hayat enerjimi nası geri getirebilirim

Foha · 4 Temmuz 2017

İnternetten şu geri dönüşüm malzemelerle neler yapılır nasıl el işi yapılır bu tür şeyler kafa dağıtır. Roman okumak da çok kafa dağıtır oyalanabilirsin.

deryaderya · 4 Temmuz 2017

Ben hayatımdan bıktım. Mutsuz aileden mutlu çocuk çıkmıyor.

esmergizmo · 4 Temmuz 2017

Mikropik .!.:
İşte potansiyelin ve ne yapman gerektiğinin farkındasın. Hemen yap! Başarı böyle zamanlardan sonra geliyor. Sağlık sorunları bende de oldu, stres kaynaklı çoğu, ama onlara bile engel olma izni vermedim. Sen şuan hazırsın bence,hemen başlamalısın..

evet biliyorum. aslında çok şükür küçükken bile inandım başardım çok kısıtlı imkanlarım vardı o zaman çok fakirdik sınava girip burs bile almıştım elime geçen 3 kuruş parayı kendime motivasyon amaçlı kullanarak harcıyordum. şimdiyse durumumuz çok iyi çok şükür ama kafa gitmiş bende kafayı kullanmak lazım.

teşekkür ederim bana inandığın için... sen de tusla uğraşmıştın sanırım bilen insan daha iyi anlıyor halimi.

esmergizmo · 4 Temmuz 2017

Foha .!.:
İnternetten şu geri dönüşüm malzemelerle neler yapılır nasıl el işi yapılır bu tür şeyler kafa dağıtır. Roman okumak da çok kafa dağıtır oyalanabilirsin.

arkadaşım roman hediye etmişti aslında ama ona bile konsantre olamadım. geceleri okumak lazım aslında, baş ucu ışığımın ampülü patladı elim değmedi bi ayarlayacağım bi ara. evet youtubeda izleye izleye her şeyi öğrendim resmen :)

deryaderya .!.:
Ben hayatımdan bıktım. Mutsuz aileden mutlu çocuk çıkmıyor.

bu çok doğru. çok mutsuz bir ailem var. sabah akşam kavga halindeler. kendi hayatlarında benim gibi akademik hiç bir zamanları olmadı, çok boş vakitleri var, değer verdikleri şeyler benden çok farklı. bu yüzden de onlarla anlaşamıyorum pek. birlikteyken resmen kanımı emiyorlar, ne kadar az görüşsem o kadar kâr. çocukken annem işteydi ablam okulda, ananemi görmezdim bile, babam zaten saçma sapan işler peşindeydi aylarca görmezdik, sadece kendim vardım okuluma gider gelirdim akşam dersimi çalışır uyurdum ve daha mutluydum. şimdi evde koca karı kılıklı 4 tane insanla yaşıyorum, hepsi de kaynanadan beter, en iyileri annem öyle söyleyeyim onla da yeni iyi olduk yoksa 2-3 ay öncesine kadar hakaretler ediyordu o da bana. ben çareyi odama kapanmakta ve onlardan farklı bir hayat kurmakta bulmuştum. o kurduğum hayat şu an yok oldu elimde hiçbir şey kalmadı, sıfırdan başlamalıyım...

Mutlak Butlan · 4 Temmuz 2017

Ah ah.. kardeşim sınavlara hazırlanırdı. Mülakatlarda elenirdi. Psikolojisi berbatken anne ve babamın baskılarıyla uğraşırdı. Önce ders çalış, sınavlara hazırlan biz desteğiz derlerdi, elenince nerden geldin başımıza, bir işe yaramıyorsun. İstekleri olunca iyiydik aksi halde ölelim daha iyiydi onlara göre. Neden doğdukmuştuk sadece onlara bela olmak için. Eve alınan domatesten kavga edilirdi. O kadar saçma sebeplerki nutkum tutulurdu. Neymiş domates biraz ezikmiş boşa para verilmişmiş. Anne ve babam evli kalma nedenleri olarak bizi gösterirlerdi. Keşke doğmamış olmamızı dilerdi annem. Ayak bağıymışız ona. P.. al git derdi babamız belli değilmil gibi. Hiç unutmam ortaokulda matematikten düşük aldım diye annem sen artık bu evin köpeğisin diye delirmişti. Madem okumuyormuşum evin hizmetçisi olmalıymışım. Daha neler neler oldu.. anlatsam sen nasıl okumuş meslek sahibi olmuşsun o evde der insanlar. Bu travmalar eskiden bende derin yaralar açtı. Anlatırken hep ağlardım ya da aklıma geldikçe. Şimdi silik birer anı hepsi. Aileme uzağım. Anne ve babası için ölen insanları hiç anlamıyorum mesela. Sonuca geleceğim fazla dramatikleştirmeden.. mesleğimi buldum, kardeşim sınavı kazandı ve atandı ama sıkıntıya gelemiyor. Baskılar onu boğuyor. İstifa edip benle beraber çalışacak. Hayatta asla çocuk istemedim . Sanırım ailemin bizleri kısıtlama olarak görmeleri yüzünden. Biz olmasak mutlu olurlardı diyerek büyüdüm çünkü. Birde çok korkardık onlardan. İlerde çocuğum olsa bağırsam vicdan azabından ölürüm, kendimi ve kardeşimi aileme karşı korumak için kişiliğim çok sertleşti. Hani boğazım kesilecek olsa yapmayın demem dik dururum. En önemlisi yaşadıklarım umut etmekten asla vazgeçmemem gerektiğini öğretti bana. Allah kullarını unutmaz, kul onu unuturmuş. Bu söz çok hoşuma gider. Allah'a şükür artık o çaresiz çocuk değilim. Sen de değilsin. Geçmişte ne olmuş olursa olsun geleceğine sahip çıkmalısın. Ah vah ile kimse senin elinden tutup ayağa kaldırmaz. Bu yaşadıklarımdan çok daha beterini yaşamış ama başarılı ve mutlu olmuş insanları tanıdım. Sen istedikten sonra kimse önünde duramaz, kimsenin sana engel olmasına izin verme.
Ekleme yapayım; beni tüm yaralarımla kabul eden bir adam var hayatımda. Senin de karşına çıkmayacağı ne malum?

esmergizmo · 4 Temmuz 2017

iyivegucluol .!.:
Ah ah.. kardeşim sınavlara hazırlanırdı. Mülakatlarda elenirdi. Psikolojisi berbatken anne ve babamın baskılarıyla uğraşırdı. Önce ders çalış, sınavlara hazırlan biz desteğiz derlerdi, elenince nerden geldin başımıza, bir işe yaramıyorsun. İstekleri olunca iyiydik aksi halde ölelim daha iyiydi onlara göre. Neden doğdukmuştuk sadece onlara bela olmak için. Eve alınan domatesten kavga edilirdi. O kadar saçma sebeplerki nutkum tutulurdu. Neymiş domates biraz ezikmiş boşa para verilmişmiş. Anne ve babam evli kalma nedenleri olarak bizi gösterirlerdi. Keşke doğmamış olmamızı dilerdi annem. Ayak bağıymışız ona. P.. al git derdi babamız belli değilmil gibi. Hiç unutmam ortaokulda matematikten düşük aldım diye annem sen artık bu evin köpeğisin diye delirmişti. Madem okumuyormuşum evin hizmetçisi olmalıymışım. Daha neler neler oldu.. anlatsam sen nasıl okumuş meslek sahibi olmuşsun o evde der insanlar. Bu travmalar eskiden bende derin yaralar açtı. Anlatırken hep ağlardım ya da aklıma geldikçe. Şimdi silik birer anı hepsi. Aileme uzağım. Anne ve babası için ölen insanları hiç anlamıyorum mesela. Sonuca geleceğim fazla dramatikleştirmeden.. mesleğimi buldum, kardeşim sınavı kazandı ve atandı ama sıkıntıya gelemiyor. Baskılar onu boğuyor. İstifa edip benle beraber çalışacak. Hayatta asla çocuk istemedim . Sanırım ailemin bizleri kısıtlama olarak görmeleri yüzünden. Biz olmasak mutlu olurlardı diyerek büyüdüm çünkü. Birde çok korkardık onlardan. İlerde çocuğum olsa bağırsam vicdan azabından ölürüm, kendimi ve kardeşimi aileme karşı korumak için kişiliğim çok sertleşti. Hani boğazım kesilecek olsa yapmayın demem dik dururum. En önemlisi yaşadıklarım umut etmekten asla vazgeçmemem gerektiğini öğretti bana. Allah kullarını unutmaz, kul onu unuturmuş. Bu söz çok hoşuma gider. Allah'a şükür artık o çaresiz çocuk değilim. Sen de değilsin. Geçmişte ne olmuş olursa olsun geleceğine sahip çıkmalısın. Ah vah ile kimse senin elinden tutup ayağa kaldırmaz. Bu yaşadıklarımdan çok daha beterini yaşamış ama başarılı ve mutlu olmuş insanları tanıdım. Sen istedikten sonra kimse önünde duramaz, kimsenin sana engel olmasına izin verme.
Ekleme yapayım; beni tüm yaralarımla kabul eden bir adam var hayatımda. Senin de karşına çıkmayacağı ne malum?

o kadar benzer şeyler ki bu anlattığınız üzüldüm.

