- 11 Eylül 2020
- 2.294
- 543
- 73
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
- #1
Sadece bunun için üyelik açtım ve içinden çıkılmaz bir durumun içine girdim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum
Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum
Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim
3 gündür de koltuk altımda yine şişlik var geçen sene gittiğimde aksesuar meme vs demişti 6 ay önce yine gitmiştim benzer şeyler demişti fibrokistik falan ama 3 gündür uyku uyuyamıyorum yine gidecektim genel cerrah izinde imiş devlette de sıra gelmez zaten ve bende oğluma yansıtıyorum 
doğumdan sonra başladı bu hastalığım ve psikolojik destek alıyorum 2 gün iyiysem geri hemen bişeler kuruyorum,hepimize şifa versin Rabbim 
