Hareketsizliğe bağımlı hale gelmek

Dreamer Swan

Whatever
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2019
933
3.489
33
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.
 
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.
Sizi motive edecek hiçbirşey yok mu? Eşiniz yardımcı olabilir aslında.
Dışarıya karşı herhangi bir sorumluluğunuz yok mu? İş aile yapmak istediğiniz şeyler.
 
Sizi motive edecek hiçbirşey yok mu? Eşiniz yardımcı olabilir aslında.
Dışarıya karşı herhangi bir sorumluluğunuz yok mu? İş aile yapmak istediğiniz şeyler.

Esime su yatan halimi gostermiyorum ve o işten geldiginde nispeten daha enerjik de oluyorum. Nasil anlatsam yurumesi gereken islerin hepsini hallediyorum. İşlevselligi tam yitirmedim. Fakat hepsi bittiginda kosarak oturma-uzanma eylemine geciyorum hasretle :KK71: 27 yasinda gibi degilim sikayetim tam olarak bu. Annem 60 yasinda karinca gibidir. Bu iş bana ne yapti boyle cozemedim...yeni bir zorluk mu kavusturur sizce beni yeniden eski hayatima?
Yani ben o zorluklari mi ariyorum yeniden acaba?
 
bir psikologun psikologa degil de buraya gelmesinin sebebi ne ??
Biz bu tarz durumlarda hep psikolog oneriyorduk ama goruluyor ki kendinize bile işe yaramıyor ogrendikleriniz.


Çünkü bir psikolog ayni zamanda bir insandir :))) dimi??
Ve ben burada bir tani ve tedavi onerisi beklemedim..... Lakin AKIL AKILDAN DA üstundür.

Birisi gelir bir yasanmisliktan örnek verir bakarsiniz sıkıntım cozulur kim bilir... cok sert ifadeleriniz sasirdim
 
Merhaba bende mühendisim. 2 sene kadar özel sektörde çok yoğun mesailerle çalıştım 2 sene boyunca sırf kadın olduğum için çok hırpaladılar psikolojik olarak. 3 iş değiştirdim ve sonuncusunda dayanamadım istifa ettim. Üstelik sabah 8de mesaiye başlar akşam 7de paydos. Akşam eve dönünce çizimlere devam ederdim. Cumartesi calışır sizin gibi sporumu yapmaya çalışırdım. İstifa ettikten 3 ay sonra evlendim. Şuan çalışmıyorum sadece master yapıyorum ama aynı durum bende de oldu bi 7 ay kadar yeni yeni toparlıyorum başka bir sektöre geçmeye düsüyorum onun için çalışmalara başladım. Çünkü ben böyle bir insan değildim idealisttim birçok hayalim vardı. Kendinizi sadece kendiniz iyileştirebilirsiniz. Etrafınıza durumu istediğiniz kadar anlatın yine de icinizde neler yaşadıgınızı bir Allah bir siz bilirsiniz. Bu hayata yatmak için gelmediniz biliyorum, haydi ayağa kalkın sevdiginiz şeyleri yapın seviyorsanız mesleğinize sarılın kısacası bu dünyaya iz bırakın 🌸
 
Esime su yatan halimi gostermiyorum ve o işten geldiginde nispeten daha enerjik de oluyorum. Nasil anlatsam yurumesi gereken islerin hepsini hallediyorum. İşlevselligi tam yitirmedim. Fakat hepsi bittiginda kosarak oturma-uzanma eylemine geciyorum hasretle :KK71: 27 yasinda gibi degilim sikayetim tam olarak bu. Annem 60 yasinda karinca gibidir. Bu iş bana ne yapti boyle cozemedim...yeni bir zorluk mu kavusturur sizce beni yeniden eski hayatima?
Yani ben o zorluklari mi ariyorum yeniden acaba?
Kesinlikle katılıyorum. Size yeni bir amaç lazım bence. Yerinizden kalkmaya ikna edecek bir sebep.
 
