Hamileyim ve bebeğime alışamıyorum.

E

eda8187

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2021
19
-1
1
37
Merhaba ,
8 aylık evli bir bayanım.34 yaşındayım .Yaklaşık 10 gün önce 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Fakat henüz ne olduğunu ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum.Şu an hiç birşey hissedemiyorum.Bebek sahibi olmak konusunda daha öncede kaygılarım vardı.Eski hayatımı yaşayamamak,sorumluluk bunlar beni hep korkutan şeylerdi.Kısıtlanmaktan ,yapmak istediğim şeyleri yapamamaktan ,bebeğe karşı yetersiz kalmaktan hep korkardım.Hamile kaldığımdada bu korkularım devam etmekte.Eşimin sevgisinden ve çok ii bir baba oalcağından çok eminim.Şu an gözümün içine bakıyor ve bu bebeği çok istiyor.Ama ben hala isteyip istemedğimden emin olamıyorum.Hali hazırda çalışıyorum.Doğum iznimi kullanıp,bebeği anneme bırakıp çalışmaya devam edeceğim.Bakım açısından en yakınım olan annem var bu konuda bir sıkıtnım yok fakat doğduktan sonrada eğer bu bebeğe alışamazsam ne yaparım diye korkularım devam etmekte.Yakınlarım bebekle konuş,sevmeye çalış karnıdnayken diyorlar fakat ben hiç bişey hissedemiyorum.Evet bazı alışkanlıklarıma son verdim acaba istemesem bunlarıda yaparmıydım diye düşünüyorum.Bu korkular geçermi ne zmaan geçer hiç bilmiyorum.Kafam çok karışık bazen aldırmayı düşündüğüm oluyor kendimi bu yüzdende suçluyorum .Bunun için fazla vaktimde yok. Bu durumları yaşamış arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlermi?
 
eda8187 .!.:
Merhaba ,
8 aylık evli bir bayanım.34 yaşındayım .Yaklaşık 10 gün önce 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Fakat henüz ne olduğunu ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum.Şu an hiç birşey hissedemiyorum.Bebek sahibi olmak konusunda daha öncede kaygılarım vardı.Eski hayatımı yaşayamamak,sorumluluk bunlar beni hep korkutan şeylerdi.Kısıtlanmaktan ,yapmak istediğim şeyleri yapamamaktan ,bebeğe karşı yetersiz kalmaktan hep korkardım.Hamile kaldığımdada bu korkularım devam etmekte.Eşimin sevgisinden ve çok ii bir baba oalcağından çok eminim.Şu an gözümün içine bakıyor ve bu bebeği çok istiyor.Ama ben hala isteyip istemedğimden emin olamıyorum.Hali hazırda çalışıyorum.Doğum iznimi kullanıp,bebeği anneme bırakıp çalışmaya devam edeceğim.Bakım açısından en yakınım olan annem var bu konuda bir sıkıtnım yok fakat doğduktan sonrada eğer bu bebeğe alışamazsam ne yaparım diye korkularım devam etmekte.Yakınlarım bebekle konuş,sevmeye çalış karnıdnayken diyorlar fakat ben hiç bişey hissedemiyorum.Evet bazı alışkanlıklarıma son verdim acaba istemesem bunlarıda yaparmıydım diye düşünüyorum.Bu korkular geçermi ne zmaan geçer hiç bilmiyorum.Kafam çok karışık bazen aldırmayı düşündüğüm oluyor kendimi bu yüzdende suçluyorum .Bunun için fazla vaktimde yok. Bu durumları yaşamış arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlermi?
Genişletmek için tıkla...
Ben 39 yaşındayım şuan
35 yaşından beri uğraşıyorum
Sizin de yaşınız var
Aldırmayı düşünmeyin bence
Yarın öbür gün olsun diye uğraşmak çok daha zor.
 
