HAMİLEYIM MUTSUZUM :(((

banuuu1985

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
24 Aralık 2014
4
5
3
40
Belki coğu kisi kizacak bana acikcasi nasil bir tepki alacagimida bilmiyorum ama yazip birazcikta olsa akil almak istiyorum ben 8 haftalik hamileyim ve bu durumdan cok mutsuzum cunku benim daha 1.5 yasinda bir bebegim var ve hamileligim cok kotu gectigi icin suan onunla ilgilenemiyorum mide bulantilarim halsizliklerim kendimden vazgecmem hayattan sogumam hepsi ust uste suanda evet biz bu cocugu istemiyoruz korundugum halde hamile kaldim yaklasik 1.5 hafta once aldirmak icin doktora gittim ultrasonda muayene esnasinda gordugumde onu cesaret edemedim cok agladim ve esimle birlikte ordan ciktik. Esimde pek istemiyor evet bana cok destek oluyor moral olarak elinden geldigince destek olmaya calisiyor aldiralim desemde razi aldirmayalim desemde razi.. ama ben cok mutsuzum kotu giden hamileligim cocugumla ilgilenmeme engel oluyor suanda onun bana cok ihtiyaci oldugunu dusunuyorum ve durumuna cok uzuluyorim evde yemek ekmekte yapamiyorim yardim edebilecek hickimsem yok cocugum sefil oluyor kurtajin 10 haftaliga kadar yapilabilecegini okudum hergun aklimdan geciyor tekrardan oraya gittigimde tekrardan vazgecmekten korkuyorum. Elim kolum hicbirseye gitmiyor ne esime ne cocuguma ilgi gosteremiyorim bu kadar olumsuzluklar icinde bu cocugu ben dunyaya getirmelimiyim? Bu kadar istemezken ona yeterli bir anne olabilirmiyim diger cocugum sefil olurmu bu dusunceler beni mahfediyor:(((( maddi hicbir korku tasimiyorim ben ama inandigim birsey var kisiler hazir olunca anne baba olmali ve biz hazir degiliz ikinci bir bebeye hazir degiliz :(((
 
Dışardan bir göz olarak yorum yapamıyorum ama tek söyleyebilecegim o bebiş sizi istiyorki size gelmiş gitmek istese gider unutma yarın konu acıp 2.cocuk istyrz olmuyordemessiniz ınsallah..



Emin olunki bunlari hep dusundum ve gittigimde bu sebeplerden dolayi yapamadim Allah tan korkuyorum canimdan cok sevdigim hayattaki evladimin basina bir hal gelmesinden korkuyorum ve bir cok seyden korkuyorum :(
 
Emin olunki bunlari hep dusundum ve gittigimde bu sebeplerden dolayi yapamadim Allah tan korkuyorum canimdan cok sevdigim hayattaki evladimin basina bir hal gelmesinden korkuyorum ve bir cok seyden korkuyorum :KK43:
Canım hep dua oku bugunlerde gecer de allaha sıgın kurtajı unut.,,bol bol dua..
 
Belki coğu kisi kizacak bana acikcasi nasil bir tepki alacagimida bilmiyorum ama yazip birazcikta olsa akil almak istiyorum ben 8 haftalik hamileyim ve bu durumdan cok mutsuzum cunku benim daha 1.5 yasinda bir bebegim var ve hamileligim cok kotu gectigi icin suan onunla ilgilenemiyorum mide bulantilarim halsizliklerim kendimden vazgecmem hayattan sogumam hepsi ust uste suanda evet biz bu cocugu istemiyoruz korundugum halde hamile kaldim yaklasik 1.5 hafta once aldirmak icin doktora gittim ultrasonda muayene esnasinda gordugumde onu cesaret edemedim cok agladim ve esimle birlikte ordan ciktik. Esimde pek istemiyor evet bana cok destek oluyor moral olarak elinden geldigince destek olmaya calisiyor aldiralim desemde razi aldirmayalim desemde razi.. ama ben cok mutsuzum kotu giden hamileligim cocugumla ilgilenmeme engel oluyor suanda onun bana cok ihtiyaci oldugunu dusunuyorum ve durumuna cok uzuluyorim evde yemek ekmekte yapamiyorim yardim edebilecek hickimsem yok cocugum sefil oluyor kurtajin 10 haftaliga kadar yapilabilecegini okudum hergun aklimdan geciyor tekrardan oraya gittigimde tekrardan vazgecmekten korkuyorum. Elim kolum hicbirseye gitmiyor ne esime ne cocuguma ilgi gosteremiyorim bu kadar olumsuzluklar icinde bu cocugu ben dunyaya getirmelimiyim? Bu kadar istemezken ona yeterli bir anne olabilirmiyim diger cocugum sefil olurmu bu dusunceler beni mahfediyor:KK43:((( maddi hicbir korku tasimiyorim ben ama inandigim birsey var kisiler hazir olunca anne baba olmali ve biz hazir degiliz ikinci bir bebeye hazir degiliz :KK43:((


