Herkese meraba. Öncelikle özür diliyorum. Ikinci uyeligimi aldim. Belki yazacaklarimdan utandigim icindir, belkide onceki konularima bakip beni yargilamamaniz icindir..
2,5 senelik evliyim. Gorucu usulu evlendik. Nisanlilik doneminde o kadar iyi bir kocam vardiki, bian once evlenmek kendi yuvama gitmek istiyordum. Birsuru hayallerim vardi.. Suan ise tek hayalim bu evlilikten kurtulmak..
Esim evlendikten sonra cok degisti. Dugun salonundan ,aldigi esyalara, hatta nisanlilik doneminde aldigim( kiyafet gormesi) birkac parca kiyafete kadar yuzume vurdu.. Yinede sustum.. Yinede sabrettim.. Duzelir belki dedim.. Bekledim..
Sulaleme kadar dil uzatti. En sonunda 1 sene sonunda patladim ve buyuk bir kavgamiz oldu. Annemlere gittim. Yapamiyorum dayanamiyorum dedim. Arkamda durmadilar. Millet laf eder dediler yine beni bu cehenneme attilar..
Aylik 30-40 lira verir harclik olarak. Onu da yuzume vurur.. 2 ayda bir begendigim bi kiyafet olur en fazla 30 lira tutar alirim. Parami cula caputa yatiramam der harclik da vermez. Yasim 25. Ama ruhum 70-80.. Henuz cocugum yok. Bosanmayi o kadar cok istiyorumki. Fakat arkamda duran bi ailem de yok..
Nisanlilik doneminde boyle bi adam oldugunu az da olsa anlamadin mi diye merak edebilirsiniz.. Anlamadim.. Yemin ederim anlamadim..
Suan kpssye hazirlaniyorum. Tek dilegim bi yere atanip bu cehennemden bian once kurtulmak.. Kendi hayatimi kuracagim. Ailemi ve bu cehennem hayatimi geride birakacagim. Cok az kaldi..
Yillar gecse de bu konum silinmeyecek. Ve ben bu yasadiklarimi, bunu yasatanlari ve bunlari yasamama goz yumanlari asla unutmayacagim..
Banlayabilirsiniz. Tekrardan ozur dilerim bu uyelik icin..
Okudugunuz icin tesekkur ederim..