Arkadaslar bir kac haftadir aklima takilan bir konu var bu konuyu kimseye anlatamiyorum anlatinca yanlis anlasilmakdan korkuyorum zaten kimsede dogru dürüst akil vermiyor tanidik olduklari icin taraf tutuyorlar yada toz konduramiyorlar onun icin sizden yardim istiyorum.
Söyle söylim biz 4 senedir beraberiz erkek arkadasimla bazi nedenlerden dolayi evlenemiyoruz allahin izniyle seneye diyorlar ama bakalim neyse sorun bu is uzadikca benim kendime güvenim azaliyor kendime güvenim azaldikca erkek arkadasimdan süphe etmeye basliyorum sanki heran beni aldatcakmis gibi bir his var icimde aslinda hicde öyle bir izlenim vermiyordu bir hafta öncesine kadar yani hergün ariyor dahalen bile hergün yanima gelir firsat buldukca ailesiyle ha bire benim icin tartisir falan ama bu biz ilk beraber oldugumuz zamanlar benim yanimdayken baska kizlara bakiyordu hep böyle hissediyordum yada yakaliyordum kizdigimdada ya kötü niyetle bakmiyorum diyordu ama ben hissedyordum beyenerek bakdigini neyse bu beni cok kiriyordu birakdi dahada yapmiyordu taa ki bir hafta öncesine kadar beraber bir arkadasimizin dügününe gittik ben kizlarla pistte oynuyordum buda arkamda erkek arkadaslariyla oynuyordu neyse ben oynarken arkama bir bakdim benimki arkasindaki 3 -4tane kiza yan yan bakiyor bikac saniye bakdim gözünü cevirmiyodu snra gittim koluna elledim görüyorum dedim hemen ynaima geldi yeminler ediyor bakmiyodum faln diye neyse konuyu kapattim agiz tadimiz bozulmasin diye ama snradan tekrar actgimda bana dediki ya vallah kötü niyetle bakmadim carpti bana ondan bakdim ama hicde öyle bir bakmaya benzemiyordu insan carpti diye saniyelerce süzermi karsisindakini helede öyle güzel güzel bakarmi cok gururum kirildi hazmedemiyorum ona belli etmememye calisiyorum ama gururm kirildi kendimle ilgili komplekslere girdim sizce benmi abartiyorum yada napmam lazim
Söyle söylim biz 4 senedir beraberiz erkek arkadasimla bazi nedenlerden dolayi evlenemiyoruz allahin izniyle seneye diyorlar ama bakalim neyse sorun bu is uzadikca benim kendime güvenim azaliyor kendime güvenim azaldikca erkek arkadasimdan süphe etmeye basliyorum sanki heran beni aldatcakmis gibi bir his var icimde aslinda hicde öyle bir izlenim vermiyordu bir hafta öncesine kadar yani hergün ariyor dahalen bile hergün yanima gelir firsat buldukca ailesiyle ha bire benim icin tartisir falan ama bu biz ilk beraber oldugumuz zamanlar benim yanimdayken baska kizlara bakiyordu hep böyle hissediyordum yada yakaliyordum kizdigimdada ya kötü niyetle bakmiyorum diyordu ama ben hissedyordum beyenerek bakdigini neyse bu beni cok kiriyordu birakdi dahada yapmiyordu taa ki bir hafta öncesine kadar beraber bir arkadasimizin dügününe gittik ben kizlarla pistte oynuyordum buda arkamda erkek arkadaslariyla oynuyordu neyse ben oynarken arkama bir bakdim benimki arkasindaki 3 -4tane kiza yan yan bakiyor bikac saniye bakdim gözünü cevirmiyodu snra gittim koluna elledim görüyorum dedim hemen ynaima geldi yeminler ediyor bakmiyodum faln diye neyse konuyu kapattim agiz tadimiz bozulmasin diye ama snradan tekrar actgimda bana dediki ya vallah kötü niyetle bakmadim carpti bana ondan bakdim ama hicde öyle bir bakmaya benzemiyordu insan carpti diye saniyelerce süzermi karsisindakini helede öyle güzel güzel bakarmi cok gururum kirildi hazmedemiyorum ona belli etmememye calisiyorum ama gururm kirildi kendimle ilgili komplekslere girdim sizce benmi abartiyorum yada napmam lazim
sana kendimi çok yakın hissettiğim için yorum yazıyorum. Erkeklerde var böyle birşey malesef. Ben de güvenemiyorum. İçim içimi yiyor. Güven çok önemli ya. Güven olmadan huzur olmuyor. Sana şunu yap bunu yap diyemem. Kelin merhemi olsa kendi başına sürer hesabı..
çok mantıklı canım.
