minicik bebeğim,
rüyamda elma görsem, yeşil renk görsem, ağız dolusu güldüğümü,ağladığımı görsem sana yoruyorum...
mağazada beğenip almayı ertelediğim xxl beden bluzun içime dert olmayacağı günlere ermek istiyorum.
plastik bir kitteki silik ikinci renge, baş ucumda sakladığım normal hayatta hiçbir anlam ifade etmeyecek rakamlar yazan o kan testine gör ki ne anlamlar yüklüyorum...
yetinemiyorum, saatleri günlere günleri haftalara bölüyorum, hayatımda duyup duyacağım en güzel ses; iki pıt pıt için...
kaderde var olan ne ise önüne geçemeyeceğimi bile bile kaygılanıyor, ağlıyor , gülüyor, akıbetimize dair senaryolar üretiyorum...
ve sanırım karamsar bir tablo çizsem de her halükarda yaradana şükrediyorum...