kabahatin annenlere gitmek miymiş ? bu yüzden kadınlar anca afganistanda falan dayak yiyo benim bildiğim, lütfen biraz özsaygın olsun, kendine kıymet vermeyene kimse adam muamelesi yapmaz. Bu adamı tepene daha fazla çıkarırsan allahın günü yersin dayağı bi süre sonra, yol yakınken kurtulursun dilerim, bebeğine de allah sağlıkla sıhatle doğmayı nasip etsin, ama böyle bi babayla yaşamak zorunda kalmaz, annesinin dayak yemesini seyretmek zorunda kalmaz inşallah küçücük yaşında.kızlar sıcağı sıcağına gelişmeleri yazıyorum.
babam babasını aramış.
eşim dün babasının yanına gitmiş olayları anlatmış.
kayınpederim zahmet edip bize bir telefon açmamış buna rağmen.
annem de telefonu alıp konuşmuş.
kayın pederim cahillerdir, uzaktan ev tutalım barışırlar demiş.
kızınız size geliyor hep demiş. beni arayacakmış kayınpederim.
ah öyle bir hırslandımki iş yerindeyim içim içimi yiyor.
bitti bu iş bitti. ben hatalıyım belki kapris yaptım tırmaladım ama hamileyken tokat yiyip küfür duymak için evlenmedim.
çok sinirliyim kızlar çoookkk. napıcamı bilmiyorum. elim ayağım titriyor!!!!!!
arabaya atlayıp annemlere gidicem konuyu detaylı öğrenmek için.
gelişmeleri yazarım.
Öncelikle rabbim düşmanımın başına vermesin. Bunu okuyunca halinize şükredeceksiniz.
5 aylık hamileyimve eşim evi terketti.
Sebep: ondan izin aldığım halde annemlere gitmem. (O izin verse de gitmeyecekmişim)
Çok zor günler geçiriyorum.
Eşimle düğün gecesi tutunda balayı balayı sonrası evliliğin birinci ay dönümü ikinci ay dönümü ve nihayet aralıklarla 1.5 sene sonrası hep kavga ve tartışmalarla yürüttük.
Evliliğin ilk gecesi korktum ve korkmama kızdı. Trip ata ata yattı. Evliliğin 4 günü arka komşumuz olan annemlere değil de 30km ötedeki kayınvalidemlere önce gitme sebebine yine beni ağlattı. hiç oralı bile olmadı. Balayında cinsel bir sorunumuz oldu üzüldüm o bana ben ona trip attık. Balayının yarısında konuşmadık. Birinci ay dönümündeki kavgayı hatırlamıyorum ama barışmak için yemek yaptım burun kıvırdı döndü yine arkasını gitti yattı, 2 ay dönümünde beni alışveriş merkezinde tıpkı bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı. Umursamadı.
Neymiş? Kadınlar hem numaradan hem acitasyından ağlarmış. Kadınların ağlaması umrunda değilmiş.
Zaman zaman kavga ettiğimiz de evi terketmek istedi, ev terlikleriyle arkasından koştum bırakmadım.
Bazen beni boşayacağını ayrılacağını söyledi. Çıldırdım. Bir kere elini çizdim. Bir kerede hamileliğin başındaydım ve yüzünü çizdim.
Önceki konumu okuyan bilir. Twitterda siyasi basit bir soru sordum diye beni gece vakti uyandırdı ve bağırmaya yanağımı sertce sıkmya başladı. Yapma bırak dedim ittirdim ve sonunda tokat attım. O da bana okkalı bi tokat attı.
Pişman oldu.hamileydim barıştık.
En son kavgamız, ve evi terketme noktasına gelme olayını da anlatayım. Geçen hafta işi gereği eğitimi vardı. Ben de o gün yengem ve abimle kahvaltı planı yaptım. Eşime de bunu söyledim. Tamam dedi.