canııım. inan kendini boşuna üzüyorsun şu an. hamileliğin en zor haftalarındasın. hem bedenen hem ruhen çok zor bu günler seni çok iyi anlıyorum. ama emin ol bu günler geçecek. az kalmış zaten bulantın falan bir iki haftaya geçer. eşin ve diğer çocuğunla eskisinden çok daha güzel günleriniz olur. Bir iki haftada kimseye bişeycik olmaz merak etme. annen ya da kayın validen ya da varsa kardeşlerden biri gelip sizde kalsın yardımcı olsun bu günlerde. ara sıra dışardan yemekle idare edin. eşin bu günlerde seni anlayışla karşılayacaktır. Elbette ki en doğru karar size ait ama ben bebeğine kıyma derim. Bir kaç hafta idare edebilirsin. her iki çocuğunun da hakkına girmiş olacaksın. Bir kardeşe sahip olmak herkesin hakkı. ve doğurup kucağına aldığında dünyadaki herşey son bulacak senin için. Ben de zor bir hamilelik geçirdim. Ama yavrum herşeye değer. ve çok ara vermeden bebeğimi sütten kesince hemen ikinciyi yapmayı istiyorum. İnşallah alacağın karardan pişman olmazsın.Allah yardımcın olsun.
 
Anliyorum tedaviyle cok isteyerek olmasina ragmen haziriz dememize ragmen insaninnbasina olumsuzluklar gelince zor oluyor kacis noktasi bi cikis ariyor. Inanin hazir oldugunuzu da dusunseniz ayni sey olacak. Aslinda hamilrliginizin ilk 3 4 ayini gecirip zor gunlerinizi atlatsaniz sicak bile bakacaksiniz dusunsenize seneye onlar birnirine oyun arkadasi olacak
 
Şuan ilk çocuğunuza yetememekten, yeterince ilgilenememekten korkuyorsunuz ama karnınızda taşıdığınız başkasının çocuğu mu? Biriyle yeterince ilgilenemeyeceğim diye diğerinin canına mı kıyacaksınız? Derdi veren Allah dermanını da verir. Allaha güvenin, ona sığının, eminim her iki çocuğunuza da yetebilecek bir anne olursunuz..
 
Hepinize cok tsk guzel yorumlariniz icin şu zor surecimi akli selim bir şekilde atlatmam icin sizde duaci olun olurmu:( Allahim isteyen herkese versin aratmasin kimseye benim gibi zor durumda kaldigini dusunen herkesede yardim etsin :KK42:
 
selam canım yazdıklarında kendimi buldum geçen sene bu zamanlar senin durumundaydım kürtajı hiç bir zaman düşünmedim ama çok ta sevinememiştim 16 aylık kızım vardı ben yine hamileydim ve benim ilk hamileliğim kötü geçmişti hem psikolojik hemde bedenen. bunda da öyle oldu. ama canım ikinci çocuğumu kucağıma aldığımda hepsini unuttum şimdi 5 aylık ve yanımda uyuyo şimdi. o kadar mahsumki sakın kürtajı düşünme. ilk aylar çok yoruldum uykusuz kaldım benimde destekleyen kimse olmadı çocuğa bakmak için sağ olsun aileden gelenler oluyo doğumda ilk haftalar ama sonra yine tek başınasın çok yoruluyorum ama buna değer. artık kızım bebekle oynamaya başladı ileri de arkadaş olacaklar inşallah bunları düşün
 
selam canım yazdıklarında kendimi buldum geçen sene bu zamanlar senin durumundaydım kürtajı hiç bir zaman düşünmedim ama çok ta sevinememiştim 16 aylık kızım vardı ben yine hamileydim ve benim ilk hamileliğim kötü geçmişti hem psikolojik hemde bedenen. bunda da öyle oldu. ama canım ikinci çocuğumu kucağıma aldığımda hepsini unuttum şimdi 5 aylık ve yanımda uyuyo şimdi. o kadar mahsumki sakın kürtajı düşünme. ilk aylar çok yoruldum uykusuz kaldım benimde destekleyen kimse olmadı çocuğa bakmak için sağ olsun aileden gelenler oluyo doğumda ilk haftalar ama sonra yine tek başınasın çok yoruluyorum ama buna değer. artık kızım bebekle oynamaya başladı ileri de arkadaş olacaklar inşallah bunları düşün
 