Çok normal aslında. Siz öğrenir öğrenmez muhteşem bir aşkla bağlanacağınızı mı düşünmüştünüz 🤭 Onlar biraz dizi film romantikleri diyelim. Bence 6-7 aylık olup artık iyice bebek olduğunu görünce , her hareketini hissedince anlıyor insan. Ayrıca anneniz varmış,şükür , bu bile çok yardım alacağınızın göstergesi. Kendinizi hiç kasmayın, oluruna bırakın, boş yere üzülmeyin. Seneye bu konuya denk geldiğinizde neye endişelenmişim deyip güleceksiniz 😊
 
Szr_ .!.:
Ben 39 yaşındayım şuan
35 yaşından beri uğraşıyorum
Sizin de yaşınız var
Aldırmayı düşünmeyin bence
Yarın öbür gün olsun diye uğraşmak çok daha zor.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyorum başlarda öyle düşünüyor insan ama sonrasında da çabalıyor olmuyor
 
Daha 5 hafta ne ki küçücük bir su damlası. o büyüyecek sizinle karnınızdan da olsa iletişime geçecek kalp atışını duyacaksınız, içinizde bir can olacak bazen elini karnınıza dayayacak onu hissedecek güleceksiniz. Bunlar güzel şeyler çok büyük bir mucize bence. Öyle şeyler düşünüp içinizi soğutmayın.
 
eda8187 .!.:
Merhaba ,
8 aylık evli bir bayanım.34 yaşındayım .Yaklaşık 10 gün önce 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Fakat henüz ne olduğunu ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum.Şu an hiç birşey hissedemiyorum.Bebek sahibi olmak konusunda daha öncede kaygılarım vardı.Eski hayatımı yaşayamamak,sorumluluk bunlar beni hep korkutan şeylerdi.Kısıtlanmaktan ,yapmak istediğim şeyleri yapamamaktan ,bebeğe karşı yetersiz kalmaktan hep korkardım.Hamile kaldığımdada bu korkularım devam etmekte.Eşimin sevgisinden ve çok ii bir baba oalcağından çok eminim.Şu an gözümün içine bakıyor ve bu bebeği çok istiyor.Ama ben hala isteyip istemedğimden emin olamıyorum.Hali hazırda çalışıyorum.Doğum iznimi kullanıp,bebeği anneme bırakıp çalışmaya devam edeceğim.Bakım açısından en yakınım olan annem var bu konuda bir sıkıtnım yok fakat doğduktan sonrada eğer bu bebeğe alışamazsam ne yaparım diye korkularım devam etmekte.Yakınlarım bebekle konuş,sevmeye çalış karnıdnayken diyorlar fakat ben hiç bişey hissedemiyorum.Evet bazı alışkanlıklarıma son verdim acaba istemesem bunlarıda yaparmıydım diye düşünüyorum.Bu korkular geçermi ne zmaan geçer hiç bilmiyorum.Kafam çok karışık bazen aldırmayı düşündüğüm oluyor kendimi bu yüzdende suçluyorum .Bunun için fazla vaktimde yok. Bu durumları yaşamış arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlermi?
Genişletmek için tıkla...
aynı düşünceler bende de vardı. plansız hamile kaldım ama çok sevinmiştim. fakat zaman zaman nasıl olacak? ben bunu istiyor muydum? hayatım kısıtlanacak vs vs diye düşünürdüm. kendimi çok suçladım sizin gibi. ve sonrasında 10 haftalık düşük yaptım. şuan daha da suçluyorum kendimi bebeğim beni anladı mı? hissetti mi? vs vs diye. şuan çok yeni kafan karışıktır normal. ama bebeğinle konuş ve onun şuan tek hissettiği sen ve senin düşüncelerin. kalp atışını duyduğun zaman her şey değişecek. benim bu dünyada duyduğum en güzel sesti.. hele bir de hareketlerini hissetmeye başla. alışacaksın demem yanlış olur, anne olacağını hissedeceksin merak etme. umarım sağlıkla ilerler <3
 
