Merhaba değerli arkadaşlarım... Bugün içimi dökmeye çok ihtiyacım var... Hayatımdan hiç memnun ve mutlu değilim... Bi önceki açtığım konudan belki beni hatırlayanınız vardır... O konuyu açtığımdan bu yana ben hala mutlu değilim... Üstünden tam 3 ay geçmiş... Hatırlamayanlar için kısa bi özet geçeyim;
ben 24 yaşındayım ve benim çocukluğumdan bu yana en büyük hayalim hostes olmaktı. Fakat nişanlımla küçük yaşta tanıştım ve o hayatıma girdikten sonra bu mesleği yapmama izin vermedi... Kendisi çok kıskanç... Kendi bana kıskançlık baskısı yapa yapa beni de kendine benzetti artık bende onu çok kıskanıyorum..
Fakat işin kötü tarafı kendisi turizmci olduğu için ordan oraya gezip duruyor... O hayatını düzene soktu fakat ben 24 yaşında olmama rağmen yerimde sayıp duruyorum onun baskıları yüzünden... Hayatıma bi yol çizemiyorum... Hiçbi sosyal hayatım yok dışarı çıksam burnumdan getiriyor çıktığıma pişman oluyorum.... Uzun lafın kısası mutlu bi beraberlik yaşamıyorum... Nişanlımı çok seviyorum fakat uğraşacak hiçbi işim olmadığı için sürekli ona sarıyorum... Artık benimle hiç ilgilenmiyor.... Yeter artık çok üstüme geliyosun beni biraz rahat bırak bade diyor
Bundan tam 3 ay önce size sormuştum hayatımdan hiç memnun değilim bi yanda mutsuz ilişkim öte yandan çocukluktan beri istediğim meslek.. Ne yapmalıyım diye sormuştum size.. Sizlerden farklı farklı bir sürü yorum geldi allah hepinizden razı olsun...
Fakat ben o gün bu gündür hala hiçbi ilerleme kaydedemedim.. Hala aynıyım hayatımda değişen hiçbişey yok...
Eskiden kayınvalidemlere gidip oturmayı çok severdim çok şükür aramız çok iyi bu güne kadar hep anne kız gibi olduk..
Eskiden olsa her gün gider otururdum nişanlım ailesiyle yaşıyor o işe giderdi ben sabahtan akşama kadar ailesiyle otururdum ama artık o da bana keyif vermiyor... Evden dışarı çıkasım yok psikolojim inanılmaz bozuldu. Nişanlım benimle vakit geçirmek istemiyor beni çok sıkıyorsun çok üstüme geliyorsun diyor..
Bi tatil yapmaya o kadar ihtiyacım var ki.. Nişanlımın abisinin 3 yıldır kız arkadaşı var eltim sayılır artık.. daha aralarında söz nişan filan yok... Eltim biraz soğuk biridir çok zor güler sürekli bi ciddiyet vardır üstünde... İşin kötü tarafı benim nişanlım beni nasıl kıskançlıklarıyla boğuyosa eltim de aynı şekilde kayınbiraderimi çok boğuyor... Ama ne kadar boğarsa boğsun nişanlımın abisi yani kayınbiraderim eltime o kadar düşkün ki.. Nişanlım hiç abisine çekmemiş.. Zaman zaman onların ilişkini çok kıskanıyorum... mesela Onlar temmuzun sonunda tatile gidecekler ve ben duyduğumda çok kıskandım... Ya ben eskiden böyle biri değildim kimsenin mutluluğuyla mutsuz olacak biri değildim... Şundan bi 1 sene önce olsa onlar adına çok sevinirdim tatile gittikleri için ama artık dayanamıyorum...
Hayattan çok bunaldım.... Hiçbişey bana keyif vermiyor... Nişanlım bana karşı soğuk davranıyor... Hiçbişey yolunda gitmiyor... Bazen diyorum ben bunları hakedecek ne yaptım? O kadar üstüne titredim ailesine bugüne kadar 1 kez olsun asık suratla gitmedim, saygıda kusur etmedim... Ya ben bunları mı hakettim? Neden bana ilgisiz davranıyor ya da neden hayalimdeki mesleği yapmama izin vermiyor? Ben ömrümün sonuna kadar bu şekilde yaşamak istemiyorum....
Çok mutsuzum arkadaslar çok... Benim sonum ne olacak bilmiyorum... Çocukluk hayalimdeki mesleği yapamıyorum... Nişanlımla mutlu değilim.. Hayattan eskisi gibi keyif alamıyorum... Eskisi gibi gülemiyorum.. Bütün enerjimi kaybettim.... Hayatım öyle bi ikilemde ki...
Kusura bakmayın çok uzun yazdım ama içimde duyguların birikimi bu.... Gerçekten rahatladım yazarak iyi ki varsınız iyi ki böyle bi site var...