Hakkını yedirtmeyen kadınlar..

sitesakini

Lakin biraz sakin..
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Eylül 2015
474
869
33
33
Çok çekingenim. Etrafımdan sürekli çok sessizsin şeklinde yorumlar alıyorum. Allah izin verirse bu sene üniversiteden mezun olacağım. Okuldaki arkadaşlar sürekli beni eleştiriyor sessiz olduğum için. Çoğu zaman hakkımı yediriyorum. Stajda çok sorun yaşıyorum. bizden sorumlu asistanlardan falan cok çekiniyorum. en ufak bir hata yapsam bana kolaylıkla kızıyorlar ama mesela başka birisi gerçekten büyük bir hata yapıyor ona kimse bir şey demiyor.
Ne bileyim birisi stajdan kaçıyor onun yapması gereken iş bana kalıyor, sonra o kişi hocaya yakalanınca ayaküstü bin tane yalan uyduruyor bir bakıyorum faturası bana kesiliyor. ben hiç kendimi savunamıyorum. Sesim titriyor falan. Mesela sözlü sınav oluyor. Hoca bir soru sordu ben de anlatmaya başladım diyelim ama hoc a başlangıcımı beğenmedi ya da ters bir şey söyledi orda tıkanıp kalıyorum. Bildiğim şeyi anlatamıyorum. Susup kalıyorum.
Ben yaratılışım öyle diyorum değişemem diyorum ama benim hayatımı etkiliyor. Bu utangıçlıktan nasıl kurtulabilirim. Ben de dişli, hakkını yedirtmeyen biri olabilir miyim. Yoksa hep böyle mi olacak sesimi çıkaramayıp eve gidip ağlayan ezik bi tip mi olacağım. Öneriniz var mı?
 
Aynaya bak ve kendine gel. Yanlis yapmaktan korkma hata yap ve bunun normal oldugunu bil. Yanlis kararlar al. Mukemmelliyetci olma ve kendine güven
İşte bunu yapamıyorum. Bi hata yaptığımda kendi kendimi yiyorum. Sonra üstlerim bana kızıyor. Sonra yine ben kendime kızıyorum. Öyle bir kısır döngüye giriyor. Sonuc olarak da endişeli bir tip oldum heralde. Galiba bu halimi çaktırmamak icin de hic konusmuyorum.
 
yaradılışın böyle, fıtratın böyle değişemezsinki, sakin yapıda bir insansın..
hocan, asistanlar vs vs onlarda senin gibi insan, sadece vasıfları gereği, ünvanları var hepsi bu, hiç çekinme çatır çatır konuşmaya anlatmaya devam et..

suskun, sessiz sedasız insanın üstüne gidilir, kabak onun başına patlar..
bir iki kez dişini göster, bak nasıl geri vites yapacaklar seyret, bunu nasıl yapıcaksın ? kendine güvenerek..
 
Ben en kötü ne olabilir ki diyorum.

İnsanların hayatımdan gelip geçici olduğunu düşünerek

Çaçaronluğumu elden bırakmıyorum :))

Terbiye sınırları içerisinde çatır çatır da konuşsan kimse bir şey diyemez.

Konuşma hakkın var bir kere.
 
Biraz soğukkanlı olsan . Mesela hocan böyle böyle dediğinde sen sus dinle ve anlatmaya devam et sorduğunun cevabını ver .

Başkası stajdan mı kaçtı yapma onun işini gerekiyosa bildir fatura sana değil ona kesilir .

Ezik olma sadece sakin ol.
İşte onun kaçtığını söylesem ispiyoncu mu olurum, şu bana bi laf söyledi cevabını versem kalbi mi kırılır, hocaya şunu söylesem saygısızlık mı olur.. böyle bin tane şey düşünüyorum sonuc olarak hic bir şey yapmıyorum. Kendimi dişlerimi sıkarken buluyorum.
 
Üniversitenin rehberlik danışmanlık birimi varsa onlara gidip bu sıkıntılarını anlatıp destek olmalarını isteyebilirsin. Bu yaşına kadar böyle davranıp sonra birden bire tam tersi davranmaya başlayamazsin.
 
yaradılışın böyle, fıtratın böyle değişemezsinki, sakin yapıda bir insansın..
hocan, asistanlar vs vs onlarda senin gibi insan, sadece vasıfları gereği, ünvanları var hepsi bu, hiç çekinme çatır çatır konuşmaya anlatmaya devam et..

suskun, sessiz sedasız insanın üstüne gidilir, kabak onun başına patlar..
bir iki kez dişini göster, bak nasıl geri vites yapacaklar seyret, bunu nasıl yapıcaksın ? kendine güvenerek..
Evet gerçekten kabak hep benim başıma patlıyor. Daha iş hayatına başlamadan cok yoruldum. Ah biraz özgüvenim olsa
 
Ben en kötü ne olabilir ki diyorum.