Onuda düşünüyorum inanın .Sizin gibi yıllarca uğraşan bir çok kadın var.Zorluk yaşamadan hamile kaldım.
Umarım sizinde en kısa zamanda bebeğiniz olur :((
 
Şu an böyle düşünmen çok normal bebek bir hareketlensin onu içinde hisset o zaman annelik duygusu içine gelecektir.
Yaradılışımızda var sanki her zaman anneymişiz gibi bebek doğduktan sonra olan şefkat merhamet benimseme duygusu. Korkmayın geçici bir dönem bu Yaşadıklarınız.
 
Benim gebeliğim de beklemediğim şekilde başladı.Bende uzun süre kabullenemedim.Şu an daha hissetmiyorsun bile onu sevip konuşmanız sizin için hiç bir şey ifade etmeyecek.Ama içinizde büyüyüp hareketlendikçe karnınızda bir canı hissetmeye başladıkça işler çok değişecek.Hele kucagınıza aldığınızda anneliği anlayacaksınız.
Evet zor evet eskisi kadar özgür olamayacaksınız.Hayatınız çok değişecek ama emin olun bu dünyada kimseyi sevmediğiniz kadar çok seveceğiniz bir cana sahip olacaksınız.Ve o duygu her şeye değer.
 
Çok istediğim halde bana da ilk aylar acaba gerçekten var mı diye gelmişti uzun bi süre
Üstelik ultrasonda gördüğüm, kalp atışını duyduğum halde hep bi acaba yaşıyordum

Duyar duymaz büyük bi aşkla çocuğuna bağlananlar da illa ki vardır
Ama bana da öyle olmadı
Zamanla aranızdaki iletişim artınca tekmeler, tepkiler, ultrason görüntüleri gibi bağlılık da artıyor bence 😬
 
Madem istemiyordunuz yaşınız da küçük degil
Korunma yöntemini iyi seçebilirdiniz

Gercekten istemiyorsanız ve ben yapamam diyorsanız çaresine bakarsınız.
Kim ne derse desin o bebeğe genellikle siz bakacaksınız cunku.

Herkes kendi yaşamından sorumludur. Kaldıramayacagınız şeyin altına girmeyin.
Ne anneleri görüyoruz.
Hamilelik süreci
Bebek doğduktan sonra ki süreç
Ek gıda süresi
Beslemesi
Bunların hiçbiri kolay değil. Nerden baksan 5 yıl bunların sorumluluğu olacak.


Dünyaya insan getireceksiniz oyuncak degil, o yüzden iyi düşünün. Aşırı sorumluluk gerektiren, düzen gerektiren ve bu bir gerçek kadının saçını süpürge etmesi gereken bir durum .
Yanlış anlamayın sorumsuz, anlayissiz bir anne olmaktansa hic olmamak daha iyidir.
 
Cümleye nasıl başlayacağımı bile bulamadım :)
Bende çok istedim çocuğum olsun ama o çift çizgiyi görünce yaşadığım stresin, kaygının, mutluluğun tarifini hala anlatamam.
Hem ağladım hem güldüm saçma sapan duygu karmaşası yaşadım.
Doktora gittim kalp atışlarını duyunca daha da korktum ama bir yandan sevinçten delirdim.
Şimdi aynı bedendeyiz oynadığını hissettikçe kucağıma alacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum :)
Evet eskisi gibi olmayacak ama inan bana daha güzel olacak :KK200:
 
Moralinizi bozmak gibi olmasın ama daha samimisini görmedim. Bence şu konuya bir göz atın sonra tekrar düşünmeye devam edersiniz :

Çıldırmama ramak kaldı.