elimde bir kredi kartları var, durumumuz iyi, ev almaya kalkmışlardı tekrar para biriktiriyorlardı bankada. bir gün hiç unutmam kendime soğukta giyeyim ders çalışırken diye şu bebeklerin giydiği tulumlara benzer bi tulum aldım evde giymelik sıcacık tutan hem de bitirdiğim bir kitaba ödül olarak almıştım kendime, bir de market alışverişi yaptım meyve vs aldıydım, toplam 250 lira aylık harcama yaptım o ay.

o kadar burnumdan getirdiler ki... marketi zengin ediyormuşum, o neymiş üstümde öyle bebek şeyi giymişim. o kadar içerlemiştim ki... ya durumumuz kötü olsa neyse... bu dediğim olay 9 ay önceydi ve bankada 200 bin lira paraları vardı o zaman. o ev alındı geçen ay. ama ben hala kazanamadım.

ben maaşa kavuşsam kaybettiğim parayı hesapladım geçende 5 senede bana bi ev parası kaybettirtmişler beni darlaya darlaya evde.

siz ne güzel kardeşinize sahip çıkmışsınız. benim ablam gelmiş geçmiş en kötü abla, ona hakkımı helal etmiyorum.

az önce balkondaydı yanına uğradım bana dediği şu "bi hastalık varmış anne karnında iki bebek birleşip tek insan oluyormuş" dedim "o çok nadirdir milyarda bir falan normal insan gibi olması nerdeyse imkansız." sonra ekledi "ben olabilir miyim öyle?" ya bunu soran insan da fen bilgisi öğretmeni. hani ilkokul mezunu falan da değil. dedim "saçmalama ya o insanlar dışardan normal görünse bile bir sürü sorunu vardır hem de çok nadirdir senin böyle olmadık hastalığı bile kendinde bulmaya kalkman normal değil ama" dedim. verdiği cevap "ay ne var sorduysam ne kadar egolusun, ego fışkırıyorsun ego manyağısın blabla"

yani benim böyle bi insanla iletişim kurmam bile mümkün olmuyor. o kadar kendini geliştirmiyor ki her dediğimden alınıyor. hiç kitap okumaz, hiç kendini eleştirmez, kendini geliştirmeye kalkmaz, klasik yurdum insanı. o yüzden çok yalnız hissediyorum bu ailede.

benim de hayatımda beni kabul eden adam var sanıp her şeyimi anlatıyordum, ta ki adam beni de ezik görmeye başlayana kadar. hep duyardım aile sorunlarınızı anlatmayın diye, dinlemedim, siz de anlatmayın bence.

Mutlak Butlan · 4 Temmuz 2017

girlboss .!.:
o kadar benzer şeyler ki bu anlattığınız üzüldüm.

elimde bir kredi kartları var, durumumuz iyi, ev almaya kalkmışlardı tekrar para biriktiriyorlardı bankada. bir gün hiç unutmam kendime soğukta giyeyim ders çalışırken diye şu bebeklerin giydiği tulumlara benzer bi tulum aldım evde giymelik sıcacık tutan hem de bitirdiğim bir kitaba ödül olarak almıştım kendime, bir de market alışverişi yaptım meyve vs aldıydım, toplam 250 lira aylık harcama yaptım o ay.

o kadar burnumdan getirdiler ki... marketi zengin ediyormuşum, o neymiş üstümde öyle bebek şeyi giymişim. o kadar içerlemiştim ki... ya durumumuz kötü olsa neyse... bu dediğim olay 9 ay önceydi ve bankada 200 bin lira paraları vardı o zaman. o ev alındı geçen ay. ama ben hala kazanamadım.

ben maaşa kavuşsam kaybettiğim parayı hesapladım geçende 5 senede bana bi ev parası kaybettirtmişler beni darlaya darlaya evde.

siz ne güzel kardeşinize sahip çıkmışsınız. benim ablam gelmiş geçmiş en kötü abla, ona hakkımı helal etmiyorum.

az önce balkondaydı yanına uğradım bana dediği şu "bi hastalık varmış anne karnında iki bebek birleşip tek insan oluyormuş" dedim "o çok nadirdir milyarda bir falan normal insan gibi olması nerdeyse imkansız." sonra ekledi "ben olabilir miyim öyle?" ya bunu soran insan da fen bilgisi öğretmeni. hani ilkokul mezunu falan da değil. dedim "saçmalama ya o insanlar dışardan normal görünse bile bir sürü sorunu vardır hem de çok nadirdir senin böyle olmadık hastalığı bile kendinde bulmaya kalkman normal değil ama" dedim. verdiği cevap "ay ne var sorduysam ne kadar egolusun, ego fışkırıyorsun ego manyağısın blabla"

yani benim böyle bi insanla iletişim kurmam bile mümkün olmuyor. o kadar kendini geliştirmiyor ki her dediğimden alınıyor. hiç kitap okumaz, hiç kendini eleştirmez, kendini geliştirmeye kalkmaz, klasik yurdum insanı. o yüzden çok yalnız hissediyorum bu ailede.

benim de hayatımda beni kabul eden adam var sanıp her şeyimi anlatıyordum, ta ki adam beni de ezik görmeye başlayana kadar. hep duyardım aile sorunlarınızı anlatmayın diye, dinlemedim, siz de anlatmayın bence.

