• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamile halimle boşanma kararı aldım ne yapmam gerektiğğni bilmiyorum

Artık ümidim kalmadıki ama ailenyakınlarınokarak önce kimlere durumu anlatsam bilmyorum çok şaşkınım



Annesiyle veya annenizle konusun.. esinizin sert tepki gosterecegini dusunuyorsaniz once anneler girsin devreye. tartismadan olabildigince uzak kalmaya calisin bebek stresle etkilenecek zaten..
 
Önce ailesi ile konuş derim Kararını bildir
Eşinizin belki psikolojik desteğe ihtiyacı var ailesi ile el ele verip çözebilirsiniz sorunu
Eğer aileden destek alamazsanız kendi ailenizle konuşun derim
 
Ağır hakaretler, küfürler, sürekli öfkeli bir adam, geçmişte size birkaç defa da şiddet uygulamış ve sanırım devamı gelmemiş... Şu tabloda eğer ki toparlayıcı, mantıklı aile büyükleriniz varsa haber verin, hep beraber oturun, ne varsa dökülsün konuşulsun.

Bi kulağını çeksinler, iki üç nasihat etsinler, "Baba oluyorsun artık, çocuğunuzu taşıyan kadına böyle davranmaya utanmıyor musun? O çocuğun üzerinde hakkı var, toparlan kendine gel" filan , "Son şansın bu" filan desinler. Ona göre ya son bir deneme yaparsınız gözlemlersiniz içinizden gelirse, ya da yollarınızı ayırırsınız.

Bana kalırsa, bir süre ayrı yaşayarak pişman olup olmayacağını bi gözlemleyin, davranışlarını bi süzün, aynı zamanda kendinizi dinleyin, duygularınızı tahlil edin derim, ayrılırken, aklınızda en ufak bir soru işareti kalmaması için.
 
Bosanmak istediğini eşine söyledin mi ? Esin ne dedi ?
 
Esin basindsn beri boyleymis ama hamile kalinca mi sorun oldu? Keske bebekten once de bu kadar kararli olsaydiniz.
 
Ağır hakaretler, küfürler, sürekli öfkeli bir adam, geçmişte size birkaç defa da şiddet uygulamış ve sanırım devamı gelmemiş... Şu tabloda eğer ki toparlayıcı, mantıklı aile büyükleriniz varsa haber verin, hep beraber oturun, ne varsa dökülsün konuşulsun.

Bi kulağını çeksinler, iki üç nasihat etsinler, "Baba oluyorsun artık, çocuğunuzu taşıyan kadına böyle davranmaya utanmıyor musun? O çocuğun üzerinde hakkı var, toparlan kendine gel" filan , "Son şansın bu" filan desinler. Ona göre ya son bir deneme yaparsınız gözlemlersiniz içinizden gelirse, ya da yollarınızı ayırırsınız.

Bana kalırsa, bir süre ayrı yaşayarak pişman olup olmayacağını bi gözlemleyin, davranışlarını bi süzün, aynı zamanda kendinizi dinleyin, duygularınızı tahlil edin derim, ayrılırken, aklınızda en ufak bir soru işareti kalmaması için.
Canım sagol çok ılımlı ve mantıklı seyler söylüyorsun..az önce birine anlattım konustuk ve rahatladim oda seninkne benzer seyler söyledi.. aöa eşimin bundan haberi yok eğer birine söylediğimi duyarsa daha agır tepkiler wereblcegndende edise ettk.. şimdlk braz daha iyiyim sizde bni rahatlattnz.. şu anda ayrlıgı o kadar yoğun düşünmyorm cünkü sonuckarı daha kötü özellkle bebegm için
 
Canım sagol çok ılımlı ve mantıklı seyler söylüyorsun..az önce birine anlattım konustuk ve rahatladim oda seninkne benzer seyler söyledi.. aöa eşimin bundan haberi yok eğer birine söylediğimi duyarsa daha agır tepkiler wereblcegndende edise ettk.. şimdlk braz daha iyiyim sizde bni rahatlattnz.. şu anda ayrlıgı o kadar yoğun düşünmyorm cünkü sonuckarı daha kötü özellkle bebegm için

