- 29 Ağustos 2011
- 1.440
- 292
- 173
- Konu Sahibi mihribanbalik
-
- #21
çok rasyonel yaklaşmışsınız. Aksine kızmadım.
Ama yanıldınız affetmiycem elbette. Bu kadar kişiliğim aşağlanmasından bıktım.
Eşime yazdığım mektuptada söyledim. çocuk yapmamalıydık. Madem yaptık mutsuz bir yuva vermemeliyiz. Mutsuz bir ailedense 2 ayrı mutlu anne babası olması daha iyi.
Tek korkum çocuk haberine bile sevinmeyen bana "gözün aydın"diyen eşimin, yavrumuelimden alması.
çünkü bana bi kaç kere çocuğa bakmazsın, alıcam onu elinden diyordu. Sebep de hamileyken bana boşanmadan bahsettiğinde bi kere üstüne yürüdüm tırnağım da yüzünü çizdi bi kere de eline aynı şey oldu. Yalan söyleyemem. Yazdım yukarda zaten.
Bunları söyleyip mahkemede alacakmış çocuğu. Offffff
Hangi hakim adamdan dayak yediği için eşini tırnaklayan kadını bebeden mahrum bırakır?
Bunları bilmiyor musun gerçekten?
Benim şuan bir üzümtüm varsa o da çocuğumu elimden alması. Kendisi özgürğüne düşkün. Hafta içi en az 3 akşam arkadaşlarıyla.
Annesi baksa evinde düzen yok. Kocasıyla ayrı yatıyorlar. Kayınpederim gece 2 de geliyor işten. Kayınvalidem onunla konuşmuyor.
Görümcem evli.
Ama ben tüm hayatımı çocuğumun mutluluğuna verebilirim.
Onu asla babasından mahrum büyütmem. Benim bir ablam ve abim babamın önceki beraberliğinden. Gayet de iyi insanlar ve mutlu evlilikleri var ve aramız da iyidir.
Ben sevmeyebilir yüzünü bile görmek istemeyebilirim ama babasıdır. Ne zaman istese gelip görebilir. Bana görünmesin yeter.
Ama çocuğumu benden almasın. Ağlamamk için zor tutuyorum kendimi.
Çok rasyonel yaklaşmışsınız. Aksine kızmadım.
Ama yanıldınız affetmiycem elbette. Bu kadar kişiliğim aşağlanmasından bıktım.
Eşime yazdığım mektuptada söyledim. Çocuk yapmamalıydık. Madem yaptık mutsuz bir yuva vermemeliyiz. Mutsuz bir ailedense 2 ayrı mutlu anne babası olması daha iyi.
Tek korkum çocuk haberine bile sevinmeyen bana "gözün aydın"diyen eşimin, yavrumuelimden alması.
Çünkü bana bi kaç kere çocuğa bakmazsın, alıcam onu elinden diyordu. Sebep de hamileyken bana boşanmadan bahsettiğinde bi kere üstüne yürüdüm tırnağım da yüzünü çizdi bi kere de eline aynı şey oldu. Yalan söyleyemem. Yazdım yukarda zaten.
Bunları söyleyip mahkemede alacakmış çocuğu. Offffff
Eşiniz nereye gitmiştir sizce? Ailesinin yanında değilmidir yani haberleri yok mudur? Perşembe gününden bu yana hiç mi ailesi onu arayıp sormadı onlarında kesin haberi vardır işlerine öyle geliyor diye susuyolar..Şimdi evimdeyim. Kayınpederimi arıycağını söylüyordu babam.
Biz uyuyamıyoruz onlar da uyuyamasınlar diyor.
Benim tek kaygım çocuk meselesiydi ama sağolun rahtlattınız.
Ama sırf onlar da bunu bilsinler ve benim annem nasıl ki bi çok tartışmada maalesef istemeden bile olsa şahit oluyorlarsa bi kere de onlar farketsin diyorum.
Ama öte yandan eşim de kendini önemsediğimizi zannetmesin, dönsün istediğimizi sanmasın istiyorum.
Ne yapsak bilemedim. Babam beni bekliyor. Evimdeyim onlara gidicem. Akılları bende. Gözümün içine bakıyorlar mutsuz muyum diye.