İnsanların hayatımdan gelip geçici olduğunu düşünerek

Çaçaronluğumu elden bırakmıyorum :))

Terbiye sınırları içerisinde çatır çatır da konuşsan kimse bir şey diyemez.

Konuşma hakkın var bir kere.
Konuşamıyorum işte. Sesim titriyor.
 
Evet gerçekten kabak hep benim başıma patlıyor. Daha iş hayatına başlamadan cok yoruldum. Ah biraz özgüvenim olsa

yeterki savunduğum şeye inancım tam olsun, tam bir flozof gibi konuşurum, karşımdaki gık diyemez..
kendine güven,kendine haksızlık yapmaktan vazgeç, kimsenin kimseye bir üstünlüğü yok..
hiiç üzülme, bir kere bu sınırı aştınmı kelişmelerin özgürce şekillendiğini sende göreceksin..
 
yeterki savunduğum şeye inancım tam olsun, tam bir flozof gibi konuşurum, karşımdaki gık diyemez..
kendine güven,kendine haksızlık yapmaktan vazgeç, kimsenin kimseye bir üstünlüğü yok..
hiiç üzülme, bir kere bu sınırı aştınmı kelişmelerin özgürce şekillendiğini sende göreceksin..
Teşekkür ederim yorumunuz icin. İnşallah ben de bir gün sizin gibi olabilirim.
 
yeterki savunduğum şeye inancım tam olsun, tam bir flozof gibi konuşurum, karşımdaki gık diyemez..
kendine güven,kendine haksızlık yapmaktan vazgeç, kimsenin kimseye bir üstünlüğü yok..
hiiç üzülme, bir kere bu sınırı aştınmı kelişmelerin özgürce şekillendiğini sende göreceksin..


sitesakini sitesakini katılıyorum bu yoruma
Bir kez olsun yaparsan kendi hakkını yedirmemenin ne tatlı bir şey olduğunu göreceksin
Ve korkun da geçecek
 
İşte onun kaçtığını söylesem ispiyoncu mu olurum, şu bana bi laf söyledi cevabını versem kalbi mi kırılır, hocaya şunu söylesem saygısızlık mı olur.. böyle bin tane şey düşünüyorum sonuc olarak hic bir şey yapmıyorum. Kendimi dişlerimi sıkarken buluyorum.

Aferin canım düşün düşün çok afedersin b.ktur işin :)
Senin gibi iyi insanların kıymeti yok biliyorsun değil mi?
Hanımlık güzel şey-di bir zamanlar..
Yalan söyle, kötü bir insan ol demiyorum elbette.
Ama kendi çıkarlarını koruyacak kadar açık ol.
Aklıma Namuslu filmi geldi Şener Şen'in..
Dün bir daha izleyince çok etkilendim valla.

Sözün kısası biz de şerefsiz olalım hacı :)
 
Çok çekingenim. Etrafımdan sürekli çok sessizsin şeklinde yorumlar alıyorum. Allah izin verirse bu sene üniversiteden mezun olacağım. Okuldaki arkadaşlar sürekli beni eleştiriyor sessiz olduğum için. Çoğu zaman hakkımı yediriyorum. Stajda çok sorun yaşıyorum. bizden sorumlu asistanlardan falan cok çekiniyorum. en ufak bir hata yapsam bana kolaylıkla kızıyorlar ama mesela başka birisi gerçekten büyük bir hata yapıyor ona kimse bir şey demiyor.
Ne bileyim birisi stajdan kaçıyor onun yapması gereken iş bana kalıyor, sonra o kişi hocaya yakalanınca ayaküstü bin tane yalan uyduruyor bir bakıyorum faturası bana kesiliyor. ben hiç kendimi savunamıyorum. Sesim titriyor falan. Mesela sözlü sınav oluyor. Hoca bir soru sordu ben de anlatmaya başladım diyelim ama hoc a başlangıcımı beğenmedi ya da ters bir şey söyledi orda tıkanıp kalıyorum. Bildiğim şeyi anlatamıyorum. Susup kalıyorum.
Ben yaratılışım öyle diyorum değişemem diyorum ama benim hayatımı etkiliyor. Bu utangıçlıktan nasıl kurtulabilirim. Ben de dişli, hakkını yedirtmeyen biri olabilir miyim. Yoksa hep böyle mi olacak sesimi çıkaramayıp eve gidip ağlayan ezik bi tip mi olacağım. Öneriniz var mı?
bu konular ile ilgili kitap oku, sosyalleşme calış. herkesle can ciger olmak zorunda degilsin ama iki kahve için hadi grş diyecegin birileri olsun etrafında.
sınıftaki ark. da aldırma siz cocuklar bazen gercekten cok acımasız tavır ve söylemeler yapabilirsunuz birbirinize. dediklerine aldırma lütfen.
 