Öncelikle bal diyarı hdjdj şaka şaka. Gerçi şaka yapmak yasaktı. Unuttum yine bir an. Şu an bu satırları yazarken sinirden dört köşe olmuş ve bitmiş halde halınıya uzanmış ve ağzımda emzikle yazıyorum. Tam 10 gündür hayatım bitti. Ciddi anlamda kafam kaldırmıyor, bir bebek neden sürekli huzursuz...
www.kadinlarkulubu.com www.kadinlarkulubu.com
Bunları yazan konu sahibinede ayrıca sabırlar diliyorum.
Ha birde tek bu yetmez birde çocuğu olmayan bir konu sahibinin konusunu okuyun bundan sonra hepsini güzelce kafanızda değerlendirin bakalım hangisi ağır basacak
 
eda8187 .!.:
Merhaba ,
8 aylık evli bir bayanım.34 yaşındayım .Yaklaşık 10 gün önce 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Fakat henüz ne olduğunu ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum.Şu an hiç birşey hissedemiyorum.Bebek sahibi olmak konusunda daha öncede kaygılarım vardı.Eski hayatımı yaşayamamak,sorumluluk bunlar beni hep korkutan şeylerdi.Kısıtlanmaktan ,yapmak istediğim şeyleri yapamamaktan ,bebeğe karşı yetersiz kalmaktan hep korkardım.Hamile kaldığımdada bu korkularım devam etmekte.Eşimin sevgisinden ve çok ii bir baba oalcağından çok eminim.Şu an gözümün içine bakıyor ve bu bebeği çok istiyor.Ama ben hala isteyip istemedğimden emin olamıyorum.Hali hazırda çalışıyorum.Doğum iznimi kullanıp,bebeği anneme bırakıp çalışmaya devam edeceğim.Bakım açısından en yakınım olan annem var bu konuda bir sıkıtnım yok fakat doğduktan sonrada eğer bu bebeğe alışamazsam ne yaparım diye korkularım devam etmekte.Yakınlarım bebekle konuş,sevmeye çalış karnıdnayken diyorlar fakat ben hiç bişey hissedemiyorum.Evet bazı alışkanlıklarıma son verdim acaba istemesem bunlarıda yaparmıydım diye düşünüyorum.Bu korkular geçermi ne zmaan geçer hiç bilmiyorum.Kafam çok karışık bazen aldırmayı düşündüğüm oluyor kendimi bu yüzdende suçluyorum .Bunun için fazla vaktimde yok. Bu durumları yaşamış arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlermi?
Genişletmek için tıkla...
Sakinn 5 hafta bebege kim bakacajk diye düsünmek icin cok erken:)
Ama tam emin olmadan neden cocuk sahibi olmaya kalktınız ki_?
 
İlk hamile olduğumu öğrenince bende korktum. Planlı bi gebelikti aslında ama ilk çocuk olmasının etkisi belki de şimdi nasıl olacak, neler değişecek hayatımda diye çok tedirgin oldum. Zaman zaman hala korkuyorum bir şeyleri yanlış yapmaktan ama içimde onun büyüdüğünü düşünmek bambaşka.. Tabiki senin hayatın ama bu tarz günlük telaşelere kapılıp yanlış bir karar verme canım çok iyi düşün ❤️
 
Biz ne desek boş o cocugu dogurup büyütecek ve sorumlulugunu alacak sizsiniz

Ikinci cocuguma çok isteyerek hamile kaldim ama bu sorumluluk depresyona soktu beni

Ayrica hormonlariniz yüzunden de böyle düşünuyor olabilir siniz
 
ben çok istediğim halde konuşamadım öyle şarkı dinletmek falan bana çok yalancılık gibi geldi yaa
içimden gelmeyen şeyi, zorla hissediyormuş gibi yapmanın manası da yok.
21. haftada detaylı ultrason çektirdiğimde ancak hissettim desem yeri.
Çok ağlamıştım miniğimi orada görünce.
 
