Hastalık Takıntımla Baş Edemiyorum

iyikiamaiyiki · 13 Mayıs 2025

Sadece bunun için üyelik açtım ve içinden çıkılmaz bir durumun içine girdim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum

Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim

TheQueeninthenorth · 13 Mayıs 2025

Ben böyleyim. 1.5 sene önce atak dönemi yaşadım. Anlattıklarınızdan çok daha fazlasını yaşadımm eksiği var fazlası yok diyeyim. Benim takıntım kalp krizi üzerine. Ölesiye korkuyorum ani kalp krizinden. Sayısız kardiyoloğa gittim, tahliller yaptırdım. Bi ara bu korkum yüzünden gerçekten panikten kalp krizi geçireceğimi sanıyordum ona da takmıştım. Çocuğumla ilgili de anlattığınıza benzer korkularım oluyor. Kalpte ritim bozukluğu şikayetim vardı ve sebebini bulamıyorduk. Sonra bambaşka bir sebebi olduğu ortaya çıktı çok şükür düzeldi. Atak yaşadığım dönemde psikiyatriye gittim, ilaç kullandım. Çok faydasını gördüm. Ama tabii gidene kadar sorunumun ilaçla çözüleceğine inanmıyordum çünkü hiçbir Dr un anlayamadığını, biontech aşılarının beni kalp hastası yaptığına inanıyordum. Ama meğer yaşadığım sorunların sebebi hem panik atak hem de bahsettiğim başka bir durummuş, onu çözünce çarpıntılar da gitti. Bir yıl kadar antidepresan kullandım. Şu anda kullanmıyorum. Tabii hala falanca kalp krizi inden ölmüş veya hastaymış gibi haberler, özellikle genç kişiler beni etkilemeye devam ediyor ama başa çıkabiliyorum. Başa çıkamadığınızı hissettiğiniz anda psikiyatrik yardım almaya gidin . İlaç kullanmaktan çekinmeyin. Çünkü bu başkalarıyla sohbet ederek vs geçecek bir şey değil, faydası olmadığı gibi daha çok tetikleyebiliyor bile .

PEAKK · 13 Mayıs 2025

magnolya8585 .!.:
Sadece bunun için üyelik açtım ve içinden çıkılmaz bir durumun içine girdim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum

Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim

Ben bu durumu çok zor atlattım,oğlum erken doğdu 7. ayına girmeden ve zor bir süreçti,hastaneden çıktıktan sonra doktor nefes almayı unutabilir dedikten sonra babasıyla nöbetleşe uyuduk 3 ay bu şekilde sürdü,birgün kucağımdayken nefes almadığını farkettim rengi morardı doktorun söylediği herşeyi yaptm ağlayana kadar uğraş demişti en son ayağını çimdikledim ağladı sonrasında ben de onu kaybetme korkusu oluştu,inanılmaz koruyucu kısıtlayan bir anne oldum uzun yıllar kendimi ciddi yıprattım ama sonrasında aştım hayatın doğal bir akışı var ve önlem alıp elinizden geleni yaptıktan sonra gerisi akışa kalmış durumda malesef,en güzel yıllarınızı endişeyle geçirmek yerine keyif alarak geçirmeyi deneyin,kafanızı başka şeylerle meşgul edin sonrasında bunların ne kadar gerksiz endişeler olduğunu anlayacaksınız dün bir yerde okudum,Korku ölümü durdurmaz ama yaşamı durdurur,hayattan keyif almaya bakın.

turuncuturunc · 13 Mayıs 2025

Emin olun terapi sürecine girerseniz rahatlarsınız ancak. Zaten burada yazılacak olan şeyleri eminim ailenizdekiler ve yakın arkadaşlarınız söylemişlerdir. Profesyonel destek alma zamanınız gelmiş, birkaç terapi seansı, belki de ilaç kullanımıyla atlatırsınız. Şifalar diliyorum size

iyikiamaiyiki · 13 Mayıs 2025

PEAKK .!.:
Ben bu durumu çok zor atlattım,oğlum erken doğdu 7. ayına girmeden ve zor bir süreçti,hastaneden çıktıktan sonra doktor nefes almayı unutabilir dedikten sonra babasıyla nöbetleşe uyuduk 3 ay bu şekilde sürdü,birgün kucağımdayken nefes almadığını farkettim rengi morardı doktorun söylediği herşeyi yaptm ağlayana kadar uğraş demişti en son ayağını çimdikledim ağladı sonrasında ben de onu kaybetme korkusu oluştu,inanılmaz koruyucu kısıtlayan bir anne oldum uzun yıllar kendimi ciddi yıprattım ama sonrasında aştım hayatın doğal bir akışı var ve önlem alıp elinizden geleni yaptıktan sonra gerisi akışa kalmış durumda malesef,en güzel yıllarınızı endişeyle geçirmek yerine keyif alarak geçirmeyi deneyin,kafanızı başka şeylerle meşgul edin sonrasında bunların ne kadar gerksiz endişeler olduğunu anlayacaksınız dün bir yerde okudum,Korku ölümü durdurmaz ama yaşamı durdurur,hayattan keyif almaya bakın.

Sizin yaşadıklarınız zormuş travma kalması normal bence
Bu tarz bir durumun yaşamadan önce nasılsınız peki onu merak ettim kaygılarınız varmıydı

Chelzy · 13 Mayıs 2025

Pandeminin doğurduğu bence çağın hastalığı sağlık anksiyetesi. Malesef fazlasıyla mevcut bende de. Daha önce bu kadar değildim çünkü.

