Hayat çok sıkıcı! Kocam memnun…

Otostop çekerek dünyayı gezmeye özenenlere sesleniyorum dünyaya açılmadan önce bir ülkemde otostop çekerek ilerleyin. Tecrübe olur.
Ben eskiden çekerdim.hiç de başıma bili gelmedi.yıl 2000 2003 civarı hatta 2005 te de çekmiştim.şu an asla cesaret edemem
 
Kızlar, ben evliym, işim var ve hayatım çok şükür yolunda ve güzel. Ancak çok sıkıcı… Şimdi eşim hayal kuruyor, ev kuracağız, eşya alacağız, kurslara katılırız, çocuk yaparız sonra falan ama bana o kadar monoton ve sıkıcı bir hayat gibi geliyor ki bu anlatamam. Evet bazıları için güzel bir hayat ama ben çok farklı hissederken ailem ve çevre yüzünden memur oldum, deli gibi aşık olduğum bu adamla evliym ancak kendisinin hayattan beklentileri toplumun yüzde 90ı gibi.
Ben rüyalarımda sihirler yapıyorum, canavarlarla savaşıyorum, hırsız grubumla tarihi eser çalıyorum veya dünyayı kurtarıyorum. Yıllardır fantastk kitap film izlemeyi bıraktım ancak sürekli macera yaşama isteği var içimde. Memur hayatım ve memur çevrem ise kampa gidelim falan diyor bana en fazla ama her rüyamdan sonra ağlıyorum. Hippi yaşantılarına, tarikatlara, marjinal ailelere, zengin her gün dünyanın başka yerinde insanlara ve fakir otostopçulara çok özeniyorum. Yine de hayatımın en büyük merkezi eşim, birkaç saat göüşmesek hala özlemden geberiyorum. Bunu, o zaman herkesi bırak bu hayatlara geç demeyin diye söylüyorum çünkü eşim bu hayatlara çok uzak ve ayrı bir güne bile çok karşı. Diğer tüm konularda harika anlaşıyoruz.

Çok sıkıştım, çok bunaldım. Hayat bu kadar mı diyprum ve çocuğum olacak da iyice bu hayata sıkışıp kalacağım diye çok korkuyorum. Eşimi de üzüyorum. Bu arada hep böyle değildim, son bir iki yıldır çok arttı hayatımın gidişatı netleştikçe:( öncesinde yurt dışına yerleşme planımız vardı ancak iptal ve türkiyeye dönüş işe başlama zamanı yaklaştıkça bu psikolojiye girdim:(

  • Bu hayatın içinde kendime nasıl adrenalin ve macera yaratabilirim?
  • Çocuk yaparsam hayatım daha da mı monotonlaşır yoksa heyecan gelir mi?
  • Ben mi abartıyorum, buldum bunuyorum mu?
  • Benim gibi hisseden var mı?
Cevap veren herkese teşekkürler❤️
Sizin isminizi ne zaman görsem yanındaki numara ile beraber bir universite arkadaşımı hatırlatıyor,çok severdim kendisini yıllar oldu koptuk gitti,adı Sümeyra ve ispartali idi😆 yazdıklarında kendimi gördüm resmen,ben de o ruh hali icindeyim,içimeki o maceracı ruhu hiçbir zaman reelde hayata geciremedim...evlendim iki çocuğum oldu,şükür mesleğim de var memurum ama.hep bir şeyler eksik...Kuzey Afrikayi gezmek en büyük hayallerimden biri mesela ama daha ben güzel ülkemin birçok yerini gorememişken o nasıl olur bilemedim.bir de su ara tek istediğim ruh sagligimin düzelmesi.beden ve ruh sağlığından daha önemli bir şey yok bu hayatta🤲
 
Son düzenleme:
Dostum belgesel izlemeyi niye ezikledin ya insan farklı farklı dünyalara gidiyor mesela amazonlardaki kabileler gitmiş kadar oluyorsun.

Bir de Google mapsi tavsiye ederim ama street view olanını. Küçük adamı alıp dünyada bir yere atıyorsun nereye düşecek hangi sokakta kendini bulacaksın çok heyecanlı.

