- 12 Ocak 2015
- 12.563
- 44.516
- 548
- Konu Sahibi lavantagirl
- #181
buyrun benimle konuşun
@Milana22 nin çocuğu olmasam da bebekken ayrılmış bir anne babanın çocuğuyum
ve hayatımın büyük büyük kısmında babam bana babalık etmedi
ve evet belki evli olsalardı birlikte daha fazla zaman geçirirdik!
diyorsunuz ya ateşi çıktığında babası yanında olabilecek mi
bebekken ve annem babam evliyken, babam beni doktora götürmek istemediği için (maddi durumu iyi olmasına rağmen) sakat kalıyordum ben neredeyse,
o günlerde babam olmasaydı doktora çok daha çabuk götürülürdüm
çocukluğumda dahi neden annem babam ayrı diye üzüldüğümü hatırlamıyorum
harika bir çocukluğum oldu
çok mutlu bir çocukluğum oldu
şimdi düşünüyorum da babamla aynı evde olsaydım, çocukken yaptıklarımın yarısını yapamaz, yarısı kadar mutlu olamazdım
yine üniversite hayatım da harikaydı, babamla aynı evde olsam üniversite hayatım da tam bir işkence olurdu mesela
(yazdıklarım yanlış anlaşılmasın, "şiddet" mevzu bahis değil)
bir de ben sizi bu yetişkin halinizle çok bencil buldum
hala "ben" diyorsunuz
"ben" babamla şunu yapamadım, "ben" babamla bunu yapamadım vs
anneniz cefa çekmiş
hiç bir cefanın, bir kadını, sevilmemek, aldatılmak kadar mutsuz edeceğine, yoracağına inanmıyorum
siz konu sahibine gururunu ayaklar altına almasını, kendisini hiçe saymasını öğütlüyorsunuz
öyle, sadece çocuk için aynı evdeyiz, karı koca değiliz falan demekle olmaz o işler
o anlaşmanın sonunda ya tekrar karı koca hayatına dönülür
ya da adam "zaten karı koca hayatımız yok" der kadını tekrar aldatır
Merak etme ciğerim babam da annem de mutlu olmak benim de hakkim diyerekten tekrar evlendiler, kimse benim için hayatını harcamadi! Üslubun çirkin olduğu için böyle cevap veriyorum buarada!!! Senin baban kötü bir insanmış, benimki değildi?! Ama annem ayrılıp ayrı şehirde yaşamayı seçti, o da kendi mutluluğu için yaptı! Ben bencilim değil mi????