Madem boş vaktiniz var, hobilerinize zaman ayırın. Kafanızı toplayın.
Sizin ki biraz tembelliğe ve sorumsuzluğa alışmak gibi geldi bana.
İnsanın sorumluluğu olmayınca tembellik yapması daha da kolaylaşıyor, kendinize en basitinden sevdiğiniz bir uğraş bulun.
Evet bencede bir alisma durumu var.. bahsettigim korkunc yogunluk sonrasinda gerceklesmesi enteresan geldi. Gercek ben o idim.
 
Çünkü bir psikolog ayni zamanda bir insandir :))) dimi??
Ve ben burada bir tani ve tedavi onerisi beklemedim..... Lakin AKIL AKILDAN DA üstundür.

Birisi gelir bir yasanmisliktan örnek verir bakarsiniz sıkıntım cozulur kim bilir... cok sert ifadeleriniz sasirdim
Doktorlar da hasta olmasın o zaman ☺️
 
Evet bencede bir alisma durumu var.. bahsettigim korkunc yogunluk sonrasinda gerceklesmesi enteresan geldi. Gercek ben o idim.
İste o temponuz, sorumlulugunuz oldugu icin gerceklesiyor. Su an 10 saat ayakta kalmanızı gerektiren, sabahın 7'sin de kalkmanızı sağlayan bir şey yoksa bu tür bir psikolojiye girmeniz normal geldi.
 
mutsuz musunuz ?
Kafanız mı Karışık ?
Ya da Hayatınızda sorunlar mı var ?
Ben mutsuz olduğumda o ruh haline bürünürüm genelde.

Mutsuz değilseniz de kendinizi boşlukta kalmış amaçsız hissediyorsunuz muhtemelen hayatınızı birşeylerle doldurmalısınız.
 
Merhaba bende mühendisim. 2 sene kadar özel sektörde çok yoğun mesailerle çalıştım 2 sene boyunca sırf kadın olduğum için çok hırpaladılar psikolojik olarak. 3 iş değiştirdim ve sonuncusunda dayanamadım istifa ettim. Üstelik sabah 8de mesaiye başlar akşam 7de paydos. Akşam eve dönünce çizimlere devam ederdim. Cumartesi calışır sizin gibi sporumu yapmaya çalışırdım. İstifa ettikten 3 ay sonra evlendim. Şuan çalışmıyorum sadece master yapıyorum ama aynı durum bende de oldu bi 7 ay kadar yeni yeni toparlıyorum başka bir sektöre geçmeye düsüyorum onun için çalışmalara başladım. Çünkü ben böyle bir insan değildim idealisttim birçok hayalim vardı. Kendinizi sadece kendiniz iyileştirebilirsiniz. Etrafınıza durumu istediğiniz kadar anlatın yine de icinizde neler yaşadıgınızı bir Allah bir siz bilirsiniz. Bu hayata yatmak için gelmediniz biliyorum, haydi ayağa kalkın sevdiginiz şeyleri yapın seviyorsanız mesleğinize sarılın kısacası bu dünyaya iz bırakın 🌸


Birebir beni tanimlamissiniz..naif yorumunuz ve empatiniz icin cok tesekkur ederim. Belkide bekledigim.buydu, beni anlayan birileri ve hadi kalk yeniden savas gibi bir motivasyon.❤❤
 
Çünkü bir psikolog ayni zamanda bir insandir :))) dimi??
Ve ben burada bir tani ve tedavi onerisi beklemedim..... Lakin AKIL AKILDAN DA üstundür.