Ertesi gün uyanamadı eğitme geç gideceğini söyledi. Ben de kalktım hazırlandım abimlerle buluştum. Saat 3 te onu aradım. Evdeyim dedi. Eğitime gitmemiş. Ben de daha fazla oyalanmadan eve gideyim dedim.
Ertesi gün annesine gittik. Ben dedi gribim yiğenime hastalık bulaştırmıyım(iyileşmişti halbuki neyse) sen annemlerle oturursun dedi. Tamam dedim. Kayınvalideme gittik. Görümcem oğlunu uyutmuş. Bu sefer evdekilere grip bulaştırmıyım dedi, babamın dükkana gideyim dedi. çıktı 3 saat gelmedi. Aradım. Geliyorum dedi. Arkadaşıylaymış. Neyse.
Yolda dedimki ben babama gdiyorum desem de arkadaşımla çıksam sen bana laf edersin ama ben takmıyorum. Kem küm etti.
"Sen de dedi bana abinle buluşurken niye izin almadın" dedi. Dedimki niye izin alacaktım eğitimin vardı zaten. "Olsun en azından plan yapıcam uygun mu diye sor" dedi. Huzursuzluk çıkmasın diye tamam dedim.
Salı günü psikoloğumla görüştüm o da "onu terapi edemiyorum ama mutlu olmak istiyorsan sor gitsin" dedi. Zor değildi benim için.
Çarşamba günü sabah kalkmış, işim var sen taksi tut dedi. Bunu da işime 20 dakika kala söyledi. Bu ilk değildi. Bi çok kez böyle son anda söyledi ve onun yüzünden hep işe geç kaldım hamile hamile işe koşturmam da cabası. Birazda hamile psikolojimden ona söyledindim. Hakkımı helal etmiyorum dedim.eğer bugün başına bişey gelirse benden bile bilirsin dedim. Kafanı kırarım dedi. Çıktım geldim işe.
Sonra bana havadan sudan mesaj attı. Bişey yazmadım. Annemler bize yakın oturuyorlar. Amcamlar gelecekmiş. Uzun zamandır da görmedim.akşam 9da geleceğini yazmış. 9.30da aradım şimdi çıktım dedi. Gönlümü almak için espiriler yaptı telefonda. Bişey demedim. Annmlere amcamlar gelecekmiş gidebilir miyim dedim sadece. Git dedi. Yine espiriler yaptı beni sevdiğini söyledi. Dedimki sen de buraya gel beraber döneriz. Her zamanki gbi "bakarız" dedi. Gelmiyceğini anladım. Önemsemedim. Annemlere gittim.1.5 saat oturdum. Eşimi aradım. Eve gelmiş. Amcamların arabası yok ve uzaktalar bırakabilir misin dedim. Tamam dedi. Amcaları bıraktık. Yol boyunca yine her zamanki gibi soğuktu. Ben amcama belli etmemek için espiriler yaptım.
Amcamı bıraktık.
Suratı asık. Konuşmuyor. Bana 2 saat önce espiri yapan adam yok.
Kusura bakma dedim Allah razı olsun zahmet ettin dedim.(iğneliyici konuştum galiba burda hatalıyım)
Bu açtı ağzınıyumdu gözünü.
Ben sziin şöförünüz müyüm dedi. Dedim arayıp sordum emretmedim ki.
Sen dedi akşam akşam nasıl annenlere gidersin. Gittin madem onlar seni niye geri göndermediler. Dedim izin verdin ya.nasıl izin vermiycekmişim. O izin verse de ben gitmiycrkmişim.dedimki ses tonun çok iyiydi evet derken hayır dediğini anlayamadım. Bu bana bağırıyor. Dedim dengesizsin. Bu daha da bağırdı. Ben de sakin sakin cevap verirken bi bağırdım bağırmam da şu "izin almadım mı?"
Yanağıma bir tokat yapıştırdı, saçımı çekti. Ve ağır bi küfür etti.
Dedi babanın evine bırakıyorum seni.
Deli gibi ağlam krizim tuttu. duramıyorum. 5.5 aylık hamileyim. Babama gerekçeni de söyle dedim.
