• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

gurbetteyim dayanamiyorum ailemi cok özledim..

farstudent

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Kasım 2016
8
1
86
30
Cok bunaldim konusmaya cok ihtiyacim var bu sebeble buraya kayit oldum. Eminim gurbette olup derdimi paylasan vardir.
Ben almanyada üniversite 21 yasinda ögrencisiyim. Okulumun programina basvurup amerikaya geldim 1 seneligine.
ve iki bucuk aydir burdayim ve hersey cok güzel okuluma felan cabuk adapte oldum.
Ama evimi cok özlüyorum annemi babami. Onlarada birsey diyemiyorum, ben inat edipte geldim ailemde önümü kesmek istemedi ama onlarda cok üzülüyorlar.
Annem her telfonu kapattiginda sanki icim parcalaniyor.. cok özlüyorum. Bilakis aksamlari, eve geldigimde saat farkindan dolayi kimseye ulasamiyorum. Özlemin verdigi acidanda uyuyamiyorum.
Iki sömester icin kayitliyim ama ciddi ciddi birinci sömesterden sonra iptal edip almanyaya aileme dönmeyi düsünüyorum. Bunu istemiyorum, elimdeki büyük sans biliyorum ama nasil geciricem bu vakti bilmiyorum. Siz nasil bu hasreti yendiniz. Burda daha fazla yalniz da kaliyorum evde vesair buda beni etkiliyor. Aliskin degilim.
Yalniz nasil kaliteli vakit gecirilir nasil mutlu olunur bunu bilen varsa buyursun lütfen.
tesekkür ederim
 
İptal etmee :)
Geçen yıl ben de yaşadım bunu
Farklı şehirde olmak başka farklı ülkede olmak başkaymış
Durduk yerde içleniyordum, metroda, caddede, orada burada gözlerim sulanıyordu :)
Çok klişe olacak ama döndüğünde çok güzel hatırlayacaksın o günleri
Şu an "neyini güzel hatırlayacağım bunun" diyorsundur
Ama öyle olmuyor

Arkadaş edinebildin mi?
Neresindesin Amerikanın, neler yapıyorsun :) Anlat biraz :KK73:
 
Arkadaş edinip farklı ortamlara girmelisin. tek başına altından kalkamazsın bu durumun.
 
18 yıldır gurbetteyim. Hala alışamadım sevmiyorum sevmeyeceğim. Vatan gibisi yok. Çoluk çocuğumuzun eğitimi nedeniyle burada duruyoruz. Hergün memleket özlemiyle yaşamak zor. Çeken bilir
Kolaylıklar dilerim size de.
 
Arkadaşsızlıktan gibi geldi bana şimdi yanında kafa dengi biri olsa varyaaa... Daha gideli cok olmamış zaten ara tatilde gidince iptal etme istegin uçar gidet otada dogru arkadas edin devami gelir
 
İptal etmee :)
Geçen yıl ben de yaşadım bunu
Farklı şehirde olmak başka farklı ülkede olmak başkaymış
Durduk yerde içleniyordum, metroda, caddede, orada burada gözlerim sulanıyordu :)
Çok klişe olacak ama döndüğünde çok güzel hatırlayacaksın o günleri
Şu an "neyini güzel hatırlayacağım bunun" diyorsundur
Ama öyle olmuyor

Arkadaş edinebildin mi?
Neresindesin Amerikanın, neler yapıyorsun :) Anlat biraz :KK73:

Tesekkür ederim cok motive ettin beni! . . Sanirim haklisin cunku aslinda seviyorum burayi kucuk tatli dogada bir sehir. .

Arkadaşsızlıktan gibi geldi bana şimdi yanında kafa dengi biri olsa varyaaa... Daha gideli cok olmamış zaten ara tatilde gidince iptal etme istegin uçar gidet otada dogru arkadas edin devami gelir

Arkadaslar cok fakat haklisin tam kafa dengi hep yaninda vakit gecirmek istedigim kimse yok. Ben buyuk arkadas cevrelerine alisik oldugum icin burda tek tek tanistigim kisilerle vakit gecirmekte zorlaniyorum. . Öte yandan 2-3 yildan birbirini taniyan arkadas grublarina adapte olmak cok zor özellikle amerika unilerinde fraternities ve sororities denilen grublar uni nin ilk senesinde kuruluyor. Ben ise 4. Yilimdayim suan.
 
Arkadaş edinip farklı ortamlara girmelisin. tek başına altından kalkamazsın bu durumun.
Kesinlikle dönme, tadını çıkar :)
Haklisiniz ama cok zorlaniyorum. .

18 yıldır gurbetteyim. Hala alışamadım sevmiyorum sevmeyeceğim. Vatan gibisi yok. Çoluk çocuğumuzun eğitimi nedeniyle burada duruyoruz. Hergün memleket özlemiyle yaşamak zor. Çeken bilir
Kolaylıklar dilerim size de.