Yas itibariyoe bence cocugu aldirmayin bir daha nezaman hamile kalacaksiniz ve cocuk ile arabizdaki yas farki gittikce acilacak ne gerek var? Haftalik hamilelikte bisey hissetmeyi beklemeyin zamanla olacak gore gore hissetmeye basladikca dogumdan sonra ilk basta zor olur ama sonra iyiki var dersiniz ben bile oyle dediysem herkes der bence :)
 
Shusui .!.:
Çok normal aslında. Siz öğrenir öğrenmez muhteşem bir aşkla bağlanacağınızı mı düşünmüştünüz 🤭 Onlar biraz dizi film romantikleri diyelim. Bence 6-7 aylık olup artık iyice bebek olduğunu görünce , her hareketini hissedince anlıyor insan. Ayrıca anneniz varmış,şükür , bu bile çok yardım alacağınızın göstergesi. Kendinizi hiç kasmayın, oluruna bırakın, boş yere üzülmeyin. Seneye bu konuya denk geldiğinizde neye endişelenmişim deyip güleceksiniz 😊
Genişletmek için tıkla...
Aslında biraz evet çok mutlu olurum diye düşünmüştüm ama kayıtsız kaldım sanırım .Çok teşekkür ederim.Sanırım en güzel akışına bırakıp ,bu zamanların tadını çıkarmak biraz zorda olsa : Umarım seneye güncelleme yaparak iyiki yapmışım diyebilirim :)
 
eda8187 .!.:
Merhaba ,
8 aylık evli bir bayanım.34 yaşındayım .Yaklaşık 10 gün önce 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Fakat henüz ne olduğunu ve buna hazır olup olmadığımı bilmiyorum.Şu an hiç birşey hissedemiyorum.Bebek sahibi olmak konusunda daha öncede kaygılarım vardı.Eski hayatımı yaşayamamak,sorumluluk bunlar beni hep korkutan şeylerdi.Kısıtlanmaktan ,yapmak istediğim şeyleri yapamamaktan ,bebeğe karşı yetersiz kalmaktan hep korkardım.Hamile kaldığımdada bu korkularım devam etmekte.Eşimin sevgisinden ve çok ii bir baba oalcağından çok eminim.Şu an gözümün içine bakıyor ve bu bebeği çok istiyor.Ama ben hala isteyip istemedğimden emin olamıyorum.Hali hazırda çalışıyorum.Doğum iznimi kullanıp,bebeği anneme bırakıp çalışmaya devam edeceğim.Bakım açısından en yakınım olan annem var bu konuda bir sıkıtnım yok fakat doğduktan sonrada eğer bu bebeğe alışamazsam ne yaparım diye korkularım devam etmekte.Yakınlarım bebekle konuş,sevmeye çalış karnıdnayken diyorlar fakat ben hiç bişey hissedemiyorum.Evet bazı alışkanlıklarıma son verdim acaba istemesem bunlarıda yaparmıydım diye düşünüyorum.Bu korkular geçermi ne zmaan geçer hiç bilmiyorum.Kafam çok karışık bazen aldırmayı düşündüğüm oluyor kendimi bu yüzdende suçluyorum .Bunun için fazla vaktimde yok. Bu durumları yaşamış arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlermi?
Genişletmek için tıkla...
1. Bebeğe ne kadar alışamam derseniz dahi annelik farklı birşeydir öyle seversiniz ki neden daha önce yapamadım dersiniz. Ayrıca yaşınızda ilerliyor zâten bir tane olsun temiz olsun. Aldırmak konusuna gelince bebeği aldırmakla büyük cinayete girişmiş olursunuz vebalini asla kaldırmazsınız o bir melek allah hesabını sorar senden o bebeğin ahı boynunda kalır nasibi vardır ki allah size o hediyeyi verdi. Bizde hormonlardan kaynaklı bazen bakabilir miyim yapar mıyım diye düşünüyoruz bunlar hormonlardan.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

mirasanne
Tüp bebek merkezi sürecim 1. ve 3. AŞILAMA ile hamileyim (UZUN) Hepinize umut olsun ❤️🥰
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
16K
Buse Elif
B
Back
X