Sen anlat dedi.
Babamların arka sokağındayız evin önüne geldik. Ağlayarak dedim babamlara bırakcaktın beni hani dedim. Yok dedi. Aradım babamı annemi gelin dedim. Kötüyüm. Onlarda yarım saat önce görmüşlerdi beni şaşırdılar. Eşim eve çıkmıştı. Onlarda geldi ben de çıktım.
Yine bizimki bavulunu toplamış. Annem dur dedi gitme ben de öyle dedim. Yokdedi kızınız anlatsın size.
Neyse oturduk annem babamla konuştu. Ben duramıyorum. Neden bunlar başıma geldi diyorum. Tamam kapris yaptım.
Ama anneme giderken izin aldım. Amcqmları götürür müsün diye sordum. Ben hakedecek ne yaptım diyorum.
Annemle babam bana aşırı düşkün olmalarına rağmen eşimle çok sakin ve güzel konuştular. Yargılamadılar. Bana vurduğunu vsaçımı çektiğiniküfür ettiğini en son söyledim. Benim o sabırsız babam damadına hiç bişey dşyemedi. Sırf barışırız diye.
Onlar işi tatlıya bağlamaya çalıştı. Neyse eşim biz hllederizdedi. Mecbur gittiler.
Sonra geldi özür diledi. Parçalandı ruhum resmen.
Onunhep kuralları vardı.
Annemle her gün konuşuyorsam annesiyle de konuşacaktım. Tamam dedim.
Haftada bir gün mutlaka annesine gidecektik. Tamam dedim.
Annesine giderken şık giyinecektim. Tamam dedim.
Anneme giderken akrabalarıma giderken izin alacaktım. Tamam dedim.
Bu evden annemlere yakın olduğumuzdan taşınacaktık. Tamam dedim.
Ben ondan 2 şey istedim. Sigarayı bırakması ve tatile gitmek. Olmadı.
Sonra eski halimi düşündüm. Ne özgür büyümüştüm.
....
Birbirimize dokunmadan o bir uçta ben bir uçt uyuduk.
Ertesi gün 2 saatlik uykuyla işe gittim. O uyumaya devam etti. Gözlerim şiş enerjim düşük. Millete bingir yalan söyledim.
6 sayfa eşime mektup yazdım masamda. Rapor aldım doktordan. Eve gelip mektubu bıraktım annemlere geldim.
Annem perişandı. Babam eve gelince ağlamıştı.
Düşündüm. Hatam vardı. Kapris yapmam. Ama o sadece akşama kadar görüşemediğimiz ana kadardı. Onu görünce yumuşayacaktım.
Sonra bir de çaresiz kaldığımda ona sinirlenip vurmam. Çok olmadı. Zaten karşılığını gördüm.
Ben onun istediği kişi olamayacaktım. Anladım. Bir küsüpbir barışmaya hele de hamileyken kaldıramayacaktım bunuda anlamdım. Bizim ilişkimiz zaten bitmişti bunuda anladım.
Aradı beni. Napalım dedi. Sen bilirsin dedim. Ben sadece özgür bırakılmak istiyorum. Sen de özgürsün zaten.
Özgürlük ne dedi? Misal 10 metre ötedeki snneme giderken izin almamak dedim. Olmayacak böyle gibisinden tamam diyip kapadı telefonu.
Ben annemlerdeyken eve gelmiş. Aradı nerdesin dedi. Annemlerdeyim dedim.tamam dedi takıl orda. Dedim izin mi veriyorsun, yok dedi takıl orda.
(Annem babam gerilmişti. 10 metre ötede 1.5 senedir oturuyorum, toplasanız 5 kere gelemiştirler eşimin gerilim yaratma korkusuna. Anneme ben de sırf eşim bişey diycek diye rahat gidememişimdir.)
Onlar yine hadi dedi evine gşt huzursuzluk olmasın. Evime geldim.
Toplamış eşyalarını gitmiş.