Ama dediğim gibi eşim umrumda değil. Ben kafamda hep oğlumun hayatını kuruyorum düşünüyorum. Etrafımızda bekar anne yok. Türkiye de toplum bekar anneye direkt önyargıyla bakıyor. Başka bişey değil aklımdaki. Ama tüm bunlar beni boşanmaktan alıkoymıycak.
Şimdi evimdeyim. Kayınpederimi arıycağını söylüyordu babam.
Biz uyuyamıyoruz onlar da uyuyamasınlar diyor.
Benim tek kaygım çocuk meselesiydi ama sağolun rahtlattınız.
Ama sırf onlar da bunu bilsinler ve benim annem nasıl ki bi çok tartışmada maalesef istemeden bile olsa şahit oluyorlarsa bi kere de onlar farketsin diyorum.
Ama öte yandan eşim de kendini önemsediğimizi zannetmesin, dönsün istediğimizi sanmasın istiyorum.
Ne yapsak bilemedim. Babam beni bekliyor. Evimdeyim onlara gidicem. Akılları bende. Gözümün içine bakıyorlar mutsuz muyum diye.
Ama dediğim gibi eşim umrumda değil. Ben kafamda hep oğlumun hayatını kuruyorum düşünüyorum. Etrafımızda bekar anne yok. Türkiye de toplum bekar anneye direkt önyargıyla bakıyor. Başka bişey değil aklımdaki. Ama tüm bunlar beni boşanmaktan alıkoymıycak.
Ben olsam evlenmeden önce tanımaya çalışırım kişiyi. Yoksa evlendikten sonra mı değişti?Öncelikle rabbim düşmanımın başına vermesin. Bunu okuyunca halinize şükredeceksiniz.
5 aylık hamileyimve eşim evi terketti.
Sebep: ondan izin aldığım halde annemlere gitmem. (O izin verse de gitmeyecekmişim)
Çok zor günler geçiriyorum.
Eşimle düğün gecesi tutunda balayı balayı sonrası evliliğin birinci ay dönümü ikinci ay dönümü ve nihayet aralıklarla 1.5 sene sonrası hep kavga ve tartışmalarla yürüttük.
Evliliğin ilk gecesi korktum ve korkmama kızdı. Trip ata ata yattı. Evliliğin 4 günü arka komşumuz olan annemlere değil de 30km ötedeki kayınvalidemlere önce gitme sebebine yine beni ağlattı. hiç oralı bile olmadı. Balayında cinsel bir sorunumuz oldu üzüldüm o bana ben ona trip attık. Balayının yarısında konuşmadık. Birinci ay dönümündeki kavgayı hatırlamıyorum ama barışmak için yemek yaptım burun kıvırdı döndü yine arkasını gitti yattı, 2 ay dönümünde beni alışveriş merkezinde tıpkı bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı. Umursamadı.
Neymiş? Kadınlar hem numaradan hem acitasyından ağlarmış. Kadınların ağlaması umrunda değilmiş.
Zaman zaman kavga ettiğimiz de evi terketmek istedi, ev terlikleriyle arkasından koştum bırakmadım.
Bazen beni boşayacağını ayrılacağını söyledi. Çıldırdım. Bir kere elini çizdim. Bir kerede hamileliğin başındaydım ve yüzünü çizdim.
Önceki konumu okuyan bilir. Twitterda siyasi basit bir soru sordum diye beni gece vakti uyandırdı ve bağırmaya yanağımı sertce sıkmya başladı. Yapma bırak dedim ittirdim ve sonunda tokat attım. O da bana okkalı bi tokat attı.
Pişman oldu.hamileydim barıştık.
En son kavgamız, ve evi terketme noktasına gelme olayını da anlatayım. Geçen hafta işi gereği eğitimi vardı. Ben de o gün yengem ve abimle kahvaltı planı yaptım. Eşime de bunu söyledim. Tamam dedi.
Ertesi gün uyanamadı eğitme geç gideceğini söyledi. Ben de kalktım hazırlandım abimlerle buluştum. Saat 3 te onu aradım. Evdeyim dedi. Eğitime gitmemiş. Ben de daha fazla oyalanmadan eve gideyim dedim.
Ertesi gün annesine gittik. Ben dedi gribim yiğenime hastalık bulaştırmıyım(iyileşmişti halbuki neyse) sen annemlerle oturursun dedi. Tamam dedim. Kayınvalideme gittik. Görümcem oğlunu uyutmuş. Bu sefer evdekilere grip bulaştırmıyım dedi, babamın dükkana gideyim dedi. çıktı 3 saat gelmedi. Aradım. Geliyorum dedi. Arkadaşıylaymış. Neyse.
