güzel bulunmak istiyorum

Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.

Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.

Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.

Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler

Güzellik ne kadar yüzeysel ve ayrıca göreceli bir kavram. Hani bakımlı desen onu da bir ölçü anlarım.

Benim de en büyük korkum, bir toplantı sonrası “bu kadın da ne gerizekalı, saçma saçma konuşuyor” demeleri çünkü ben toplantılarda başkaları adına çok utanıyorum mesela. Bu duruma düşmemek için de sürekli okuyorum, yeni şeyler öğrenmeye çalışıyorum. Bence siz de buna daha çok odaklanın.

Birinin arkanızda bu kız ne güzel demesini mi yoksa bu kız da ne akıllı demesini mi istersiniz?
 
yaşadığın ergenlik ve böyle bir jenerasyonda büyümüş olman da seni etkiler instagramda gerçek dışı insanlar moralini bozabilir,inan bazen benimde bozuyorrr :) sadece unu söyleyebilirim donanım,iyi niyet ve maddi kazancın arttıkça özgüvenin artacak ve bunlara dert etmeyeceksin.Bu yüzden o derslerde kendini derse ver iyi bir bölüm okuyup mezun ol ve güzel paralar kazan ayaklarının üstünde durunca bütün komplekslerin gidecektir.Günden güne artarsa da bu psikologa gitmeni tavsiye ederim gelecekte başka kadınlarla kendini kıyaslamaman kıskanmaman için gerekli ikili ilişkilerini yoksa çok etkiler...
 
Sen aynada göründüğünden fazlasısın emin ol. Görüntünden dolayı sana yakınlaşacak yada uzaklaşarak kişi de zaten sana lazım değildir. Karakterinin ve yaptıklarının üzerine odaklan.
Ha bir de özgüvensiz görünme. Kimseye çirkin demiyorum yanlış anlaşılmasın ama güzel bulmadığım bir çok insan var ki çok kendinden eminler özgüvenliler. Bu da onları daha güzel, ilgi çekici yapıyor sahsi kanaatim.
 
18 yaşında bende böyleydim sellycim.Bende de boy takıntısı vardı ama geçiyor.Kendini olduğun gibi kabul etmelisin ve sen böylede eminim çok güzel bi kızsındır ☺️
 
Oglum temmuzda 16 yasina girecek. Vucudunun herhangi bir yerinde cikan sivilce ona su donem oyle buyuk bir problemmis gibi geliyor ki. Bir sivilce icin dunyasi yikiliyor neredeyse 😀😀. Yaş ile ilgili sanirim. Yalniz degilsin yani.
 
Üniversite öğrencisi misin ? Lise mi ? Çünkü üniversiteye ilk gittiğim sene ben de senin gibi düşünmüştüm , ülkenin her yerinden her çeşit insan vardı etrafımda . Bazı kızlar gerçekten çok güzeldi , bazı erkekler çok yakışıklıydı , zamanla geçiyor merak etme .
Sen sporu hayatından çıkarma , sağlıklı beslen , bol bol kitap oku , hobiler edin ve bol bol gülümse . Gerisi boş.
üniversite 1.sinifim
 
Güzellik ne kadar yüzeysel ve ayrıca göreceli bir kavram. Hani bakımlı desen onu da bir ölçü anlarım.

Benim de en büyük korkum, bir toplantı sonrası “bu kadın da ne gerizekalı, saçma saçma konuşuyor” demeleri çünkü ben toplantılarda başkaları adına çok utanıyorum mesela. Bu duruma düşmemek için de sürekli okuyorum, yeni şeyler öğrenmeye çalışıyorum. Bence siz de buna daha çok odaklanın.

Birinin arkanızda bu kız ne güzel demesini mi yoksa bu kız da ne akıllı demesini mi istersiniz?
şimdi bana kizcaksınız belki ama ilkini demesini daha çok isterim
 
Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.

Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.

Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.

Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
Küçükken insanın derdi olmadığı için kalemi yere düşse kalemim hep yere düşüyor diye bile ağlayıp konu açabilir .

🤷🤷
 
Bence hepimiz o yaşlardayken senin gibi düşünüyorduk. Yalnız değilsin yani. Ama şimdi desen ki bana o yaşlarına bir tavsiye ver. Kesinlikle her sivilcenle tek tek ilgileneceğine, sevgililik durumlarına canını sıkacağına kendine meslek ve kariyer planı yap derdim. Çünkü o zamanlar geçici ama hayatının temelini oluşturan önemli yıllar. Güzellik algısı görecelidir önemli olan kendine olan güvenin ve zekandır. Ne güzeller ne yakışıklılar gördüm konuştuklarında yanlarından koşarak kaçmak istedim. Sen temiz ve bakımlı ol, kendine güven. Ayrıca ben kendi çevremde kimsenin kimseye ne kadar çirkin vs dediğini duymadım. Böyle düşünen insanlar varsa da zaten kendinden uzak tut onları 🤍
 
Gayet normal bir istek.
Zaten böyle olmasa, estetik cerrahi, moda, kozmetik gibi sektörler sinek avlardı. :)

Diğer arkadaşlar da demiş ama öncelik ileride para kazanabileceğin güzel bir meslek edinmek olmalı. Para yoksa güzellik de yok. Bir abla tavsiyesi. 30’dan sonra 18 yaşındaki cildinin yanına bile yaklaşmak için para gerekecek.
 
Bence bu çok normal bir durum canın yaşının getirileri de bunlar zaten ama şunu farketmen lazım sen kendini beğenirsen güzel bulursan herkes öyle düşünür zaten önemli olan özgüvenini kırmaman
 
Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.

Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.

Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.

Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
Oy ama kıyamam ki ya daha minicik bir beden ve şimdiden güzellik kaygısı bunda ebeveynler daha çok rol oynuyor gibi geldi bana..?
Onlardan biri hersey güzellik derse buna takılırsın yok sen çirkinsin derse bunada takılırsın..
Hayatta en birinci kuralın ben ne düşüniyorum olsun önce..O ne dedi bu ne dedi hakkımda ne düşüniyoru bırak..

Çünkü hayatına binlerce insan girecek ve çıkacak hangisinin istediği kişi olabileceksin ki kime yetişebilirsin..

ve inan bana bir çok makyaj güzelinden bile kendi dogal güzelliğinle çok çok güzelsindir sivilcelerinle bile..Çok şirin oluyorlar ya masallah tüm genç kızlarımıza..3 kız annesi olarakta söylüyorum bunu😍😍😍

okuyorsun neyin vasıfsızmış senin bunu diyen halt etmiş..Daha bir çok yetenegin seni ilerde bekliyor ortaya çıkmak ve kendini göstermek için..:KK66:

Bak burda ki bir çok bayanda yazmış bir çok yakılıklı ve güzel ünlünün yanındakilere bak herşey güzellik degil..
ve çok güzel bir atasözümiz var güzel yüze 40 günde doyulur güzel huya ise 40 yıl doyulmaz..

Sadece dışını degil içini güzelleştirmeye temiz tutmaya da odaklan ve kedini her konuda geliştir..

yarın bir gün çokkişiler çıkacak karsına ama güzelliğine bir an bakacak hoşlanacaklar fakat zekan naif anlayışlı akıllı hallerin onları hep yanında tutmak için en büyük silahın olacak..
:KK66:
 
Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.

Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.

Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.

Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
Yaşınız itibari ile çok normal bir durum. Bakkala bile gitmek için saatlerce süslendiğimi bilirim o yaşlarda. Şimdi 40 yaşındayım hiiiççç umurumda değil kim beğenir kim beğenmez . Eşofmanımla dünyayı geziyorum :)
 
X