İnanır mısınız? Rahatladım. Çünkü belki 10 defa gidiecem diye toparlandı kapıdan dönmüştü.
Rahat rahat uyudum.
Aramadı, aramadım.
Bu olay geçen çarşamba akşamı olmuştu. Perşembe akşamı evi terketti.
10 gün sonra baimin düğünü var. Eşim yok. Onu tanımasam ya bu tesadüf diyeceğim sma tanıyorum. Sırf zor durumda kalmamız için yaptı.
Babamın iyi bir çevresi var ve rezil olmamzıı istedi.
Buaraya içimi dökmek için yazdım bunları. Ama yine de sorucam siz olsanız ne yapardınız?
Okuyanlardan Allah razı olsun.
allah razı olsun kardeş. rabbim düşmanımın başına vermesin böyle biir olayı.
ya olay saçma sapan yüzeysel şeylere bağlandı... yok onun eltisine şuna yan bakmış da, yemek yerken ekmeği ona uzatmamış da... gereksiz gereksiz küçük problemler üzerinden gidemezsiniz.
eşiniz sizi sevmiyor, aranızda saygı yok. bu evlilik hiçbir zaman gerçek olmamış zaten, tartışılan konulara bakın.
Allah aşkına su aileleri bir kenara bırak mihriban. Dünden beri okuyorum, "onlar halimi hatrımı sormadı, onlar torununu merak etmedi" vs vs. Sorun senin kocanın ta kendisi.
haklısın canım. onlar dışkapının dış mandalı. ama ben onlara çok değer verdim. hiç saygısızlık etmedim. ben onları kendi annem babam gibi olduklarını sanıyordum. hayal kırıklığı yaşadım.
sorun kocam ve hala eminim kendinde bir gram hata bulmuyor.
kızlar atladım annemlere gittim.
annem üzgün ve öfkeli.
kayınpederimle babam konuşuyormuş. dışardan gelmiş. o da konuşmuş.
"oğlunuzun evine kaç kere geldiniz, geldiniz de kızım size surat mı yaptı, kaç kere sordunuz kızıma nasılsın" diye demiş.
ben demiş, "orası benim kızımın da evi sizin oğlunuz yüzünden gidemedim. evlendi evleneli bi kere sizinle masaya oturdum daha da masasına oturamadım. kızım oğlunuz evdeyken bana gelemedi. ben gidemedim. çekindim."
"siz ne kadar gittiyseniz ben o kadar bile gidemedim" demiş. kayınpederim demiş ki "uzaktan ev tutalım anlaşırlar onlar" demiş.
beni hamileyken tokatlayıp küfredecek adamla ben ailemden uzağa taşıncam öyle mi. nasıl güvenicem daha? annem babam ona nasıl emanet ederler beni?
"oğlumun gelin arabası şöförü olur musun diye soramadık. sorduk o gün işim olmazsa gelirim dedi" demiş annem.
kayınpederim de demiş ki. belki"o gün annesi rahatsızlanacaktı belki hastaneye gidecekti şöför olamazdı belki" demiş. annesi sapasağlam kadın.
kayınpederimin dükkanıyla evi arası 100 metre, bize ise 30 km mesafedeler.
annem demişki "ya bizim şöföre ihtiyacımız yok, etrafta tanıdıktan çok ne var, ama ben kızımı o gelin arabasında abisiyle yengesine yardım ederken yabancının yanına oturmasını istemedim. kocasının yanına otursun diye düşündüm. kendisi bilir" demiş.
kayınpederime oğlu artık ne zaman anlattı olayları bilmiyorum. madem öğrendin. beni geç torununu düşünüp insan aramaz mı "kızım nasılsın" diye sormaz mı?
bugün annemle babamla konuşunca "arıycam" demiş. hala aramadı.
annem yine diyor ki "kızım boş ver sakın kötü laf etme. sen iyiliğinle ez onları. boşanınca ya biz kıymetini bilemedik desinler."
ama iyilikten anlamıyorlar ki.