Özgüveniniz neden yok, küçükken nasıl yetiştirildiniz ki?
 
İşte onun kaçtığını söylesem ispiyoncu mu olurum, şu bana bi laf söyledi cevabını versem kalbi mi kırılır, hocaya şunu söylesem saygısızlık mı olur.. böyle bin tane şey düşünüyorum sonuc olarak hic bir şey yapmıyorum. Kendimi dişlerimi sıkarken buluyorum.

staja gelmediyse bildirmesi gerekir çıkması gerekiyo bikdirmesi gerekir bunları yapmadan çıkıp gidiyosa seninde bunu bildirmen gerekir.
Neden başkasının işini yapasın ?

Hocaya gelince ağzını burnunu kır demiyorum ne soruyosa dinle ve cevap ver . Bunsaygısızlık değil ki . Sunumlarda nasılsın ? Ben çok severdim sunum yapmayı diğer arkadaşlarım elini yer tırnağını yerdi. Hocalarda açılsınlar diye daha da üstlerine giderdi .

Kimse senden fazla / eksik değil . Sen bitanesin dünyada teksin bunu sakın unutma
 
İşte onun kaçtığını söylesem ispiyoncu mu olurum, şu bana bi laf söyledi cevabını versem kalbi mi kırılır, hocaya şunu söylesem saygısızlık mı olur.. böyle bin tane şey düşünüyorum sonuc olarak hic bir şey yapmıyorum. Kendimi dişlerimi sıkarken buluyorum.

Doğru bildiğini yapmaktan çekinme
Hatanın insani bir şey olduğunu kabul et
En önemlisi kim olursa olsun biri seni azarlamaya kalktığında sınırınızı bilin, sesinizi yükseltmeyin demeyi kendine kural edin, bir iki seferden sonra arkası gelir
 
Yaradılış falan değil.
Temelinde özgüven eksikliği yatıyor.
Bu da terapi ile giderilebilen birşey.
Hatta kararlı olursan kendi kendine bile giderebilirsin.
Üstüne üstüne gideceksin herşeyin.
Önce kendini sevmekten başla.
Kendini yeterli hatta üstün görmeye çalış.
Kendinden önce başkalarını düşünme, ince düşünme bu süreçte, önce hep kendi çıkarlarını gör.
Birine söylemek istediğin dilinin ucuna kadar gelip, çıkmayan kelimeleri serbest bırak.
İlk başta zor olacaktır ama bir iki defa başarıp da akabinde gelen rahatlama hissini yaşadıktan sonra daha rahat insanlara tepkini gösterebilmeye başlayacaksın.
Bi bakmışsın dişli bir insan haline gelmişsin :KK66:
 
Özgüveniniz neden yok, küçükken nasıl yetiştirildiniz ki?
Annem cok baskın bir tip. Çok mükemmeliyetçi. Beni çok eleştirirdi. Mesela bana ev işi hiç yaptırmadı (yapsam da begenmez) sen dersini calış ben yaparım derdi ama bi yandan da hep söylenir şunun kızı bütün misafiri ağırladı bunun kızı bütün ev işini yapıyor. Ben kücükken dersanede hep birinci olurdum hocalarım falan da beni cok severdi huyumun iyi oldugunu söylerlerdi. Ama annem hıc benımle ovunmez hep baskalarının cocugunu overdi. Hep eksik yönümü acıga cıkarır. Bir de hep sunu niye söyledin dayına ayıp olur bunu niye yaptın halan ne der falan.
Bir keresinde bana bir akrabasımızın kücük yasta kocaya kacan daha bir cok hata yapan kızını örnek vermisti cok iyi ev işi yapıyormus.
 
Back
X