İnsan oturduğu yerden de binbir maceraya atılabilir bence 😅
Aaa o nasıl bir uygulama,anlatabilir misiniz merak ettim😄
 
Eşim tarafından bende hayal kırıklığına uğradım evde oturmayı çok severmiş Nişanlilik zamanında hiç belli etmemisti bense onlisans mezunu olmama rağmen tıbbi sekreterlik sertifikası giyim sertifikası aldım çünkü gerçekten çok sıkılan bir insanım ki çalışmıyorum da sizin 2 3 katiniz kadar fazla sıkılıyordum
Taki dikiş kursu kesip biçim dikmek beni heyecanlandiran tek şeydi ta ki 6 şubat 4.17 ye kadar
Şimdilerde ise sera işiyle uğraşıyorum ama beni pek sarmadı
Yapacağım şey çabuk sonuca ulasmali bence
Geri dikiş işine dönerim büyük ihtimal
Kendinize yeni hobi edinin bence yada eşinize deyin kendine biraz çeki düzen versin daha doğrusu ilk zamanlarda ki gibi olsun ben 6 yıldır çözemedim bu işi ama en azından kesip biçip dikerek kafamı az da olsa dağıtıyorum
Ve sırf heyecan için çocuk yapmayın istiyorsanız yapın
 
Kızlar, ben evliym, işim var ve hayatım çok şükür yolunda ve güzel. Ancak çok sıkıcı… Şimdi eşim hayal kuruyor, ev kuracağız, eşya alacağız, kurslara katılırız, çocuk yaparız sonra falan ama bana o kadar monoton ve sıkıcı bir hayat gibi geliyor ki bu anlatamam. Evet bazıları için güzel bir hayat ama ben çok farklı hissederken ailem ve çevre yüzünden memur oldum, deli gibi aşık olduğum bu adamla evliym ancak kendisinin hayattan beklentileri toplumun yüzde 90ı gibi.
Ben rüyalarımda sihirler yapıyorum, canavarlarla savaşıyorum, hırsız grubumla tarihi eser çalıyorum veya dünyayı kurtarıyorum. Yıllardır fantastk kitap film izlemeyi bıraktım ancak sürekli macera yaşama isteği var içimde. Memur hayatım ve memur çevrem ise kampa gidelim falan diyor bana en fazla ama her rüyamdan sonra ağlıyorum. Hippi yaşantılarına, tarikatlara, marjinal ailelere, zengin her gün dünyanın başka yerinde insanlara ve fakir otostopçulara çok özeniyorum. Yine de hayatımın en büyük merkezi eşim, birkaç saat göüşmesek hala özlemden geberiyorum. Bunu, o zaman herkesi bırak bu hayatlara geç demeyin diye söylüyorum çünkü eşim bu hayatlara çok uzak ve ayrı bir güne bile çok karşı. Diğer tüm konularda harika anlaşıyoruz.

Çok sıkıştım, çok bunaldım. Hayat bu kadar mı diyprum ve çocuğum olacak da iyice bu hayata sıkışıp kalacağım diye çok korkuyorum. Eşimi de üzüyorum. Bu arada hep böyle değildim, son bir iki yıldır çok arttı hayatımın gidişatı netleştikçe:KK43: öncesinde yurt dışına yerleşme planımız vardı ancak iptal ve türkiyeye dönüş işe başlama zamanı yaklaştıkça bu psikolojiye girdim:KK43:

  • Bu hayatın içinde kendime nasıl adrenalin ve macera yaratabilirim?
  • Çocuk yaparsam hayatım daha da mı monotonlaşır yoksa heyecan gelir mi?
  • Ben mi abartıyorum, buldum bunuyorum mu?
  • Benim gibi hisseden var mı?
Cevap veren herkese teşekkürler❤️
Kendinizi aksiyona fazla kaptirmissiniz ? Gerçekçi olun
 
Kızlar, ben evliym, işim var ve hayatım çok şükür yolunda ve güzel. Ancak çok sıkıcı… Şimdi eşim hayal kuruyor, ev kuracağız, eşya alacağız, kurslara katılırız, çocuk yaparız sonra falan ama bana o kadar monoton ve sıkıcı bir hayat gibi geliyor ki bu anlatamam. Evet bazıları için güzel bir hayat ama ben çok farklı hissederken ailem ve çevre yüzünden memur oldum, deli gibi aşık olduğum bu adamla evliym ancak kendisinin hayattan beklentileri toplumun yüzde 90ı gibi.
Ben rüyalarımda sihirler yapıyorum, canavarlarla savaşıyorum, hırsız grubumla tarihi eser çalıyorum veya dünyayı kurtarıyorum. Yıllardır fantastk kitap film izlemeyi bıraktım ancak sürekli macera yaşama isteği var içimde. Memur hayatım ve memur çevrem ise kampa gidelim falan diyor bana en fazla ama her rüyamdan sonra ağlıyorum. Hippi yaşantılarına, tarikatlara, marjinal ailelere, zengin her gün dünyanın başka yerinde insanlara ve fakir otostopçulara çok özeniyorum. Yine de hayatımın en büyük merkezi eşim, birkaç saat göüşmesek hala özlemden geberiyorum. Bunu, o zaman herkesi bırak bu hayatlara geç demeyin diye söylüyorum çünkü eşim bu hayatlara çok uzak ve ayrı bir güne bile çok karşı. Diğer tüm konularda harika anlaşıyoruz.