Şiddetin, küfürleşmenin yaşandığı bir ortam hiçbir bebek ve çocuk için sağlıklı değil. Ama işte, parçalanmış bir aileye doğan bebek de haliyle hayata 1-0 yenik başlıyor. Bu hal, konuşularak düzeltilebilir bir hal mi yoksa katlanarak devam mı eder, bunu yaşayarak göreceksiniz. İnanın, çocuk var diye şiddete katlanmak, hem sizi bitirir, hem de çocuğunuzun bu hali normalleştirmesine sebep olarak onu, psikolojisinde geri dönüşsüz kabullere sürükler.

Ayrılın demek haddime değil, ama şunu söylemek istiyorum; ayrılık, belki de bebeğinizle birlikte daha güzel bir hayatın başlangıcı olabilir. En olmadı, bir uzman görüşü alsanız? Bir pedagog, bir psikolog ile evliliğinizin devamının, bebeğinizin hayatına yansıyacak baba figürünün, olası bir ayrılığın vb. artılarını eksilerini hesaplasanız ve ona göre bir karara varsanız, sanırım daha iyi olacak.

Her halükarda da hakkınızda hayırlısı olur umarım.
 
Ben sizin gebe kaldıgınızı hatırlıyorum. Hemde baya istekliydiniz. Ama 2 senelik evli oldugunuzu bilmiyordum. Ben sadece sunu merak ettim tedavidemi gördünüz cocugunuz olsun diye
 
Oruç tutuyor mu ve sigara içiyor mu? Benm eşim sigara icemedigi icin tam senin anlattığın gibi oluyor iftardan sonra normale dönüyor .
Oruç tutmuyorsa hamilelikten erkeklerin psikolojiside degisiyor . Gecicidir insallah üzme kendini bi sure Esini gormezden gel hatasını anlayacaktir.
 
Kesin kararlıysanız ailenizle konusun anlatın durumunuzu.sonra davanızı açarsınız.çalısıyormusunuz şuan yani ayrılınca şehir degişikliği yapıp ailenizin yanınamı döneceksiniz evde sizmi kalacaksınız eşinizlede konusun bunları.siz ayrılmak istiyorum diyince ne tepki verdi kabul ettimi
 
Oruç tutuyor mu ve sigara içiyor mu? Benm eşim sigara icemedigi icin tam senin anlattığın gibi oluyor iftardan sonra normale dönüyor .
Oruç tutmuyorsa hamilelikten erkeklerin psikolojiside degisiyor . Gecicidir insallah üzme kendini bi sure Esini gormezden gel hatasını anlayacaktir.
Aynen sigara kullanyornpructa tutıyor ama agırbhakaret ve küfürnetmesine karşın bu bir sevep olablirmi..?
 
Şiddetin, küfürleşmenin yaşandığı bir ortam hiçbir bebek ve çocuk için sağlıklı değil. Ama işte, parçalanmış bir aileye doğan bebek de haliyle hayata 1-0 yenik başlıyor. Bu hal, konuşularak düzeltilebilir bir hal mi yoksa katlanarak devam mı eder, bunu yaşayarak göreceksiniz. İnanın, çocuk var diye şiddete katlanmak, hem sizi bitirir, hem de çocuğunuzun bu hali normalleştirmesine sebep olarak onu, psikolojisinde geri dönüşsüz kabullere sürükler.

Ayrılın demek haddime değil, ama şunu söylemek istiyorum; ayrılık, belki de bebeğinizle birlikte daha güzel bir hayatın başlangıcı olabilir. En olmadı, bir uzman görüşü alsanız? Bir pedagog, bir psikolog ile evliliğinizin devamının, bebeğinizin hayatına yansıyacak baba figürünün, olası bir ayrılığın vb. artılarını eksilerini hesaplasanız ve ona göre bir karara varsanız, sanırım daha iyi olacak.