PEAKK · 13 Mayıs 2025

magnolya8585 .!.:
Sizin yaşadıklarınız zormuş travma kalması normal bence
Bu tarz bir durumun yaşamadan önce nasılsınız peki onu merak ettim kaygılarınız varmıydı

Genel olarak yoktu,şuandada yok zamanla insan ruh halini düzeltiyor,benim zaten kendimle alakalı kaygılarım hiç olmadı oğlumla ilgili endişelerim çok yoğundu,şimdi hala oğluma karşı çok dikkatli biraz fazla korumacıyım ama belkide anne olarak karakterim budur diye düşünüyorum.

Pozitif bir uye · 13 Mayıs 2025

Daha önce de biri böyle çocuğum da morluk var deyip duruyordu sizin gibi takıntılıydı. Beş altı ay önce okudum sanki onu. Sizseniz çocuğunuzu etkilediğinizi bildiğiniz halde psikolojik destek almama sebebiniz ne? Kendi kendine geçsin diye bekleyip anne baba eş evlat herkesi bıktırıp kaybetmek mi istiyorsunuz?
O üye değilseniz bile hasta olduğunuzu biliyorsunuz nedir bu bekleme merakı anlamıyorum.

darkideas · 13 Mayıs 2025

magnolya8585 .!.:
Sadece bunun için üyelik açtım ve içinden çıkılmaz bir durumun içine girdim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum

Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim

Bunun için psikolojik destek alıyor musunuz? Hangi ameliyat durumundan sonra böyle oldunuz? Hastalık konusu ile alakalı geçmişte bir pişmanlığınız vs oldu mu?

aysse77 · 3 Haziran 2025

iyikiamaiyiki .!.:
Sadece bunun için üyelik açtım ve içinden çıkılmaz bir durumun içine girdim
Ben uzun süredir hastalık takıntısı ile uğraşıyorum.evliyim 1tane çocuğum var ve çocuğuma inanılmaz yansıtıyorum
Yaşadığım zor bir dönemden sonra böyle oldum.önceden bırakın doktora gitmeyi ilaç bir içmezdim,ne hastalık ne kan tahlili hakkında konuşurdum.birisi vefat etsin etkilenmezdim Allah rahmet eylesin der geçerdim.şimdi hasta ise ve özellikle yaşı genç ise ya bende de olursa ya ailemde de olursa diye korkuya kapılıyorum

Annem ,babam ,kardeşim artık dinlemek istemiyorum.en yakın arkadaşımla bu yüzden küstüm.eşim bana üzüldüğü için destek oluyor ama çocuğuma yansıttığımda çok kızıyor.kendimi incelemeyi bırakınca çocuğumu inceliyorum.bir ara bcağındaki morluklara taktım,halbuki önceden hiç incelemezdim.dün sabah uyurken boynuna baktım şişlik ve mı diye,fark etmiş.eşime söylemiş annem sabah boynuma baktı diye eşim bana çok kızdı çocuğu etkiliyorsun diye.
hayatımda hiç bilmem ne kendimi ne çocuğumu incelediğimi.ama yaşadığım ameliyat durumundan sonra böyle oldum ve hiç bir zaman eskisi gibi olamıyorum.Her şeyi denedim her yöntemi,bir tek ilaç içmedim onuda içmek istiyorum artık başka çarem kalmadı.özellikle adet dönemine yakın zamanlarda daha fazla kötü hissediyorum.bu durum sanırım tamamen geçmiyor bazen nefes alamıyorum gibi hissediyorum hastalık konusu geçiyor gibi oluyor bazen o zamanda iç sıkıntım oluyor hep bir kötü birşey olacak hissi,önceden çok neşeli bir insandım.çoğu kişi pandemi döneminde bu durumu yaşamış duyuyorum ama benim için pandemide hiç öyle olmadı hatta evde olmak iyi bile geldi hastalık korkum olmadı.bakış açım ne kadar iyiymiş onu anladım
Şuan hep bir hastalık varmış yoksa bile olacakmış hissi var.benim gibi durumda olan varmı dertleşmek isterim

maalesef o kadar aynı şeyleri yaşıyoruz ki..Artık hastaneye gitmekten usandık,aklınıza gelecek her bölüm3 gündür de koltuk altımda yine şişlik var geçen sene gittiğimde aksesuar meme vs demişti 6 ay önce yine gitmiştim benzer şeyler demişti fibrokistik falan ama 3 gündür uyku uyuyamıyorum yine gidecektim genel cerrah izinde imiş devlette de sıra gelmez zaten ve bende oğluma yansıtıyorum doğumdan sonra başladı bu hastalığım ve psikolojik destek alıyorum 2 gün iyiysem geri hemen bişeler kuruyorum,hepimize şifa versin Rabbim

Ozgelin · 6 Haziran 2025

Bende ayni durumdayim ne zman kafami dagitsam.baska seylerle mesgul olsam hafifliyor bu atagim.Kendi kendime kalınca başlıyor agrilar teshis koymalarim google arastirmalarim .

Hastalık Takıntımla Baş Edemiyorum

Ayrıntılı Düzenleme

iyikiamaiyiki

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

TheQueeninthenorth

Nirvana

PEAKK

Üye

turuncuturunc

Yeni Üye

iyikiamaiyiki

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Chelzy

Anksiyetik

PEAKK

Üye

Pozitif bir uye

La galibe İLLALLAH 🧡

darkideas

Popüler Üye

aysse77

Aktif Üye

Ozgelin

🧿

Benzer Konular

Hastalık Takıntımla Baş Edemiyorum

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Üye

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Anksiyetik

Üye

La galibe İLLALLAH 🧡

Popüler Üye

Aktif Üye

🧿

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency