Hamilelikte darbe

Hamileyken (birçok sebebiniz var)eşinizden ayrılır mıydınız?

  • Hayır göze alamaz devam ederdim

    OY: 0 0,0%

  • Ankete Katılan
    35
  • Anket Kapalı .

Eylol

Üye
Kayıtlı Üye
9 Ocak 2017
114
139
18
Arkadaşlar eşimle aramızda bazı sorunlar var tamamen onun kişiliği ve tavrı ile alakalı, boşanmayı bile aklımdan geçirdiğim zamanda hamile olduğumu öğrendim. Yeniden güzel günler yaşıyorduk ki eşim birden hamile olduğumu unutur oldu. Dün akşam da çok feci şekilde tartıştık birbirimizi hırpaladık 2 kez karnıma darbe aldım iter kalkarken eli değdi hızlı şekilde. Sonra ağlamaya başladım uyudum gece de sabah da adet sancısı gibi sancım başladı ara ara devam ediyor sizce bebeğim düşer mi? Yada doğarsa bir yeri Allah korusun sakat olur mu. Şuan babamın evine gitmeyi düşünüyorum ama hamile halimle nasıl gidecem bilmiyorum çaresizim ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum yorumlarınızı bekliyorum
 
Arkadaşlar eşimle aramızda bazı sorunlar var tamamen onun kişiliği ve tavrı ile alakalı, boşanmayı bile aklımdan geçirdiğim zamanda hamile olduğumu öğrendim. Yeniden güzel günler yaşıyorduk ki eşim birden hamile olduğumu unutur oldu. Dün akşam da çok feci şekilde tartıştık birbirimizi hırpaladık 2 kez karnıma darbe aldım iter kalkarken eli değdi hızlı şekilde. Sonra ağlamaya başladım uyudum gece de sabah da adet sancısı gibi sancım başladı ara ara devam ediyor sizce bebeğim düşer mi? Yada doğarsa bir yeri Allah korusun sakat olur mu. Şuan babamın evine gitmeyi düşünüyorum ama hamile halimle nasıl gidecem bilmiyorum çaresizim ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum yorumlarınızı bekliyorum
herşey affedilebilir ama itiş kakış darbe benim zihnimde affedilemez. Zaten başka sorunlarda varmış bebeğinizi böyle bir ortamda yetiştirebileceğinizi düşünüyorsanız oturun herşeye göz yumun ben yapamazdım. Bebeğe gelince inşallah bişey olmaz sakatlık falan olacağını sanmıyorum ama yine yerinizde olsam kontrole giderdim. Hayat sizin bebek sizin. Ama ben ailemin arkamda olacağını ve böyle şeylere göz yummayacağını bildiğimden arkama bile bakmazdım
 
herşey affedilebilir ama itiş kakış darbe benim zihnimde affedilemez. Zaten başka sorunlarda varmış bebeğinizi böyle bir ortamda yetiştirebileceğinizi düşünüyorsanız oturun herşeye göz yumun ben yapamazdım. Bebeğe gelince inşallah bişey olmaz sakatlık falan olacağını sanmıyorum ama yine yerinizde olsam kontrole giderdim. Hayat sizin bebek sizin. Ama ben ailemin arkamda olacağını ve böyle şeylere göz yummayacağını bildiğimden arkama bile bakmazdım
Eşimde aşağılık kompleksi var herkesin onun kötülüğünü istediğini düşünüyor en çok da ailemin. Annemin. Annem melek gibidir oğlum diye arkasında gezer ama eve geliriz sahte der artık sabrım taştı o 27 ben 24 yaşındayım hamilelikte 6.haftadayım 7ye gircem öğreneli 10 gün oldu sanırım ama ben 10 günün 5ini ağlayarak geçirdim bu şekilde bebek de stres altında oluyor artık şaşırdım ne yapacağımı ailem kapımız açık gel diyor. Gitmek istiyorum. Şimdi de bebeği düşünüyorum doğduğu zaman bana ver anneme getir derdi olacak ömür boyu yüz yüze bakmak istemiyorum ayrılınca yüzlerini görmek istemiyorum ne ailesinin ne de kendinin. Doktora gidecem bu hafta ama korkuyorum kötü şeyler duyarım diye çok çaresizim evliliğim hiç iyi gitmiyor
 
Eşimde aşağılık kompleksi var herkesin onun kötülüğünü istediğini düşünüyor en çok da ailemin. Annemin. Annem melek gibidir oğlum diye arkasında gezer ama eve geliriz sahte der artık sabrım taştı o 27 ben 24 yaşındayım hamilelikte 6.haftadayım 7ye gircem öğreneli 10 gün oldu sanırım ama ben 10 günün 5ini ağlayarak geçirdim bu şekilde bebek de stres altında oluyor artık şaşırdım ne yapacağımı ailem kapımız açık gel diyor. Gitmek istiyorum. Şimdi de bebeği düşünüyorum doğduğu zaman bana ver anneme getir derdi olacak ömür boyu yüz yüze bakmak istemiyorum ayrılınca yüzlerini görmek istemiyorum ne ailesinin ne de kendinin. Doktora gidecem bu hafta ama korkuyorum kötü şeyler duyarım diye çok çaresizim evliliğim hiç iyi gitmiyor
yürümeyen bir evlilikte yüzünü bile görmek istemediğiniz bi insanla hiçbirşeye mecbur değilsiniz bence. Mahkemenin uygun gördüğü koşullarda gelir görür yavrusunu ona bişey diyemeyiz tabiki. Ama aynı evde yaşama çabasındansa haftada 1 defa görmek daha katlanılabilirdir gibime geliyor. İçinizi ferah tutun bebeğinize de bişey olmayacaktır eski insanlar ne ağır şartlar altında Doğum yaparlarmış ama uzatmadan kararınızı da verin
 
Daha başında böyle davranıyor doğduktan sonra ne olur kim bilir.. Karar sizin hayat sizin. Ancak bebeğin ve kendi ruhsal sağlığınızı da düşünmelisin. Sürekli şiddet olan bir ortamda ne bebeğiniz ne de siz mutlu olabilirsiniz. Mahkemenin verdiği günlerde bebeği gelip görür. Şiddet ilerlemeden kararınızı verin.. Aileniz arkanızda sonuçta yalnız değilsiniz. Allah yardımcınız olsun
 
Canım bir yuvayı yapmak zorsa bozmakta zordur. fakat eşin sen daha hamile iken şiddete maruz bırakıyorsa bu sözle olur yada temasla yarın bir gün bebeğin doğunca ne yapıcaksın bu düzen içinde çocuk yetişmez sen çocugunu istiyorsan bunu inan tek başınada yaparsın ALLAH yardımcın olsun..
 
Sizinkisi Tabi ki kolay bir süreç olmayacak en önemlisi yavrunuzun huzurlu ortamda büyümesi ve sizin huzurlu hamile geçirmeniz karar sizin babalı bir ortamda huzursuz büyümesi mi? babasız ortamdan huzurlu büyümesi mi? ikisinde de baba özlemi çekecek ne yazık kı.. bunları hamile halinizle bile size yapıyorsa cocuk doğdugunda ne olur Allah bilir.. eğer aileniz size kucak açıyorsa arkana bile bakma eşinin psikolojik yonden tedaviye ihtiyacı var..
 
Gercekten soruyor musunuz?
Tabi ki ayrilin.
Bu boyle Allah korusun dusuk yapmaniza bile sebep olur.
Haklısınız benimde korkum bu fiziksel değilse de ruhsal şiddet görüyorum. Ve itiş kalkış söz konusu. Daha sonra ben ağlarken de yeter artık ağlama bebeği öldüreceksin dedi. Kimin öldürmeye çalıştığı ortada dedim hamilelik duygumu bile tam olarak yaşayamıyorum
 
Sizinkisi Tabi ki kolay bir süreç olmayacak en önemlisi yavrunuzun huzurlu ortamda büyümesi ve sizin huzurlu hamile geçirmeniz karar sizin babalı bir ortamda huzursuz büyümesi mi? babasız ortamdan huzurlu büyümesi mi? ikisinde de baba özlemi çekecek ne yazık kı.. bunları hamile halinizle bile size yapıyorsa cocuk doğdugunda ne olur Allah bilir.. eğer aileniz size kucak açıyorsa arkana bile bakma eşinin psikolojik yonden tedaviye ihtiyacı var..
Bende çoğu kez bunu teklif ettim kendisine tedavi ol yanında olayım ilaç alalım doktora gidelim dedim hiçbir zaman kabullenmedi bana ne demek istiyorsun dedi. Eşim hem aşırı sinirli hemde aşağılık kompleksi var. Ailemin ona karşı melek gibi olup da yaranamaması , bu şekilde bile onları kötülemesi artık çok zoruma gidiyor kaldıramıyorum sinirle bana herşeyi söylüyor yarım saat bile geçmeden sarılmaya kalkıyor özür diliyor ama ben yanıma yaklaşmasını dahi istemiyorum artık. Çünkü evliliğimden de soğuttu
 
Sizinkisi Tabi ki kolay bir süreç olmayacak en önemlisi yavrunuzun huzurlu ortamda büyümesi ve sizin huzurlu hamile geçirmeniz karar sizin babalı bir ortamda huzursuz büyümesi mi? babasız ortamdan huzurlu büyümesi mi? ikisinde de baba özlemi çekecek ne yazık kı.. bunları hamile halinizle bile size yapıyorsa cocuk doğdugunda ne olur Allah bilir.. eğer aileniz size kucak açıyorsa arkana bile bakma eşinin psikolojik yonden tedaviye ihtiyacı var..
Evet ailem çok şükür arkamda ne zaman istersen gel kızım diyorlar. Ama bende de şuan psikolojikmen babanın evinden bir kişi çıktın iki kişi nasıl döneceksin diyorum kendime yediremiyorum ailemde çok üzülüyor bende çalışmıyorum bebek Doğunca babamın tek emekli maaşı var annem babam ve nişanlı ablam yaşıyorlar ben nasıl giderim diye de düşünüyorum. Yada gidersem Doğum sonrası annem bebeğime bakacak bende çalışacam mecburen bir iş bulmalıyım çünkü ailemde maddi açıdan çok rahat değiller
 
Böyle adamlar ınsanın midesini bulandırıyor :kızgın: çok kızıyorum böylelerine...
Ayrılmaktan başka bi şey düşünme bence. Bir kere yapan daha neler yapar sana. Ailende arkanda zaten (sanırım )
Ayrıl... bebeğe gelince güzel bir gelecek verebileceksen bakabilecekse dünyaya getir derim. Evet çok zor ama her şeyi enine boyuna düşünmelisin
 
Daha başında böyle davranıyor doğduktan sonra ne olur kim bilir.. Karar sizin hayat sizin. Ancak bebeğin ve kendi ruhsal sağlığınızı da düşünmelisin. Sürekli şiddet olan bir ortamda ne bebeğiniz ne de siz mutlu olabilirsiniz. Mahkemenin verdiği günlerde bebeği gelip görür. Şiddet ilerlemeden kararınızı verin.. Aileniz arkanızda sonuçta yalnız değilsiniz. Allah yardımcınız olsun
Çok teşekkür ederim Allah gerçekten yardımcım olsun. Ne kalmaya ne gitmeye kesin karar veremiyorum ortada bide bebeğim olunca, olmasa herşey çok daha kolay olurdu bir dk bile durmazdım şuan herşey düşündürüyor insanı maddi ve manevi.
 
Böyle adamlar ınsanın midesini bulandırıyor :kızgın: çok kızıyorum böylelerine...
Ayrılmaktan başka bi şey düşünme bence. Bir kere yapan daha neler yapar sana. Ailende arkanda zaten (sanırım )
Ayrıl... bebeğe gelince güzel bir gelecek verebileceksen bakabilecekse dünyaya getir derim. Evet çok zor ama her şeyi enine boyuna düşünmelisin
Bebeğimi çok ama çok istedim. Eşimde her zaman bebek isterdi. Olana kadar baya zaman geçti ve artık vazgeçmişken oldu. Her zaman değilse de sık sık bu sorunu yaşardık ve iyice büyüdüğü günlerde hamile olduğumu öğrendim çok sevindim çok da düşündüm şimdi nasıl olacak diye. Ve eşim daha ilk günden bir sohbet açıldı konuşurken sende bir öz güven oluştu kendine güven geldi hayırdır diyerek benimle kavga etti. Daha sonra bin kere özür diledi. Tam kararımı verdim eşim gerçekten hasta. Yapıyor ve yaptığı an pişman olup özürler diliyor ağlıyor
 
Bende çoğu kez bunu teklif ettim kendisine tedavi ol yanında olayım ilaç alalım doktora gidelim dedim hiçbir zaman kabullenmedi bana ne demek istiyorsun dedi. Eşim hem aşırı sinirli hemde aşağılık kompleksi var. Ailemin ona karşı melek gibi olup da yaranamaması , bu şekilde bile onları kötülemesi artık çok zoruma gidiyor kaldıramıyorum sinirle bana herşeyi söylüyor yarım saat bile geçmeden sarılmaya kalkıyor özür diliyor ama ben yanıma yaklaşmasını dahi istemiyorum artık. Çünkü evliliğimden de soğuttu

Ailenizle ilgili konular eşinizle aranızdaki muhabbeti kötü etkiliyorsa aileyle ilişkilerinizi bireysel olarak yürütün. Eşinizi karıştırmayın, aileniz hakkında da evde konuşmayın. Siz 'annem,annem, annem' derseniz, o da 'ben, ben, ben' der elbette. Ailenizi evliliğinizin dışında tutun ve gebelik heyecanını eşinizle yaşayın. Adapte olursunuz yakında, henüz çok yeni gebeliğiniz. Ben de eşimle çok sık tartışırdım, 5. Aydan sonra süt liman olduk. Ben de onun ailesi ile ilgili tartışırdım hep adamın da suçu yoktu. Gebelik siniri sanırım. Bir de eşimde aşağılık kompleksi var falan demişsiniz. Çok net bi tanım olmuş bu onunla da böyle konuşmayın bence. O stresliyse, sinirliyse, sinirlendiği konuları konuşmayın.
 
Evet ailem çok şükür arkamda ne zaman istersen gel kızım diyorlar. Ama bende de şuan psikolojikmen babanın evinden bir kişi çıktın iki kişi nasıl döneceksin diyorum kendime yediremiyorum ailemde çok üzülüyor bende çalışmıyorum bebek Doğunca babamın tek emekli maaşı var annem babam ve nişanlı ablam yaşıyorlar ben nasıl giderim diye de düşünüyorum. Yada gidersem Doğum sonrası annem bebeğime bakacak bende çalışacam mecburen bir iş bulmalıyım çünkü ailemde maddi açıdan çok rahat değiller
Canım sen hala kocandan bir ümit mi bekliyorsun...Sen içinde ikinizin canını taşıyorsun adam.siddet uyguluyor sen hala burda babamın evine nasıl dönerim diyorsun başın dimdik dönersin.boyle bir ortama çocuk getirilmez!
 
Bebeğimi çok ama çok istedim. Eşimde her zaman bebek isterdi. Olana kadar baya zaman geçti ve artık vazgeçmişken oldu. Her zaman değilse de sık sık bu sorunu yaşardık ve iyice büyüdüğü günlerde hamile olduğumu öğrendim çok sevindim çok da düşündüm şimdi nasıl olacak diye. Ve eşim daha ilk günden bir sohbet açıldı konuşurken sende bir öz güven oluştu kendine güven geldi hayırdır diyerek benimle kavga etti. Daha sonra bin kere özür diledi. Tam kararımı verdim eşim gerçekten hasta. Yapıyor ve yaptığı an pişman olup özürler diliyor ağlıyor
esin normal degil.
 