Çok sıkıştım, çok bunaldım. Hayat bu kadar mı diyprum ve çocuğum olacak da iyice bu hayata sıkışıp kalacağım diye çok korkuyorum. Eşimi de üzüyorum. Bu arada hep böyle değildim, son bir iki yıldır çok arttı hayatımın gidişatı netleştikçe:KK43: öncesinde yurt dışına yerleşme planımız vardı ancak iptal ve türkiyeye dönüş işe başlama zamanı yaklaştıkça bu psikolojiye girdim:KK43:

  • Bu hayatın içinde kendime nasıl adrenalin ve macera yaratabilirim?
  • Çocuk yaparsam hayatım daha da mı monotonlaşır yoksa heyecan gelir mi?
  • Ben mi abartıyorum, buldum bunuyorum mu?
  • Benim gibi hisseden var mı?
Cevap veren herkese teşekkürler❤️
Hafta sonları yakın çevre gezileri yapın eşinize yatırım yapmak için değil günü yaşamak için hayatta olduğunuzu hatırlatın o yapmıyorsa siz plan yapın bütçe dahilinde, imkan varsa yurt içi yurt dışı geziler yapın yeni kültürler keşfetmek farklı coğrafyaları keşfetmek iyi gelir, ayrıca kendinize özel alan yaratın herşeyi eşle birlikte yapmanız gerekmiyor ki.
Birde özellikle Türkiyedeki çoğu insanın hayatı bu şekilde ebeveynler işe çocuklar okula haftasonu aktivitesi yok denecek kadar az, hayat zaten günden güne daha pahalı hale geliyor. Ve insanlar bari bir evim olsun ,kenarda param olsun yarın ne olacak belli değil kafasında yaşıyor. Öyle hem gezeyim hem ev araba alayım olmuyor ne yazıkki orta gelirliler yani memur işçi vs için.
Gezecekseniz de kenarda paranız olmuyor mesela biz gezen keşfeden tarafız ama bunu nakitle yapmıyoruz ya kıştan para biriktirip onu gezmeye harcıyoruz ya da tatili yapıp kalan zamanda borcunu ödüyoruz ama on tane eve arabaya değer hayatı yaşıyoruz hiç yoktan.
Sadece evimiz var hala kredisi devam ediyor ama çok cüzi bir miktar kaldı. Bir çocuğumuz var onu da dünya insanı olarak yetiştirmek amacım ülkesini dünyayı imkanlar çerçevesinde gezsin görsün ,spor sanat dalalrında yeteneği ilgisi olan alanlarda kendini denesin bizde bu anlamda destekliyoruz kendisini ama yetişkin olduğunda kendi başının çaresine baksın kafasındayım benim görevim onu donanımlı bilgili kendine güvenen bir genç olarak yetiştirmek ve ona verebileceğim eğitim imkanlarının en üstünü sunmak gerisi kendisine kalmış.
 
her yerde bi hippi, ne oldu moda mı oldu bi hippilik, bugün ilk okuduğum iki konu da böyle :)
 
Dediğiniz türden macera yaşamanızın önünde iş engeli var. Istifa edip dönüş bileti olmadan, plan yapmadan kolombiyaya bilet alin yada irana, pakistana.. Yani çok konfor bulamayacağınız yerlere. Biraz da tehlikeli olmali. Bakalım neler olacak.🤭 Ama bunu yapmanız zor. Sonuçta evlisiniz eşiniz sizinle gelir mi yada işinizi birakabilir misiniz?

Size bir link biraktim. Burdaki insanlar yillardir sadece yürüyerek dünyayı dolaşıyorlar. Tabiki bir çok şey yaşıyorlar. Siz bunu yapamazsanız da ilham olabilir. Bu sebeple bir göz gezdirin. Belki bazi kulüpler, gruplar vardır. Onları araştırın. Aklınıza yeni fikirler gelmesine yardımcı olabilirler. İşiniz ve eşinizle adapte edebileceginiz bir şey bulmanız lazim.

 
Back
X