Yolda dedimki ben babama gdiyorum desem de arkadaşımla çıksam sen bana laf edersin ama ben takmıyorum. Kem küm etti.
"Sen de dedi bana abinle buluşurken niye izin almadın" dedi. Dedimki niye izin alacaktım eğitimin vardı zaten. "Olsun en azından plan yapıcam uygun mu diye sor" dedi. Huzursuzluk çıkmasın diye tamam dedim.
Salı günü psikoloğumla görüştüm o da "onu terapi edemiyorum ama mutlu olmak istiyorsan sor gitsin" dedi. Zor değildi benim için.
Çarşamba günü sabah kalkmış, işim var sen taksi tut dedi. Bunu da işime 20 dakika kala söyledi. Bu ilk değildi. Bi çok kez böyle son anda söyledi ve onun yüzünden hep işe geç kaldım hamile hamile işe koşturmam da cabası. Birazda hamile psikolojimden ona söyledindim. Hakkımı helal etmiyorum dedim.eğer bugün başına bişey gelirse benden bile bilirsin dedim. Kafanı kırarım dedi. Çıktım geldim işe.
Sonra bana havadan sudan mesaj attı. Bişey yazmadım. Annemler bize yakın oturuyorlar. Amcamlar gelecekmiş. Uzun zamandır da görmedim.akşam 9da geleceğini yazmış. 9.30da aradım şimdi çıktım dedi. Gönlümü almak için espiriler yaptı telefonda. Bişey demedim. Annmlere amcamlar gelecekmiş gidebilir miyim dedim sadece. Git dedi. Yine espiriler yaptı beni sevdiğini söyledi. Dedimki sen de buraya gel beraber döneriz. Her zamanki gbi "bakarız" dedi. Gelmiyceğini anladım. Önemsemedim. Annemlere gittim.1.5 saat oturdum. Eşimi aradım. Eve gelmiş. Amcamların arabası yok ve uzaktalar bırakabilir misin dedim. Tamam dedi. Amcaları bıraktık. Yol boyunca yine her zamanki gibi soğuktu. Ben amcama belli etmemek için espiriler yaptım.
Amcamı bıraktık.
Suratı asık. Konuşmuyor. Bana 2 saat önce espiri yapan adam yok.
Kusura bakma dedim Allah razı olsun zahmet ettin dedim.(iğneliyici konuştum galiba burda hatalıyım)
Bu açtı ağzınıyumdu gözünü.
Ben sziin şöförünüz müyüm dedi. Dedim arayıp sordum emretmedim ki.
Sen dedi akşam akşam nasıl annenlere gidersin. Gittin madem onlar seni niye geri göndermediler. Dedim izin verdin ya.nasıl izin vermiycekmişim. O izin verse de ben gitmiycrkmişim.dedimki ses tonun çok iyiydi evet derken hayır dediğini anlayamadım. Bu bana bağırıyor. Dedim dengesizsin. Bu daha da bağırdı. Ben de sakin sakin cevap verirken bi bağırdım bağırmam da şu "izin almadım mı?"
Yanağıma bir tokat yapıştırdı, saçımı çekti. Ve ağır bi küfür etti.
Dedi babanın evine bırakıyorum seni.
Deli gibi ağlam krizim tuttu. duramıyorum. 5.5 aylık hamileyim. Babama gerekçeni de söyle dedim.
Sen anlat dedi.
Babamların arka sokağındayız evin önüne geldik. Ağlayarak dedim babamlara bırakcaktın beni hani dedim. Yok dedi. Aradım babamı annemi gelin dedim. Kötüyüm. Onlarda yarım saat önce görmüşlerdi beni şaşırdılar. Eşim eve çıkmıştı. Onlarda geldi ben de çıktım.
Yine bizimki bavulunu toplamış. Annem dur dedi gitme ben de öyle dedim. Yokdedi kızınız anlatsın size.
Neyse oturduk annem babamla konuştu. Ben duramıyorum. Neden bunlar başıma geldi diyorum. Tamam kapris yaptım.
Ama anneme giderken izin aldım. Amcqmları götürür müsün diye sordum. Ben hakedecek ne yaptım diyorum.