Eşi
Bebeğimi çok ama çok istedim. Eşimde her zaman bebek isterdi. Olana kadar baya zaman geçti ve artık vazgeçmişken oldu. Her zaman değilse de sık sık bu sorunu yaşardık ve iyice büyüdüğü günlerde hamile olduğumu öğrendim çok sevindim çok da düşündüm şimdi nasıl olacak diye. Ve eşim daha ilk günden bir sohbet açıldı konuşurken sende bir öz güven oluştu kendine güven geldi hayırdır diyerek benimle kavga etti. Daha sonra bin kere özür diledi. Tam kararımı verdim eşim gerçekten hasta. Yapıyor ve yaptığı an pişman olup özürler diliyor ağlıyor

Eşin bipolar olabilir mi? Yapıp, daha yaptığı an pişman olması ve özür dilemesi çok sağlıklı bir davranış değil. İyice araştırın eğer böyle bir durum var ise ilaçlarla kontrol altına alınabilir bir durum ve boşuna çocuğunuzu babasız büyütmemiş olursunuz. Ayrıca zor durumda olan kocanızın yanında olmanız gerekiyor.

Ama eğer sağlıklı ve bilinçli bir şekilde böyle davranıyorsa hiç düşünme git babanın evine annen çocuğuna bakar sen çalışırsın en azından mutlu huzurlu bir ortamda büyür evladın..
 
Canım bir yuvayı yapmak zorsa bozmakta zordur. fakat eşin sen daha hamile iken şiddete maruz bırakıyorsa bu sözle olur yada temasla yarın bir gün bebeğin doğunca ne yapıcaksın bu düzen içinde çocuk yetişmez sen çocugunu istiyorsan bunu inan tek başınada yaparsın ALLAH yardımcın olsun..
Evet çok haklısın canım şuan da korkum bebek düşecek mi yada sakat mı olacak darbe yüzünden diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Ve sürekli saat bası arayıp iyi misin ağrın var mı diye soruyor bu da beni delirtiyor. Çok düşünseydin bunlar olmazdı dedim. Nişanlılık döneminde de
Eşi


Eşin bipolar olabilir mi? Yapıp, daha yaptığı an pişman olması ve özür dilemesi çok sağlıklı bir davranış değil. İyice araştırın eğer böyle bir durum var ise ilaçlarla kontrol altına alınabilir bir durum ve boşuna çocuğunuzu babasız büyütmemiş olursunuz. Ayrıca zor durumda olan kocanızın yanında olmanız gerekiyor.

Ama eğer sağlıklı ve bilinçli bir şekilde böyle davranıyorsa hiç düşünme git babanın evine annen çocuğuna bakar sen çalışırsın en azından mutlu huzurlu bir ortamda büyür evladın..
son zamanlar yakın arkadaşıma anlattım oda bu hastalıktan bahsetti bende onun hasta olduğunu düşünüyorum kaç kere bir psikoloğa gidelim diye konuştum yada ilişki terapistine dedim hani sadece tüm olumsuzluk sende dediğimi düşünmesin diye ama hiçbiri fayda etmedi. Antidepresan içmesini önerdim 2 gün içti çok iyiydi daha sonra birden bire ilacı eline verdiğimde sende iyice beni hasta yaptın sen beni bu ilaçları vere vere hasta edeceksin ben hasta değilim sinirlerim bazen bozuk oluyor o kadar dedi ısrar Etsemde bir süre ilaç kullanması konusunda ikna edici olmadı eşim tek çocuk anne ve babası 4 yaşında iken ayrılmış ve babası üzerine evlenip başka bir erkek evladı olmuş bunun üzerine tüm kıskançlığı. Her ortamda tek olmak istiyor ve hiç arkadaş sahibi değil kimseyle görüşmüyor benim sülalemden de kiminle görüşsek bu benle dalga geçti bu bana sahte güldü diye insanlar hakkında yanlış düşünüyor
 
Haklısınız benimde korkum bu fiziksel değilse de ruhsal şiddet görüyorum. Ve itiş kalkış söz konusu. Daha sonra ben ağlarken de yeter artık ağlama bebeği öldüreceksin dedi. Kimin öldürmeye çalıştığı ortada dedim hamilelik duygumu bile tam olarak yaşayamıyorum

Bunu yapmaya hamileyken degil normalde de hakki yok.
Lutfen kendinize deger verin. Bunlara musade etmeyin.
 
Back
X