- 24 Aralık 2014
- 4
- 5
- 3
- 40
- Konu Sahibi banuuu1985
- #1
Belki coğu kisi kizacak bana acikcasi nasil bir tepki alacagimida bilmiyorum ama yazip birazcikta olsa akil almak istiyorum ben 8 haftalik hamileyim ve bu durumdan cok mutsuzum cunku benim daha 1.5 yasinda bir bebegim var ve hamileligim cok kotu gectigi icin suan onunla ilgilenemiyorum mide bulantilarim halsizliklerim kendimden vazgecmem hayattan sogumam hepsi ust uste suanda evet biz bu cocugu istemiyoruz korundugum halde hamile kaldim yaklasik 1.5 hafta once aldirmak icin doktora gittim ultrasonda muayene esnasinda gordugumde onu cesaret edemedim cok agladim ve esimle birlikte ordan ciktik. Esimde pek istemiyor evet bana cok destek oluyor moral olarak elinden geldigince destek olmaya calisiyor aldiralim desemde razi aldirmayalim desemde razi.. ama ben cok mutsuzum kotu giden hamileligim cocugumla ilgilenmeme engel oluyor suanda onun bana cok ihtiyaci oldugunu dusunuyorum ve durumuna cok uzuluyorim evde yemek ekmekte yapamiyorim yardim edebilecek hickimsem yok cocugum sefil oluyor kurtajin 10 haftaliga kadar yapilabilecegini okudum hergun aklimdan geciyor tekrardan oraya gittigimde tekrardan vazgecmekten korkuyorum. Elim kolum hicbirseye gitmiyor ne esime ne cocuguma ilgi gosteremiyorim bu kadar olumsuzluklar icinde bu cocugu ben dunyaya getirmelimiyim? Bu kadar istemezken ona yeterli bir anne olabilirmiyim diger cocugum sefil olurmu bu dusunceler beni mahfediyor
((( maddi hicbir korku tasimiyorim ben ama inandigim birsey var kisiler hazir olunca anne baba olmali ve biz hazir degiliz ikinci bir bebeye hazir degiliz
((

