- 16 Aralık 2014
- 331
- 348
- 103
- Konu Sahibi belki sonra
- #1
Mrb.icimi acitan şeyleri ilk kez hiçbir ket vurmadan size anlatmak istiyorum.bu dert bana fazla geliyor artik taşiyamadigimi günbegün görüyorum.kocanin yaptiği evliliğimiz adına ölümcül hatanin (başka bir kadinla mesajlaşmasini telefonda sık sık konuşmalarini) bende actiğı yarayı iyileştiremiyorum birtürlü.çok şeyler yaşandi nihayetinde evliliğe son bir şans vermeye birlikte karar verdik.ama bende özellikle şimdilerde hep bir güvensizlik hali olmaya başladi. hep bir açığını arama modundayım.tekrar başladigimiz ilk günler bukadar takilmiyordum.ama şimdi resmen orda o olayda takildim kaldim hayatima devam edemiyorum. gün geçtikce daha çok hissetmeye başladim.bende çok çok olumsuz etkileri oluştu aklıma geldikçe resmen ağzimda bir burukluk bir acılık hissi oluyor nefesim kabariyor derin derin nefesler alarak sakinleşiyorum.sanirim fiziki yansimalari olmaya başladi vücudumda. Objektif olmak gerekirse onun bu durumu tetikleyen herhangi bir davranışi yok halihazirda
herseyi çok çok seffaf.telefonu hep ortada eve gelip gitme saatleri sorunsuz,nezaman ararsam arayayaim tlf hep acar, kuşku uyandiracak birsey yok ortada ama bunu ne ona ne kendime itiraf edemesem de ona güvenim kalmamiş benim.ne acı ve ne zormuş bununla yaşamak.evhamlarim yüzünden ruhumu hasta etmekten korkuyorum.hiç iyi değilim.bununla yaşamak tarif edilemez şekilde agirmiş meğer.Henuz tümbunlari hissettigimden onun haberi yok.iyi saklarim ızdiraplarimi..evet azçok tahmin ediyordum ama tahminimden daha kötü hislerle mucadele eder oldum.şimdi sizlere sormak istiyorum tum bu yaşadiklarimi ona anlatmalimiyim.kendi başima atlatamayabilirim bu süreci.gerekirse profesyonel yardim almayi düsunuyorum szice dra gitmek istedigimi ona söylemelimiyim.yoka hic haberi olmamali.böyle bi durum yaşaYipta atlatabilen varmi eşlerinizle iliskiniz bu sürecte nasil ilerledi.sizlere destek mi oldu yiksa bir süre sonra ruhsal dünyanizdaki anaforla mi vurdular sizi(sen zaten hastasin vs) nolur fikirlerinizi paylaşin sizce ona anlatmalimiyim.elbette iş buralara gekirse yollarimiz birdaha birleşmemek uzere ayrikacak bu ortak kararimiz zaten.ama hani bi erkek bu sekilde yaklasirmi duruma sonralari...fikirlerinize veya tecrübelerinize ihtiyacim var
herseyi çok çok seffaf.telefonu hep ortada eve gelip gitme saatleri sorunsuz,nezaman ararsam arayayaim tlf hep acar, kuşku uyandiracak birsey yok ortada ama bunu ne ona ne kendime itiraf edemesem de ona güvenim kalmamiş benim.ne acı ve ne zormuş bununla yaşamak.evhamlarim yüzünden ruhumu hasta etmekten korkuyorum.hiç iyi değilim.bununla yaşamak tarif edilemez şekilde agirmiş meğer.Henuz tümbunlari hissettigimden onun haberi yok.iyi saklarim ızdiraplarimi..evet azçok tahmin ediyordum ama tahminimden daha kötü hislerle mucadele eder oldum.şimdi sizlere sormak istiyorum tum bu yaşadiklarimi ona anlatmalimiyim.kendi başima atlatamayabilirim bu süreci.gerekirse profesyonel yardim almayi düsunuyorum szice dra gitmek istedigimi ona söylemelimiyim.yoka hic haberi olmamali.böyle bi durum yaşaYipta atlatabilen varmi eşlerinizle iliskiniz bu sürecte nasil ilerledi.sizlere destek mi oldu yiksa bir süre sonra ruhsal dünyanizdaki anaforla mi vurdular sizi(sen zaten hastasin vs) nolur fikirlerinizi paylaşin sizce ona anlatmalimiyim.elbette iş buralara gekirse yollarimiz birdaha birleşmemek uzere ayrikacak bu ortak kararimiz zaten.ama hani bi erkek bu sekilde yaklasirmi duruma sonralari...fikirlerinize veya tecrübelerinize ihtiyacim var