Hamilelik - Kedi annesi olmak

Kızlar merhaba. Uzun zamandır bu konu ile haşır neşirim ama şu an yazabiliyorum. 23 haftalık hamileyim, evimde iki tane kedim var. İkisini de çocuğum yerine koydum, gözüm gibi baktım, hala da bakıyorum.

Hamilelik dolayısıyla hormonlardan mıdır nedir kızlar bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum. Buyuk kedim sürekli kızgınlığa giriyor, kisirlastiracagim ama kızgınlıkta iken kısırlaştırmiyor veterinerimiz. Resmen hayvanın kızgınlığı bitmiyor, ilaçla vs kesip yaptıracağız belki de bilmiyorum, bu da hiç sağlıklı değil, vet önermiyor, inanın kaldım öyle ortada.

Lütfen beni yargılamayın olur mu çünkü hamilelikten once bir dk bile böyle hissetmedim. Kedim kızgınlıkta ve bağırırken gerçekten artık içimi öyle bir tahammulsuzluk kaplıyor ki. Ya sürekli bağırıyor, sürekli. Eskiden olsa bu duruma güler geçerdim, şu an gülemiyorum. Çünkü bağırırkenki o acı çekiyormuş gibi, mutsuz halleri var ya o ses sanki kafama çivi çakmakla eş değer gibi. Hormonlarim mi beni böyle yapıyor bilmiyorum, kedime ofkelendigimde bazen kendimi odaya kapatıp hüngür hüngür ağlıyorum, yani benim o derece sinirimi bozuyor artık ne yapacağımı bilmiyorum.

Bir de aksi gibi öyle yaramaz olmaya başladı ki, her şeyi döküp kırma derdinde. Bunu neden yapıyor bilmiyorum. Hamilelikte ve bu sıcakta sürekli iş yapmak gerçekten çekilmiyor.

Bana bir şeyler söyleyin gözünüzü seveyim. En azından anlaşıldığımı duymak istiyorum. Bir hayvana sinirlenebilir mi insan, hem de böylesine? Ona sinirlendiğimde kendimden nefret ediyorum ve sanki bu duygu durumu ile iyi bir anne olamayacak gibi hissediyorum. Yorumlarınıza ihtiyacım var.

Sizin hormonlarınız şuan nasıl karmakarışık ise onunkiler de kızıştığı zamanlarda aynı şekilde oluyor :) Sinirlenmeden , bu durumun onların elinde olmadığını düşünerek bu zamanının geçmesini bekleyin ve bir an önce kısırlaştırın. Doğumdan sonra daha zor olur sizin için. Bizim de sürekli kızışık halde bir kızımız var yıkıyor ortalığı hem de kısırlaştırdığımız halde. Çok ender oluyormuş bazı kedilerde. Yani biz de kızmak bağırmak yerine onu anlamaya çalışıyoruz.

ANKHESPAATEN .!.:

Sizin hormonlarınız şuan nasıl karmakarışık ise onunkiler de kızıştığı zamanlarda aynı şekilde oluyor :) Sinirlenmeden , bu durumun onların elinde olmadığını düşünerek bu zamanının geçmesini bekleyin ve bir an önce kısırlaştırın. Doğumdan sonra daha zor olur sizin için. Bizim de sürekli kızışık halde bir kızımız var yıkıyor ortalığı hem de kısırlaştırdığımız halde. Çok ender oluyormuş bazı kedilerde. Yani biz de kızmak bağırmak yerine onu anlamaya çalışıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız aylardır aynı durumda olduğu için resmen bile isteye yapıyormuş gibi hissetmeye başladım artık ama elinde olmadığını biliyorum. Kisirlastigi halde aynı kalması ihtimalini düşünmek bile istemiyorum :))

Merhaba hem hormonların etkisi hem de bu zor durum biraz tahammül sınırlarınızı zorlamış olabilir. Öncelikle bu yaşadığı durum onun suçu değil kendi de istemiyor o stressi yaşamak öyle düşünün. Umarım kızgınlıktan çıkar çıkmaz hemen kısırlaştırırsınız. Bu durum sağlığı açısından zararlı. Eğer dönemini yakalayamıyorsanız biliyorum pek tercih edilmiyor ama ilaçla dönemden çıkması ve kısırlaştırılmasını sağlayın. Çünkü bu şekilde devam ederse yakında evin çeşitli yerlerine idrarını yapabilir ve bu durumda zaten azalmış olan tahammülünüzü iyice yok edebilir.

Davranışları konusunda ise son zamanda daha yaramaz olması falan gebelikte istemeden de olsa ilginiz azalmış olabilir mi? Ve ayrıca onlar karnınızdaki canı hissediyor. Kıskanmış olabilir ilgi çekmek istiyor olabilir.

Benimde 5 kedim var. 5 ide kısır çok şükür:) Hamileliğimden sonra özellikle 1 tanesi bebek gibi sürekli kucağımda hep onunla ilgilenecekmişim kucağıma almazsa bildiğin çocuk gibi yolumu kesiyor bacaklarıma sarılıyor bağırıyor falan

Biraz sabır ve kısırlaştırma ile çözülecek. Kendinizi stresse sokmayın geçecek bu günler ve evladınız doğduğunuz tüm evlatlarınızla çok güzel anılarınız olacak

Merhaba, benim kedim de aralıksız kızgınlığa giriyordu. Kısırlaştırmak için epey vakit kolladık. Ameliyat günü veteriner bir kan testi yapmıştı. Bir değere göre karar vermişti.

Benim de doğumdan sonra tahammülüm çok azalmıştı. Her hareketi batıyordu resmen, çok kızıyordum. Zamanla azaldı bitti o tahammülsüzlük..