Belki coğu kisi kizacak bana acikcasi nasil bir tepki alacagimida bilmiyorum ama yazip birazcikta olsa akil almak istiyorum ben 8 haftalik hamileyim ve bu durumdan cok mutsuzum cunku benim daha 1.5 yasinda bir bebegim var ve hamileligim cok kotu gectigi icin suan onunla ilgilenemiyorum mide bulantilarim halsizliklerim kendimden vazgecmem hayattan sogumam hepsi ust uste suanda evet biz bu cocugu istemiyoruz korundugum halde hamile kaldim yaklasik 1.5 hafta once aldirmak icin doktora gittim ultrasonda muayene esnasinda gordugumde onu cesaret edemedim cok agladim ve esimle birlikte ordan ciktik. Esimde pek istemiyor evet bana cok destek oluyor moral olarak elinden geldigince destek olmaya calisiyor aldiralim desemde razi aldirmayalim desemde razi.. ama ben cok mutsuzum kotu giden hamileligim cocugumla ilgilenmeme engel oluyor suanda onun bana cok ihtiyaci oldugunu dusunuyorum ve durumuna cok uzuluyorim evde yemek ekmekte yapamiyorim yardim edebilecek hickimsem yok cocugum sefil oluyor kurtajin 10 haftaliga kadar yapilabilecegini okudum hergun aklimdan geciyor tekrardan oraya gittigimde tekrardan vazgecmekten korkuyorum. Elim kolum hicbirseye gitmiyor ne esime ne cocuguma ilgi gosteremiyorim bu kadar olumsuzluklar icinde bu cocugu ben dunyaya getirmelimiyim? Bu kadar istemezken ona yeterli bir anne olabilirmiyim diger cocugum sefil olurmu bu dusunceler beni mahfediyor:KK43:((( maddi hicbir korku tasimiyorim ben ama inandigim birsey var kisiler hazir olunca anne baba olmali ve biz hazir degiliz ikinci bir bebeye hazir degiliz :KK43:((
hazır değilmisiniz Mevla size güvenmese o bebeği oraya gönderirmiydi. bulantılarınız geçici (günahına değinmicem bile) ama vicdanınız sizi hiç rahat bırakmaz sakın kıymayın. evet 1,5 yaşında çocuğunuzun size ihtiyacı var ama karnınızdakinin daha çok ihtiyacı var.
bi soru sorayım o küçücük 1,5 yaşındaki çocuğunuza kıyabilirmisiniz? tabiki kıyamazsınız. işte karnınızdakide aynı. ben detaylı ultrason 4 boyutlu ona erken gittim 13 haftamıydı sanırım ve yaptıkları haraketlere inanamadım ve ondan sonra ya düşerlerse diye daha çok korktum. bir kere düzeninizi oturtunca hepsi sırasıyla gider. 1,5 yaşındaki çocuk yemek yer, idareten bişeyler alabilirsiniz, meyve yer, öyle böyle bulantılarınız gidene kadar idare edersiniz. ne güzel büyür onlar arkadaş olurlar biribirlerine.
benim kuzularım ikiz ve Rabbim güç kuvvet metanet sevgi hepsini ona göre veriyor.
aralarındaki küçük bir diyaloğu söyliyimmi;
-kardeşim parmağım acıdı
-aaa kıyamam
-öpte geçsin olurmu
-tamam öpiyim. (öpüyor) getimi , acıyormu hala
-evet geçti (kucaklaşıyorlar)

inanın gözlerim doluyor.

sakın çocuklarınızın ikisinide birbirlerinden mahrum etmeyin.
doğarsa eğer bu düşüncelerinize bile çok üzülürsünüz.
 