Her halükarda da hakkınızda hayırlısı olur umarım.
Saatlerdir her iki açıdanda düşünüyorum ama ne yazıkki 2 ay sonra doğavak bir bebek taşıyorum karnımda.. bu yüzden kılımı bile kıpırdatamam..
 
Bosan canim o adam duzelmez o turden bitanede benim evde var bnde artik tahammulum kalmadgi icin oyle bir kufur ediyorum ki kendimi taniyamiyorum bazen igrenclesiyorum snde bu hale gelmeden ayril o pislikten
 
Evet hassas bi konu ama boşanmış anne babanın bir çocuğu olarak size açık ve net söylemeliyim ki ben şuan diyorum ki annnem babam keşke daha önce bosansalardı da o aile kavgalarını görmeseydim. Eğer barışacaksanız kesinlikle çocugu düşünerek bir arada kalmaya çalışmayın emin olun çocuklar daha büyük hasar alıyor evet belki aile sıcaklığını diğer çocuklar gibi hissedemeyecek ama tekrar söylüyorum sorunlu bi ailede büyümektense ayrı olmak çok daha iyi. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Eşinizin sizinle konuşma şeklini siz belirlersiniz. Biz eşimle sevgiliyken bir cümle arasında 'lan' dedi o an sinirli bile değildi farklı bir şey anlatıyordu. Tam bir ay sen benle konuşurken nasıl böyle bir kelime kullanırsın tribi attım hatta nişanlıyken hep senle konusulmuyor herseye alınıyorsun diyordu. Şimdi yanımda biri küfürlü konuşsa benim duymamı istemiyor. Dilini düzelttim. Erkekler eğitilebilir...
 
Eşinizin sizinle konuşma şeklini siz belirlersiniz. Biz eşimle sevgiliyken bir cümle arasında 'lan' dedi o an sinirli bile değildi farklı bir şey anlatıyordu. Tam bir ay sen benle konuşurken nasıl böyle bir kelime kullanırsın tribi attım hatta nişanlıyken hep senle konusulmuyor herseye alınıyorsun diyordu. Şimdi yanımda biri küfürlü konuşsa benim duymamı istemiyor. Dilini düzelttim. Erkekler eğitilebilir...
Kesinlikle 100%100 katılıyorum erkekler agitilebilir canlılar :-)
 
Bosan canim o adam duzelmez o turden bitanede benim evde var bnde artik tahammulum kalmadgi icin oyle bir kufur ediyorum ki kendimi taniyamiyorum bazen igrenclesiyorum snde bu hale gelmeden ayril o pislikten

Kendiniz neden boşanmamışsınız da konu sahibine hemen boşan diyorsunuz??
 
konuyu ilk siza acıyorum bu aralar eşimin hiç birseye tahammülü kalmadi hersey gözüne batıyor.normalde sinirli ama bu aralar iyice siniri artmaya basladi hamile halimle ben herseyini alttan almaya calistim bazen cevap werdm bazen sustum..
Ama hakaret etmeğe baslayınca artık hçtahmmülüm kalmadi inefret ettim.. hemde bu aralar bikaç defa küfredip hakaret etti.. bunlarıda sudan sebepler yüzünden yaptı pişmanlk duyup gönlümü alma gereği bile duymadi.. kafasına göre davranyor lafını sözünü esirgemiyor.. eskiden de çok zor seyler yasadık bu aralar bu iğrenç hallerini sustukça arttı ve benim içimde çok birikti o yüzden net olarak onu görmek istemediğimi herseyi bitirdiğimi hiç olur tarafımızın olmadgını söyledim.
Ama ne yapmam gerektiğini nerden baslamam gerektiğini hiç bilmyorum.. ailem farklı şehirde onun ailesi burada.. önce kiminle derdimi paylaşsam kime derdimi acsam bilemiyorım. Kafam cok karısık ne yapmam gerekiyor mantklı düşünemyorım
Evliliğiniz gorucu usulü mu oldu?
 
Back
X