Birisi gelir bir yasanmisliktan örnek verir bakarsiniz sıkıntım cozulur kim bilir... cok sert ifadeleriniz sasirdim
Çünkü bende üzüldüm. İnsanların yüzlerce lirasını verip bir umut beklediği yerden bizde insanız olabilir demek çok acı. O halde psikologa git diyen bizler aslında cokta doğru bir şey soylemiyormusuz. Ki daha önceden bi iki deneyimim oldu onlarda çok saçma idi belki o yüzden bu kadar tepki verdim.
buradan bir çok kişiye tavsiyede bulunmak yerine profesyonel görüşün daha iyi olacağını düşünüyoruz genelde konulara bakarsanız cok var psikologa gidin diye msj. Sizin ilk adım olarak oraya gitmemeniz. Bu kadar beklemeniz bu egitimi aldığınız ve insan psikolojisi okudugunuz halde çok çok şaşırdım açıkçası. Sizinle ilgili değil meslek ile ilgili bir şaşkınlık benimki.
 
mutsuz musunuz ?
Kafanız mı Karışık ?
Ya da Hayatınızda sorunlar mı var ?
Ben mutsuz olduğumda o ruh haline bürünürüm genelde.

Mutsuz değilseniz de kendinizi boşlukta kalmış amaçsız hissediyorsunuz muhtemelen hayatınızı birşeylerle doldurmalısınız.


Eveet tam olarak son paragrafiniz... yogunluk ve iyi bir kariyer sonrasindaki AMACSIZLIK... cok dogru bravo ❤
 
Çünkü bende üzüldüm. İnsanların yüzlerce lirasını verip bir umut beklediği yerden bizde insanız olabilir demek çok acı. O halde psikologa git diyen bizler aslında cokta doğru bir şey soylemiyormusuz. Ki daha önceden bi iki deneyimim oldu onlarda çok saçma idi belki o yüzden bu kadar tepki verdim.
buradan bir çok kişiye tavsiyede bulunmak yerine profesyonel görüşün daha iyi olacağını düşünüyoruz genelde konulara bakarsanız cok var psikologa gidin diye msj. Sizin ilk adım olarak oraya gitmemeniz. Bu kadar beklemeniz bu egitimi aldığınız ve insan psikolojisi okudugunuz halde çok çok şaşırdım açıkçası. Sizinle ilgili değil meslek ile ilgili bir şaşkınlık benimki.


Hic.oyle olur mu :) once tetkik yaptirdim. Kan degerlerimde mi birsey var diye. Daha sonra temiz cikinca tukenmislik mi diye hocalarimla paylastim. Dogal bir durum biraz dinlen denildi. Ben dinlenmekle anlasamadim sanirim.
Bunun disinda mesleki basari ve yeterliligimi burada paylasacak ve tartisacak degilim. "Onlar da sacmaydi" ifadeniz hos degil...Konumuz baska. Tepkinizi anladim, tesekkurler.
 
Çok uzun bir zaman değil belki ama ben de özel bir kolejde 1 sene boyunca öğretmenlik yapmıştım, o okulda o kadar yorucu ve üzücü şeyler yaşadım ki, bir daha öğretmenlik yapmak istememiştim. Oradan ayrılalı 2 sene oldu ve ogun bugündür hala çalışmıyorum, aslında asıl mesleğim (Branşım) öğretmenlik de değil, müzisyenlik. Belki onu yapamadığım , asıl işimi yapamadığım için bilmiyorum ama evdeyim sürekli , hatta gene geziyorum da ediyorum da gören hayat sana güzel diyor ama işin aslı öyle değil. Sıkılmaya başladım aslında ama böyle olması da işime geliyormuş gibi. Biliyorum bencillik, eşime aileme yükleniyormuşum gibi hissediyorum. Ama bir kere tembelliğe alıştıktan sonra da hiçbirşey yapasım gelmiyor artık.
 
Birebir beni tanimlamissiniz..naif yorumunuz ve empatiniz icin cok tesekkur ederim. Belkide bekledigim.buydu, beni anlayan birileri ve hadi kalk yeniden savas gibi bir motivasyon.❤❤
Rica ederim içinizde mini minnacık bir duyguyu harekete geçirebildiysem ne mutlu bana 🥰🌸
 
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.
Bende var bu durum tüm gün sadece yemek yemek için kalkmak istiyorum 3 çocuk olmasa uyurdim sanirim hep gece en ge. 12 de yatip sabah 8-8:30 da kalkiyorim ama yetmyor ..sürekli uyku hali ve uzanmak geliyor içimden
 
Back
X