Hepinize cok tsk guzel yorumlariniz icin şu zor surecimi akli selim bir şekilde atlatmam icin sizde duaci olun olurmu:KK43: Allahim isteyen herkese versin aratmasin kimseye benim gibi zor durumda kaldigini dusunen herkesede yardim etsin :KK42:
zor durumda değilsin sakın öyle düşünme , sen şanslı bi annesin, Allah ım sana lütfedip evlatlar göndermiş. tatlı zorluklar bunlar ve evladın cefası çabuk unutuluyor
 
benim ablamın da çocuklarının arası çok az hatta onunkilerin doğum arası 14 ay yani ilk çocuk iki ayını bitirince ablam hamile kalmıştı hem de önlem almalarına rağmen. bebeği ondört aylıkken doğum yaptı. çocuklar ikiz gibi büyüdü. şimdi ikiisi de kocaman. tek seferde ikisi de kendi ayakları üzerinde duracak yaşa geldiler hatta annelerine çok yardımcı oluyorlar. o da ilk başta kafaya takmıştı. ilkini emzirirken hamile kalmak onu başta çok üzdü. ama ikisine her anlamda yeterli olabildi. bir çok kadın bu şekilde doğurup büyütüyor bebeklerini. Eminim sen de çok güçlü bir kadınsındır ve hiç kimseden bir noksanın yok. Yapabilirsin. Kendine güven. çocukları 7-8 yaşına geldikten sonra çocuk yapanlar daha çok zorlanıyorlar. ikisinin de ihtiyaçları çok başka ve çok önemli oluyor. ilgin iki farklı yönde olmak zorunda kalıyor. Ama iki aynı çağda çocuk aynı ihtiyaçlara sahip olur sen de ona göre kendini ayarlarsın.. inşallah bir an önce için ferahlar ve ilerde pişman olacağın birşey yapmazsın.
 
Yazdiklarinizi okudukca birazdaha rahatladim evet dayanabilirim sanirim ve yasayacagim en kötü şey bi masuma kiymaktan dahada kotü olamaz herhalde :( hepinize cok tsk ve belkide suan onu duaundugum kadar ileride oglum beni dusunmeyecek kiymak istedigim yavrumun ellerine kalacagim :( hersey iyi olacak Allahin izniyle insallah
 
Yazdiklarinizi okudukca birazdaha rahatladim evet dayanabilirim sanirim ve yasayacagim en kötü şey bi masuma kiymaktan dahada kotü olamaz herhalde :KK43: hepinize cok tsk ve belkide suan onu duaundugum kadar ileride oglum beni dusunmeyecek kiymak istedigim yavrumun ellerine kalacagim :KK43: hersey iyi olacak Allahin izniyle insallah

şimdiden hayırlı olsun ama psikolojik desteğe ihityacın var hamileliliğin zor geçikiyorsa sana destek olacak annen veya kız kardeşin yok mu? benim de kız kardeşimle aramda 1,5 yaş var ama annem iyi ki de doğurmuş o da senin gibi kararsız kalmış babam ona bırakmış bizimkide bir cesaret doğurmuş şimdi ikimizde mühendis olduk çalışıyoruz:)

ama herkesten önce senin düşüncen kve kararın önemli bence ne karar verirsen ver bundan 5 yıl sonra arkana baktığında pişman olmayacağına emin ol.
 
Canım benim bende zamanında aynı şeyleri yaşadım ama aldirmadim ve iyiki aldirmamisim. Çünkü su anki doğurduğun çocuğa nasil kiymiyorsan karnindakinede kıyma. Oda senin çocuğun dogmamis diye onu kendi ellrinle öldürmeye hakkın yok. Çünkü bu onu resmen öldürmek olr
 
Ve ben hamile oldugumda elimdeki kızım beş aylık ti ve cok zor bir hamilelik geçirdim
 
Benim yerimde olsan napardın aldırmayı asla düşünmedim
9 yasinda bir oglum 19 aylık ikizlerim var ve 8 haftalık hamileyim.Allahım hayırlısıyla kavuşmamızı nasip etsin
 
[QUOTEi, post: 38654979, member: 447611"]Benim yerimde olsan napardın aldırmayı asla düşünmedim
9 yasinda bir oglum 19 aylık ikizlerim var ve 8 haftalık hamileyim.Allahım hayırlısıyla kavuşmamızı nasip etsin[/QUOTE]
Allah çocuklarını sana bagislasin en güzelini düşünüyorsun
 
Yazdiklarinizi okudukca birazdaha rahatladim evet dayanabilirim sanirim ve yasayacagim en kötü şey bi masuma kiymaktan dahada kotü olamaz herhalde :KK43: hepinize cok tsk ve belkide suan onu duaundugum kadar ileride oglum beni dusunmeyecek kiymak istedigim yavrumun ellerine kalacagim :KK43: hersey iyi olacak Allahin izniyle insallah
bu kararından dolayı kutlarım seni canım, iyi haberlerini bekliyoruz seninde bebeklerininde :)) mutlaka yaz buralara :))
 
Back
X