bir gözyaşı verdi ki kimse görmüyor onu
yalnızlıkla odalara kapandığım karanlık bir gün
bir kırılmışlık bir acı sızı elimdeki tüm sevgileri alıyor ayaklarının altına bir bir eziyor, bilmem belki sevgilerden kalan boşlukları nefretler dolduracak
çok sevdiğim adamı, kocamı sevmiyorum artık; hayatı da sevmiyorum. güller hep solmuş, gözlere yaş dolmuş...