öyle.ailemin ve eşimden başka tanıdık kımsenın olmaması insanı yıpratıyor.
Mevzu sadece anne değil ki.Baba,kardeş,yeğen,arkadaş,eş dost hepsini özlüyorsun.Alıştığını sandığın anda birşey oluyor ve başa dönüyorsun.Örneğin; bir iftar sofrasında,bir bayram sabahında,bir düğünde ,doğum gününde,yada hastalıkta...
aklına ne gelirse...Onlardan ayrı geçen her gün acı çekiyorum
Belki eşimle ve ailesiyle güllük gülüstanlık olsam o kadar düşünmezdim.Ama onlardan yakınlık göremeyince,işinden memnun olmayınca konuşacak dertleşecek bir arkadaşın olmadığında ailenin yoksunluğuna daha çok ihtiyaç duyuyorsun.
 
Biliyormusun aynı durumdayız bende ailemden uzaktayım ve yaşadığım şehirde hiç ailem yok. Eşimde aynı senin ki gibi ilgisiz özellikle bu aile konusunda özlemimi dile getirdiğim zaman bile bişi demez bana. Ama sen benden şanslısın en azından annen azda olsa yanına geliyor ben ise annemi evlenmeden birkaç sene önce kaybettim. O kadar çok yanlızlığı hissediyorum ki her anlamda mutluyken üzgünken yarınbirgün çocuğum olursa doğumumda yada doğumdan sonra beni görmeye gelecek bi annem yok. Babam desen evlendi 4 yıldır ayrı bi şehirdeyim kızım yerinde iyimisin nasılsın diye birkere bile evime gelmedi defalarca çağırmama rağmen bile. Hayatta insanın annesi yada babası olmayışı çok kötü. Babam çok şükür hayatta ama onun varlığını bile hissedemiyorum eşime karşı benim babam var bize sahip çıkar bile diyemiyorum çünkü oda bunların farkında.. Üzülme en azından telefon açıp annenin sesini duyabiliyorsun. Hayatta olsada keşke sadece sesini duysam o bile yeter di bana.
 
karanfilsokak .!.:
Biliyormusun aynı durumdayız bende ailemden uzaktayım ve yaşadığım şehirde hiç ailem yok. Eşimde aynı senin ki gibi ilgisiz özellikle bu aile konusunda özlemimi dile getirdiğim zaman bile bişi demez bana. Ama sen benden şanslısın en azından annen azda olsa yanına geliyor ben ise annemi evlenmeden birkaç sene önce kaybettim. O kadar çok yanlızlığı hissediyorum ki her anlamda mutluyken üzgünken yarınbirgün çocuğum olursa doğumumda yada doğumdan sonra beni görmeye gelecek bi annem yok. Babam desen evlendi 4 yıldır ayrı bi şehirdeyim kızım yerinde iyimisin nasılsın diye birkere bile evime gelmedi defalarca çağırmama rağmen bile. Hayatta insanın annesi yada babası olmayışı çok kötü. Babam çok şükür hayatta ama onun varlığını bile hissedemiyorum eşime karşı benim babam var bize sahip çıkar bile diyemiyorum çünkü oda bunların farkında.. Üzülme en azından telefon açıp annenin sesini duyabiliyorsun. Hayatta olsada keşke sadece sesini duysam o bile yeter di bana.
Genişletmek için tıkla...

Allah rahmet eylesin.Çok üzüldüm.Senin durumun daha kötü farkındayım.Allah yardım etsin.Zaten baba anne gibi olmuyor.Annelerin yeri ayrı.Benim babamda binde bir arar.Ama annemle hergün görüşürüz.Bu arada benim annemde vefat etti.Üvey annem büyüttü beni. Ama ben üvey dersem günaha girerim.Allah bin kere razı olsun biçok öz anneden daha merhametli.
 
Ben annemi en son 2005 veya 2006'da gördüm sanırım. Emin bile değilim.
Ama artık hiç de zor gelmiyor...
 
NEOMEGA .!.:
Nerde yaşadığın değil kimlerle yaşadığın önemli:
aynen de öyle.ailemin ve eşimden başka tanıdık kımsenın olmaması insanı yıpratıyor.
Mevzu sadece anne değil ki.Baba,kardeş,yeğen,arkadaş,eş dost hepsini özlüyorsun.Alıştığını sandığın anda birşey oluyor ve başa dönüyorsun.Örneğin; bir iftar sofrasında,bir bayram sabahında,bir düğünde ,doğum gününde,yada hastalıkta...
aklına ne gelirse...Onlardan ayrı geçen her gün acı çekiyorum
Belki eşimle ve ailesiyle güllük gülüstanlık olsam o kadar düşünmezdim.Ama onlardan yakınlık göremeyince,işinden memnun olmayınca konuşacak dertleşecek bir arkadaşın olmadığında ailenin yoksunluğuna daha çok ihtiyaç duyuyorsun.
Genişletmek için tıkla...

kesinlikle haklısın birşey oluyor bi anda yüzüne çarpıyor yanlızlığın eşimin ailesi bir araya geldiğinde keşke bizimkilerde şurada karşımda olsalar da aynı sohbeti onlarla yapsam diyorsun .Özellikle anne konusunda ilk zamanlarda kafayı yiyordum evlendiğimin ilk yıllarında kayınvalidem sürekli çocuklarım çocuklarım çocuklarım aman şöyleler aman böyleler artık bıkıyordum insana kendini sahipsiz hissettiriyordu. Ama zamanla alıştım buna da alışıyor insan.
 
NEOMEGA .!.:
Allah rahmet eylesin.Çok üzüldüm.Senin durumun daha kötü farkındayım.Allah yardım etsin.Zaten baba anne gibi olmuyor.Annelerin yeri ayrı.Benim babamda binde bir arar.Ama annemle hergün görüşürüz.Bu arada benim annemde vefat etti.Üvey annem büyüttü beni. Ama ben üvey dersem günaha girerim.Allah bin kere razı olsun biçok öz anneden daha merhametli.
Genişletmek için tıkla...
Ne kadar güzel önemli olan doğurmak değil zaten. Merhameti olan her bayan annelik yapar. Çocukları olmayıp evlatlık edinip sanki kendi doğurmuş gibi seven koruyan kollayan binlerce insan var.Benim babamın eşi malasef babamla aramızı açtı sırf bizimle değil bütün ailemle arası kötü ve biz aile olarak birbirine çok bağlı ve düşkündük nasıl bu hale geldik bilmiyorum.Üzülüyorum annem gitti ve resmen hayatımız bir anda darmaduman oldu. Herşey o varken varmış.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X