hanımlar annemi yalnız bırakamama fobim başladı ne yapmalıyım?

superisiask

Üye
Kayıtlı Üye
15 Ağustos 2013
19
0
6
İstanbul
bayanlar bir süredir ruh dünyam sallandtıda...annemi yalnız bırakmak üzücü geliyor.işe gitmek dahi istemiyorum...onunla vakit geçirmek istiyorum...yaş ilerledikçe daha da dertleniyorum.önerileriniz lütfen evli değilim..
 
bayanlar bir süredir ruh dünyam sallandtıda...annemi yalnız bırakmak üzücü geliyor.işe gitmek dahi istemiyorum...onunla vakit geçirmek istiyorum...yaş ilerledikçe daha da dertleniyorum.önerileriniz lütfen evli değilim..

Yaşla alakalı bir durum.
Bi de kayıplar gördükçe daha da depreşiyor.
 
evet ne yapmalıyım..evlenmediğim için olabilir mi? evli olsam belki kendi meşgalemle uğraşacağım..bir önerin varmı? sürekli çalışmaktan dahi yoruldum artık...

Ben de çok korkuyorum.
Her ne kadar ölümün var olduğunu kabullenmeye çalışsam da aklıma geldikçe kovmaya çalışıyorum o fikri.
Annenizle birlikte olduğnuz zamanları iyi geçirmeye bakın.
Daha çok dinleyin. Daha çok sarılın. Sevdiğinizi çok söyleyin.
Yapacak birşey yok.
Hayatınızı kabusa dönüştürüyorsa yardım alın.
Evlenseniz daha az düşünmüyorsunuz ne yazık ki.
Uyudu mu, ayında mı, iyi mi, mutlu mu diye yiyorsunuz kendinizi hep.
Ben anne olduktan sonra aştım biraz.
Şimdi aynı endişeleri çocuklarım için de duyuyorum.
 
Son düzenleme:
Ben de çok korkuyorum.
Her ne kadar ölümün var olduğunu kabullenmeye çalışsam da aklıma geldikçe kovmaya çalışıyorum o fikri.
Annenizle birlikte olduğnuz zamanları iyi geçirmeye bakın.
Daha çok dinleyin. Daha çok sarılın. Sevdiğinizi çok söyleyin.
Yapacak birşey yok.
Hayatınızı kabusa dönüştürüyorsa yardım alın.
Evlenseniz daha az düşünmüyorsunuz ne yazık ki.
Uyudu mu, ayında mı, iyi mi, mutlu mu diye yiyorsunuz kendinizi hep.
Ben anne olduktan sonra aştım biraz.
Şimdi aynı endişeleri çocuklarım için de duyuyorum.

hayır önceden de bu durum vardı ama şimdi evlilik vs konusu olsa daha baskın oluyor sanki heran yanımda olmasını istiyorum..ama olmuyor mesela onu evde bırakmak zoruma gidiyor yada onunla vakit geçirememek..tek başına offf
 
bayanlar bir süredir ruh dünyam sallandtıda...annemi yalnız bırakmak üzücü geliyor.işe gitmek dahi istemiyorum...onunla vakit geçirmek istiyorum...yaş ilerledikçe daha da dertleniyorum.önerileriniz lütfen evli değilim..



hepimizde zaman zaman olan bir durum ama sendeki sanırım biraz daha fazla,şu durumda evlenmek senın için daha zor olacak daha fazla anneni düşüneceksin daha fazla zaman gecırmek isteyeceksin ee eşinde olacak hepsine zaman ayırmak senın için cok cok zor olur bence uzman yardımı ile çözebilirsin
 
evet ne yapmalıyım..evlenmediğim için olabilir mi? evli olsam belki kendi meşgalemle uğraşacağım..bir önerin varmı? sürekli çalışmaktan dahi yoruldum artık...

Yok canım ya evlenince değişen bir şey olmuyor aksine daha bilinçleniyorsun.
Evlenince büyüdüğünü hissediyorsun, hele bir de hamile kalınca iyice annelik duygusu ağır basıyor daha bir anneni düşünür oluyorsun.
Yapılacak bir şey yok
Hayırlı bir evlat olmaya devam et annenden hayır duası al yeter.
Bende senin gibiydim şimdi evlendim daha bilinçlendim, hamile kaldım seneler geçti yaş ilerledi ben de sürekli annemi babamı düşünür oldum. İyice yaşlanıyorlar diye...
 
Ben anneme cok duskundum evlendikten sonra daha da duskun oldum aklima gelince gozlerim doluyor hergun telefonda konussak da yetmiyor aksama dogru bir daha ariyorum bazen konusacak bir konumuz olmuyor

-eee
-eee iste oyle sen ne yaptin
-iste bildigin gibi

lerle gecse de hep aramak istiyorum. Bir hafta gormeye gitsem donup bir hafta gecince yine cok ozluyorum. Sehirdisinda da okudum hic boyle olmadim daha da gurbette hissediyorum kendimi.

Allah hicbirimizin annesinin acisini gostermesin bize hep basimizda olsunlar iyi olsunlar amin.
 
Yaşla alakalı bir durum.
Bi de kayıplar gördükçe daha da depreşiyor.


Annem öldükten sonra babama karşı bende böyle oldum. Sürekli takip ediyorum, konuşmasak bile yanında olmalıyım, geceleri nefesini kontrol ediyorum falan, hatta evlilik fikri bile bunları düşündüğümden beni üzüyor. :ssz:
 
Back
X