23 Nisanda şiir okuyacaktım. Babam bana dümdüz renk bir ayakkabı almıştı. Bildiğin dümdüz. Ben ona ne kadar sevinmişsem hala hatırlarım değeri çok fazla. Şimdi yıldızlı simli olsa değeri yok sanki. Biz büyüyünce gerçeği mi gördük devir gerçekten mi kötü bilmiyorum. Yine de ne yaşasadıysak bizi biz yapan şeyler
Yaşadıklarından ders alana oyle ama tinlamayanlari hayatta tınlamıyor
Bence yetiskinlik de bir oyun olmali ama sorumlulugunu bilen oyun!
Aww ne kadar guzel bir ani! Bir seyin kiymetini bilmek, onu ozlemek nasil bir duygu!
Sorumluluk oyunu diyelim. Tasiyamayan düşer kaybeder
Evet dava actim. 1 aydan fazladir ayriyiz. Ben kendime değer verdigim icin bekledim zaten ve simdide kendi hayatm icin ayrılıyorum onunla devam edersem bu hem cocugum hemde benm icin doğru olmayacak