Annemle babam bana aşırı düşkün olmalarına rağmen eşimle çok sakin ve güzel konuştular. Yargılamadılar. Bana vurduğunu vsaçımı çektiğiniküfür ettiğini en son söyledim. Benim o sabırsız babam damadına hiç bişey dşyemedi. Sırf barışırız diye.
Onlar işi tatlıya bağlamaya çalıştı. Neyse eşim biz hllederizdedi. Mecbur gittiler.
Sonra geldi özür diledi. Parçalandı ruhum resmen.
Onunhep kuralları vardı.
Annemle her gün konuşuyorsam annesiyle de konuşacaktım. Tamam dedim.
Haftada bir gün mutlaka annesine gidecektik. Tamam dedim.
Annesine giderken şık giyinecektim. Tamam dedim.
Anneme giderken akrabalarıma giderken izin alacaktım. Tamam dedim.
Bu evden annemlere yakın olduğumuzdan taşınacaktık. Tamam dedim.
Ben ondan 2 şey istedim. Sigarayı bırakması ve tatile gitmek. Olmadı.
Sonra eski halimi düşündüm. Ne özgür büyümüştüm.
....
Birbirimize dokunmadan o bir uçta ben bir uçt uyuduk.
Ertesi gün 2 saatlik uykuyla işe gittim. O uyumaya devam etti. Gözlerim şiş enerjim düşük. Millete bingir yalan söyledim.
6 sayfa eşime mektup yazdım masamda. Rapor aldım doktordan. Eve gelip mektubu bıraktım annemlere geldim.
Annem perişandı. Babam eve gelince ağlamıştı.
Düşündüm. Hatam vardı. Kapris yapmam. Ama o sadece akşama kadar görüşemediğimiz ana kadardı. Onu görünce yumuşayacaktım.
Sonra bir de çaresiz kaldığımda ona sinirlenip vurmam. Çok olmadı. Zaten karşılığını gördüm.
Ben onun istediği kişi olamayacaktım. Anladım. Bir küsüpbir barışmaya hele de hamileyken kaldıramayacaktım bunuda anlamdım. Bizim ilişkimiz zaten bitmişti bunuda anladım.
Aradı beni. Napalım dedi. Sen bilirsin dedim. Ben sadece özgür bırakılmak istiyorum. Sen de özgürsün zaten.
Özgürlük ne dedi? Misal 10 metre ötedeki snneme giderken izin almamak dedim. Olmayacak böyle gibisinden tamam diyip kapadı telefonu.
Ben annemlerdeyken eve gelmiş. Aradı nerdesin dedi. Annemlerdeyim dedim.tamam dedi takıl orda. Dedim izin mi veriyorsun, yok dedi takıl orda.
(Annem babam gerilmişti. 10 metre ötede 1.5 senedir oturuyorum, toplasanız 5 kere gelemiştirler eşimin gerilim yaratma korkusuna. Anneme ben de sırf eşim bişey diycek diye rahat gidememişimdir.)
Onlar yine hadi dedi evine gşt huzursuzluk olmasın. Evime geldim.
Toplamış eşyalarını gitmiş.
İnanır mısınız? Rahatladım. Çünkü belki 10 defa gidiecem diye toparlandı kapıdan dönmüştü.
Rahat rahat uyudum.
Aramadı, aramadım.
Bu olay geçen çarşamba akşamı olmuştu. Perşembe akşamı evi terketti.
10 gün sonra baimin düğünü var. Eşim yok. Onu tanımasam ya bu tesadüf diyeceğim sma tanıyorum. Sırf zor durumda kalmamız için yaptı.
Babamın iyi bir çevresi var ve rezil olmamzıı istedi.
Buaraya içimi dökmek için yazdım bunları. Ama yine de sorucam siz olsanız ne yapardınız?
Okuyanlardan Allah razı olsun.
Eşiniz nereye gitmiştir sizce? Ailesinin yanında değilmidir yani haberleri yok mudur? Perşembe gününden bu yana hiç mi ailesi onu arayıp sormadı onlarında kesin haberi vardır işlerine öyle geliyor diye susuyolar..
Allah yardımcınız olsun. daha önce "bu durumlarda kadınlara acımıyorum" diyen arkadaş çok fazla çıkışmış bence. forumda 23 yaşında tek amacı evlenmek olan, mezun olur olmaz 40 yaşında bir alkolikle evlenmiş olan biri vardı, ona acımıyorum ama burada sizin mağduriyetinizi ve olaylar karşısındaki mantıklı davranışlarınızı görüyorum.
