nereye derdimi anlatayım nereye kaçayım bilmiyorum.delirmek üzereyim.sırf Yalnızlık çeksin diye kocamdan boşanmak istiyorum öyle çok öfkeliyim.sürekli ağlıyorum gece,gündüz.hafta içi hergün yoğun Çalışıyor be yemek yiyiyor evde nede gece benim uykum geldiği saatlerde benimle yatıyor.ben onunn yanında dürüyorum beraber vakit geçirelim diye ama o sırf internetle ilgileniyor yada arkaşları ile sohbet ediyor.beni ne dinliyor ne Yanımda oturuyor.hafta sonları arkadaşları ile buluşmaya Yada işe felan gidiyor.eğer bana vakit ayır diye çok Israr edersem o zaman bir iki saat ayırıyor ama zehir zıkkım öldürmede gibi.o iki saatte mutlakabirşeye kızıp bana küfür etmeye başlıyor.sonra sayıyor ben çok yorgunumda,sürekli çalışıyorumda... Sen boş boş evde durduğun için canın sıkılıyo,çalıştırmak lazım seni falan diyo ve çok ağır bir şekilde her hangi bir sebepten bana küfürler yağdırıyor.artık ondan nefret ediyorum .ondan uzağa bir yerlere gidebilmek istiyorum .evet öyle ciddi bir sorunum yok ama bu Yalnızlık hissi beni bitiriyor .arladaşları yada ailesi söz konusu ise h yorgun olmayıp onlarla gece 2 lere kadar vakit geçirip onları gezdiriyor ve onlarla çok mutlu.bazen gerçekten aklımdan çok kötü Şeyler geçiriyorum.tek istediğim Can'ı çok kötü yansın ve ailesinin değerini bilmediği için pişman olsun istiyorum.o kadar öfkeliyim ki Aklım çok bulanık.aklım yerinde değil.çok kötüyüm ve çok öfkeliyim.ne yapabilirim diye bile sorarım gelmiyor,bence bişey yapamam.nasıl kocamın ruhunu değiştirebilirim ki?