Ben evlendim, eşim ve kardeşim desteğim. Eşimin de ailesi sorunlu. Eşim benden çok çok daha güçlü aile sorunlarını hiç umursamıyor, hatta bana kızıyor boşver diye. Zayıf bir karaktr olsa evlenmezdim zaten. Zayıf insanlar karşısındakinin açık yarasını bilmeyi marifet zannediyorlar. Aslında sen benden şanslısın teksin düşünmek zorunda olduğun biri yok. Ben hep kardeşimi korudum daha çok yoruldum.
Hatan çok aslında, zamanında görmen gerekenleri ayrılınca görmüşsün. Boşa zaman kaybı olmuş, giden zaman olsun gerçi daha gençsin. Senin yaşında bir çok insan TUS'a hazırlanıyor. Tek senmişsin gibi düşünme. Aileni ve exi boşver, sana yararları yok zararları olmasın. Kurtulmak için sınavı kazanman gerekiyorsa deli gibi ders çalış.

esmergizmo · 4 Temmuz 2017

iyivegucluol .!.:
Ben evlendim, eşim ve kardeşim desteğim. Eşimin de ailesi sorunlu. Eşim benden çok çok daha güçlü aile sorunlarını hiç umursamıyor, hatta bana kızıyor boşver diye. Zayıf bir karaktr olsa evlenmezdim zaten. Zayıf insanlar karşısındakinin açık yarasını bilmeyi marifet zannediyorlar. Aslında sen benden şanslısın teksin düşünmek zorunda olduğun biri yok. Ben hep kardeşimi korudum daha çok yoruldum.
Hatan çok aslında, zamanında görmen gerekenleri ayrılınca görmüşsün. Boşa zaman kaybı olmuş, giden zaman olsun gerçi daha gençsin. Senin yaşında bir çok insan TUS'a hazırlanıyor. Tek senmişsin gibi düşünme. Aileni ve exi boşver, sana yararları yok zararları olmasın. Kurtulmak için sınavı kazanman gerekiyorsa deli gibi ders çalış.

evet tek olmak daha iyi gerçekten. ben de hep eski sevgiliyi düşünmekten kendime odaklanamadım işte. hatta ayrılmadan 1-2 ay önce keşke tek olsam sorunlarıma daha iyi odaklanırdım diyordum. dileğim (!) gerçekleşti.

boşa zaman kaybı oldu evet, ama o anda anlayamadım. ne yazık ki ailem beni çok oyaladı evde de, sevgili de gözümü boyamış. gencim ama yaşlandım aslında hayatı yaşamadım da. sanki manastrıa kapatılmış gibi, sanki hapishanede ceza çekiyormuş gibi son beş senem.

evet öyle. tamam yarın miladım olsun yarın kafamı tamamen derse odaklama günüm. tus başvurusu da var yarın zaten. hadi bakalım... umarım güzel sonuçlar alırım.

Mikropik · 5 Temmuz 2017

girlboss .!.:
evet biliyorum. aslında çok şükür küçükken bile inandım başardım çok kısıtlı imkanlarım vardı o zaman çok fakirdik sınava girip burs bile almıştım elime geçen 3 kuruş parayı kendime motivasyon amaçlı kullanarak harcıyordum. şimdiyse durumumuz çok iyi çok şükür ama kafa gitmiş bende kafayı kullanmak lazım.

teşekkür ederim bana inandığın için... sen de tusla uğraşmıştın sanırım bilen insan daha iyi anlıyor halimi.

Ben bile yaptıysam, sen de yaparsın :KK48:

Kolay gelsin şimdiden..

hayat enerjimi nası geri getirebilirim

Ayrıntılı Düzenleme

Foha

Popüler Üye

deryaderya

Nirvana

esmergizmo

Popüler Üye

esmergizmo

Popüler Üye

Mutlak Butlan

Erkeksiz hava sahası

esmergizmo

Popüler Üye

Mutlak Butlan

Erkeksiz hava sahası

esmergizmo

Popüler Üye

Mikropik

Guru

Benzer Konular