çocuğunuzu kimse elinizden alamaz, bunu ben de söyleyeyim, içiniz iyice rahat etsin.
Buradaki sorun çok önceden toplumsal nedenlerle başlamış zaten, daha önceden kadınlarla birlikte olmuş bir adam, bakire olmasını istediği karısı ilk gece korktuğu için huysuzluk çıkarıyor, bu konuda da kendini haklı görüyor. Keşke evlenmeden önce birlikte olabilseydiniz o zaman belki daha iyi anlardınız karakterini. cinsellik önemli bir araç bence.
eşinizle nasıl tanıştınız, neden evlendiniz vs bilmiyorum ama bundan sonra ailenizle birlikte güzel bir hayat kurmak için çabalayacağınızı görüyorum. inşallah bu zor günleri çabucak atlatır, çok mutlu olursunuz.
forumda tanıdığım bir kadın var, kocasının onu aldattığını itiraf ettiği gün (kadın yurt dışındayken telefonda ağlayarak itiraf etmiş) hastanelere düşmüş ve orada hamile olduğunu öğrenmiş. başında da ondan hoşlanan bir adam beklemiş (şu anki kocası). aldatan adamı boşamış, ona refakat eden ispanyol adamla evlenmiş, şu an ikizleriyle beraber yaşıyorlar. eski kaynanası "o çocuklar oğlumdan değil vs" diye de canından bezdirmiş, şimdi çocukları görebilmek için kapısında yatıyormuş. güvendiğim birinin hikayesini paylaştım, size de umut olsun.
İşte böylelerine de ne yazık ki iyilik yaramıyor senin sayende ailesine biraz yakınlaşmış. YA aslında anneler evlatlarını bilir onlara saygısızsa hiç evledirip başka birirnin günahına girmesinler. Gel gelelim neden çocuk yaptın diyenlere.. Bir insan ne için evlenir? Mutlu bi yuvası olsun ve çoluk çocuğa karışsın diye siz bilemezsiniz belki eşine iyiydi birden böyle oldu ya da belki kaderleri ayrılmamıştır tekrar birleşecekler inşallahta öyledir. Üzülüyorum ya kimse ayrılmasın herkes mutlu olsun inşallah..Bekarken hiç konulmazdı annesiyle. Annesi aradığında tamam anne ya işte şurdayım geç gelirim diyordu. Saygısız olduğunu farkettim ama işte saflık mı aşk mı bana yapmaz diyosun. Şimdi evlenince her gün annesi arıyınca gayet iyi konuşuyor. Hatta o da arıyor. Ama annesine hiç bişey söylemez. Annesi hemen sinirlenir üzülür etkilenir olayı daha da büyütür. Benim annem kaç kere eşimle sen haklısın oğlum boş ver demiştir ama onun annesi asla bana öyle yapamaz.
Her neyse eşim ailesinin oturduğu yerle eşimin işi arasında 60 km var. O yüzden orda kalmaz. Yakın olsa da kalmazdı. Çünkü orda uzun süre annesiyle beraber kalamazlar kavga ederler bana söylediğini söylüyorum. Bekarken araları iyi değilmiş. Bana bi kaç kere sağol sayende aile birleşti derdi.
Büyük sözüme tövbeler olsun ama böyle dengesiz ve zayıf karakterli biriyle bir gün bile durmam. size boşanın diyemem ama asla taviz verip arama düzeltme yoluna giden siz olmayın. çok şımarmış kendini bir şey sanıyor. Her dediğine yaptıgına tamam derseniz olacağı bu. Barışmak için dönerse siz kurallarınızı koyun ama tatil gibi basit şeyler olmasın.
Kardeşim devamını okumadım.sen hatalıyım kapris yaptım diyorsun.el insaf! Bu kapris mi sen hamilesin.senin kocan seni hamile dememiş dövmüş.sen mi hatalısın sen bu adama demek ki çok aşıksın ki kendinde hata arıyorsun.ben sevgilime yaptığım kaprisleri anlatsam ağzın açık kalır.bu adamdan ne köy olur ne kasaba bebeğe üzüldüm sana üzüldüm allah yardımcın olsun kardeşim.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?