Rabbim yardimciniz olsun. .InsaAllah mevlam yurdunuza vataniza kavusmayi nasib eder.. Ben almanyayi gurbet olarak gormuyorum orda dogup buyudugum icin.. fakat ailenin olmadigi yer gurbetmis. .
 
Cok bunaldim konusmaya cok ihtiyacim var bu sebeble buraya kayit oldum. Eminim gurbette olup derdimi paylasan vardir.
Ben almanyada üniversite 21 yasinda ögrencisiyim. Okulumun programina basvurup amerikaya geldim 1 seneligine.
ve iki bucuk aydir burdayim ve hersey cok güzel okuluma felan cabuk adapte oldum.
Ama evimi cok özlüyorum annemi babami. Onlarada birsey diyemiyorum, ben inat edipte geldim ailemde önümü kesmek istemedi ama onlarda cok üzülüyorlar.
Annem her telfonu kapattiginda sanki icim parcalaniyor.. cok özlüyorum. Bilakis aksamlari, eve geldigimde saat farkindan dolayi kimseye ulasamiyorum. Özlemin verdigi acidanda uyuyamiyorum.
Iki sömester icin kayitliyim ama ciddi ciddi birinci sömesterden sonra iptal edip almanyaya aileme dönmeyi düsünüyorum. Bunu istemiyorum, elimdeki büyük sans biliyorum ama nasil geciricem bu vakti bilmiyorum. Siz nasil bu hasreti yendiniz. Burda daha fazla yalniz da kaliyorum evde vesair buda beni etkiliyor. Aliskin degilim.
Yalniz nasil kaliteli vakit gecirilir nasil mutlu olunur bunu bilen varsa buyursun lütfen.
tesekkür ederim
sakın yarıda bırakma delimisin.
bir daha böyle fırsat geçer mi eline.
yalnızlıktan sıkılmışssın belli ki.
kafa dengi bi kaç arkadaş olsaydı aileni bu kadar özlemezdin bile:))
valla bugünler geri gelmez.
keyfini çıkar.
kıymetini bil.
 
sakın guzelım sakın yapma böyle birşey
evet çok özlüyorsun ama bundan 10 sene sonra gulup gececeksin ama şimdi sabretmek zorundasın bu hayatınla alakalı bir durum
 
Bende almanya 'dan türkiye ye gelin geldim herseyim orda kaldı aile çevre arkadaşlar.. Çok zor gerçekten hemde sürekli tayin durumu oluyor bizim :( eşimle mutluyum ama bu açığı kimse kapatamaz. Sen okulunu bitir dön hayırlısıyla temeli değilsin öyle düşün
 
Cok bunaldim konusmaya cok ihtiyacim var bu sebeble buraya kayit oldum. Eminim gurbette olup derdimi paylasan vardir.
Ben almanyada üniversite 21 yasinda ögrencisiyim. Okulumun programina basvurup amerikaya geldim 1 seneligine.
ve iki bucuk aydir burdayim ve hersey cok güzel okuluma felan cabuk adapte oldum.
Ama evimi cok özlüyorum annemi babami. Onlarada birsey diyemiyorum, ben inat edipte geldim ailemde önümü kesmek istemedi ama onlarda cok üzülüyorlar.
Annem her telfonu kapattiginda sanki icim parcalaniyor.. cok özlüyorum. Bilakis aksamlari, eve geldigimde saat farkindan dolayi kimseye ulasamiyorum. Özlemin verdigi acidanda uyuyamiyorum.
Iki sömester icin kayitliyim ama ciddi ciddi birinci sömesterden sonra iptal edip almanyaya aileme dönmeyi düsünüyorum. Bunu istemiyorum, elimdeki büyük sans biliyorum ama nasil geciricem bu vakti bilmiyorum. Siz nasil bu hasreti yendiniz. Burda daha fazla yalniz da kaliyorum evde vesair buda beni etkiliyor. Aliskin degilim.
Yalniz nasil kaliteli vakit gecirilir nasil mutlu olunur bunu bilen varsa buyursun lütfen.
tesekkür ederim

ben ingiltere ye master için gittim, ilk 2 ay eşim de geldi, sonrasında eşim askerliğini yapmak için türkiye ye geri döndü. kendimi acayip bir boşlukta hissetmiştim, 3 gün yorgan altında oturdum.. çok zor günlerdi.

sonrasında bi kızla tanıştım, okulumuzun müslüman kızlar grubu vardı, onların aktivitelerine katılmaya başladık. geziler, toplu yemekler gibi.. zamanla kendi grubumuz oldu, malezyalı, pakistanlı, hidistanlı, arap.. daha çok evlerde ve kendi grubumuzla dışarıda görüşmeye başladık. ondan sonra rahatladım, resmen hayata döndüm :))

arkadaş edinmeye ve onlarla vakit geçirmeye çalış. tabi ki elindeki çok büyük bir şans ve o kadar hızlı geçecek ki sene sonu geldiğinde belki dönmek bile istemeyeceksin. umarım çabuk alışırsın, başarılar dilerim
 