he bir de eşim ailesine o akşamki olayı ben "gel amcamları götür" demişim gibi anlatmış. ben ondan rica ettim. götürmiycem deseydi ne yapalım bişekilde taksi çağırırdık iş mi? ona aynen şöyle dedim. "amcamları götürebilir misin? ben mi götürsem? ama çok yoruldum sen götürsen olmaz mı?" aynen bunu dedim.
rabbim şahit.
kızlar abimin düğünü 10 gün sonra. annem bi yandan düğün telaşesiyle bi yandan benim derdimle uğraşıyor. onlara bu üzüntüyü yaşattığım için vicdanım sızlıyor.
abimin düğününü burnumuzdan getirdi. annem bunu da demiş.
gelinimiz hamdolsun melek gibi. ben böyle evlilik süreci görmedim. her şey yolunda gitti. birbirlerine de o kadar aşıklar ki. her şey iyi güzel ama sorun benim kendi kocamdan benden kaynaklandı. ister istemezz vicdana azabı duyuyorum.
4 günlük evliyken bıraksaydım, bu seferde bana denilmiycek miydi? "çocuk muydun sen? 4 günlük eş bırakılır mı? o zaman niye evlendin"
elalemin ağzı da torba değil ki büzesin.
her neyse boşanma davasını onların açmasını bekledim ama abimin düğününden sonra hemen avukata gidip davamı açıyorum. çocuğumun hakları tazminat nafaka ne varsa da talep edicem. arabamı sattık araba aldık onun da yarısını istiycem. ben bunları yapacak kadın değildim ihtiyacım da yok çok şükür ama iyi olunca daha çok ezdiler, haklarım neyse hepsini istiycem.
ondan koca, onun annesinden babasından da anne baba olmazmış bana. ben çok şans vermişim ben çok umutlanmışım. olan oldu.
Cnm esin seni sindirmeye calismis beceremeyincede camur atarim izi kalir mantigina girmis
10 metre ilerdeki ev kendi annesinin evi olsaydi sen ordan 24 saat cikmasaydin sanahic bisey demezdi daha cok hosuna giderdi resmen ayrimcilik yapmaya calismis
Seni ailenden uzaklastirmaya calismis
10 tane kocaya bi ana baba degisilmez
sen dik ve kararli durursan ailende uzulmez
sen ailene hic gidip gelmeseydinde bu adam yine bi bahane bulacakti adamin kisiligi oturmamis bundan ne koca ne de baba olur
Öncelikle rabbim düşmanımın başına vermesin. Bunu okuyunca halinize şükredeceksiniz.
5 aylık hamileyimve eşim evi terketti.
Sebep: ondan izin aldığım halde annemlere gitmem. (O izin verse de gitmeyecekmişim)
Çok zor günler geçiriyorum.
Eşimle düğün gecesi tutunda balayı balayı sonrası evliliğin birinci ay dönümü ikinci ay dönümü ve nihayet aralıklarla 1.5 sene sonrası hep kavga ve tartışmalarla yürüttük.
Evliliğin ilk gecesi korktum ve korkmama kızdı. Trip ata ata yattı. Evliliğin 4 günü arka komşumuz olan annemlere değil de 30km ötedeki kayınvalidemlere önce gitme sebebine yine beni ağlattı. hiç oralı bile olmadı. Balayında cinsel bir sorunumuz oldu üzüldüm o bana ben ona trip attık. Balayının yarısında konuşmadık. Birinci ay dönümündeki kavgayı hatırlamıyorum ama barışmak için yemek yaptım burun kıvırdı döndü yine arkasını gitti yattı, 2 ay dönümünde beni alışveriş merkezinde tıpkı bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı. Umursamadı.
Neymiş? Kadınlar hem numaradan hem acitasyından ağlarmış. Kadınların ağlaması umrunda değilmiş.
Zaman zaman kavga ettiğimiz de evi terketmek istedi, ev terlikleriyle arkasından koştum bırakmadım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?