- 30 Ocak 2011
- 1.530
- 448
- 323
Evet işte atanmak için disimizi tirnagimiza taktik geldik buralara ...Tabiki zorunlu hizmet ..Tam dağın başındayım. .Ulaşım belli saatlerde...İstediğim zaman dışarı cikamazsin...iki pastane ..en büyük avm a101 bim.... Bir is cevrem var...Geçen yıl hersey daha heyecanlı ve güzeldi .Şimdi herkesin bir telaşı var .Sevgili ,nisan,evlilik ,tayin isteyecekler vs Gruplasmalar ...İki yüzlüler .menfaatler. ....Güvendiğim kişi sayısı az işte ...Genelde evde olmak daha güvende hissetiriyor.Bazen birlikte çay içiyor sohbet ediyiruz. Ama artık buraya tikılmış gibiyim gün öldürüyorum.Buraya ait değilim. Sanki bana sunulan rolün bitmesini bekliyorum. Hiç enerjim kalmadı. Mesleki anlamda da kendimi ifade edemediğim bir okul. Şükür tabiki bunca şeye rağmen çoğu olumsuzluklara rağmen daha kötü şartlarda çalışanlar da var ama ben hergün takvimler çentik atıyorum. Günleri sayıyorum. O günümü nasıl geçirebilirim diyorum. Kendi çok yalnız hissediyorum bazen .Geçen sene bağ kurduğum insanlar nankör menfaati çıktı. Güvenmd kalmadı. İnsan konusunda da çok sanssizim. Zaten yaşadığım en son olay benı duygusal olarak çökertti. Hergün kalp sıkışması ile uyanıyorum