Bi televizyon programında izlemiştim. Diplomat bi kadın yıllarca eşinden,ailesinden ayrı kalmış. Öyle güzel anlatıyordu ki..böylesi zamanlarında çok güzel hatıraları olur.
Ben de Suudi arabistan da yaşıyorum,yanlızım. Ne eşim ne ailem var. İlk zamanlar çok zordu ama arkadaş edinip kendi kendine etkinlik planlayınca gayet de yaşanabiliyor. Bir de açık havadasın,çık yürü,koş..var mı dahası.. okulu da asla iptal ettirme. Sayılı gün neticede. Sayma ama keyfine bak;)
 
hepiniye cok tesekkür ederim.. bukadar kisinin dönüp cevap verecegini düsünmezdim. Sanirim haklisiniz disimi skp atlatmam gerekiyor, ebeveyn olmanin adimlarindan biride aileden uzak olup kendi ayaklarinin üstünde durmak sanirim.
benim gibi ailesini özleyen uzakta olan herkese dayanma gücü dilerim. Özellikle dönmeyip baska yere yerlesmislerse.
cok tesekkür ederim.
 
Aksam oldu yine bu diyarda.. Ben yine fotograflar basinda. Babamin omuzuna basimi yaslasam kizim noldu yine yelkenleri suya indirmissin diye sorsa. Cok özledim annemi ve yemeklerini. Istahim kesildi yemeklerim annemin eli degmis gibi olmuyor. Odamda kitabimi okurken kardeslerimin yan odada tartismasini özledim. Evin bir kösesinde hep bir sesin olmasinin ailemin kahkaha seslerini özledim. O sicak yuva aksamlarini özledim. Babama cay demlemeye annemle babamin konusmalarini dinlemeyi özledim. Kiz kardesimin o güzel gülüsünü oynayalim diye israrini özledim... Her gece rüyamda size kacar oldum. Rüyamda geliyorum hep eve.. uyandigimda ise büyük bir özlem yüregimde bir siziyla uyaniyorum... Hic düsünmeden birini belimi yaslamayi özledim. Güven duygusunu sicakligi ve misk gibi yuva kokan evimizi özledim. CANIM Ailem ben sizi cok özledim.
 
Sen hala arkadas edinmedinmi kendine ? Evde ve internet basinda oturarak vakit geciremezsin cevre edinemezsin. Gecici bi süre ordasin ve yapman gereken bi sürü aktivite, bir sürü görmen gereken yer var. Kendine acimayi birak ve zamanini degerlendir
 
Sen hala arkadas edinmedinmi kendine ? Evde ve internet basinda oturarak vakit geciremezsin cevre edinemezsin. Gecici bi süre ordasin ve yapman gereken bi sürü aktivite, bir sürü görmen gereken yer var. Kendine acimayi birak ve zamanini degerlendir
.. Problem edindim. Arkadaslarim yaptigim seyleri duyup görünce özeniyor. Okul olmadigi günler ya oyun gecesi düzenliyoruz. Hafta sonu mutlaka geziyoruz.. Tatilde yaklasiyor buyuk bir arkadas grubu ile baska bir semte gidecegiz.. Dayanilmayacak gibi degil dönmek istemedigime eminim. Ikinci dönem icin seyahat planlari ve spor kulibleri hazir. Fakat Evde bir saat bile yamliz oldugum anda aklima geliyorlar. Hafta ici haliyle 9 dan 10 dan sonra evde oluyorum. Aradigimda daha kötü oldugu icin aramayi bile azalttim her ikinci ücüncü gün ariyorum. Ama bugun gibi bir özlem bastimi icim cok burkuluyor canim cok yaniyor cok bos hissediyorum.
 
Ben sürekli skyplesiyorum arkadaslarimla artik abarttik skype acikken ütü temizlik falan yapiyoruz :)
eger erken uyumuyorlarsa sende skype ac ?

Ps: ebeveyn anne baba demek ;)
 
Ben sürekli skyplesiyorum arkadaslarimla artik abarttik skype acikken ütü temizlik falan yapiyoruz :)
eger erken uyumuyorlarsa sende skype ac ?

Ps: ebeveyn anne baba demek :KK66:
Oh Olabilir bilmiyordum. Türkcem cok iyi degil. ,8saat farki var. Hafta ici okul cok uzun oldugundan ben eve varana kadar uyumus oluyorlar.
Ama hafta sonu kahvalti felan yaparken icin iyi bir fikir biraz ev ortami gibiolur belki..
 
ben bu kadar romantizme gelemiyorum. sonuçta oraya isteyerek gitmişsin güzel bir fırsat geçmiş eline. ailenle skypelaşabilirsin istediğin zaman. oturup bir köşede üzülmek yerine bir şeyler yap, bir şeylerle meşgul ol en basitinden bir kitap okuyup kafanı dağıtabilirsin böyle anlarda.
 
Back
X