Merhaba, öncelikle neden buradayım hemen anlatmak istiyorum. Yaşadığımız tüp bebek sürecinde hep kadınlar kulubünü okudum ve bugün aniden neden yazmıyorum ki bende dedim. O kadar değişen bir teknolojiye sahip ki tüp bebek yapım aşamaları,süreci örneğin bundan 5 sene evvel "aman hiç kalkmadan 3gün yatacaksın" diye tembihler havalarda uçuşurken bugünlerde 1 saat yatıp evimize gönderilebiliyoruz.
Önemli bir kaç tembihi var tabiki örneğin aşırı aktivitelere dikkat ediyoruz kendimizi mutlu edecek şeyler yapıyoruz tabiki cinsellik yasak bu süreçte gibi.
Bende hem hikayemi anlatmak,hem sizlerle bu güzel duyguları paylaşmak,hemde en güncel bilgilerimize birbirimize destek olalım istedim.Gelelim benim hikayeme....
Yıllarca bebek istemeyen bir eşe sahiptim ve bir gün elbet kabul ettirecek benimde bir bebeğim olacaktı.Hİç aklıma gelmezdiki tüp bebek sürecine dahil olacağım.Öyle ayda böyle sürece dahil olduk.
Nasıl olduğunu anlamadan geçen bir iğne-ultrason , büyüdü büyümedi , çatladı patladı sürecim oldu.
Ardından tam transfer yapılacak sürecin sonuna geldik derken ertelenen bir transfer sürecim de oldu.
Donduruldu kelebeklerim....
Ay nasıl çözülecekler -176 derece kelebekler nasıl dayanacaklar derken şükür üzmediler bizi.
Ve 2 tane kelebeğim 5. Gün transferi olarak 4 Ocak 2014 tarihinde bedenime eriştiler.
Bugün 3.günümüz...ZAman neden bu kadar ağır geçiyor bu günlerde bilmiyorum
Sabırla bekliyorum kelebeklerimi...
Bu günlerde benim ile aynı duyguları yaşayan anneleri aslında çok merak ediyorum...aynı duyguları ayrı şehirlerde yaşamak hep canımıza can katmak için dualarla uyumak ve uyanmak....
Bugün hislerim bunlar belki bu satırları okuyan biri de bir kaç cümle yazar da "oh be yalnız değilim" işte diye sevinirim....
Önemli bir kaç tembihi var tabiki örneğin aşırı aktivitelere dikkat ediyoruz kendimizi mutlu edecek şeyler yapıyoruz tabiki cinsellik yasak bu süreçte gibi.
Bende hem hikayemi anlatmak,hem sizlerle bu güzel duyguları paylaşmak,hemde en güncel bilgilerimize birbirimize destek olalım istedim.Gelelim benim hikayeme....
Yıllarca bebek istemeyen bir eşe sahiptim ve bir gün elbet kabul ettirecek benimde bir bebeğim olacaktı.Hİç aklıma gelmezdiki tüp bebek sürecine dahil olacağım.Öyle ayda böyle sürece dahil olduk.
Nasıl olduğunu anlamadan geçen bir iğne-ultrason , büyüdü büyümedi , çatladı patladı sürecim oldu.
Ardından tam transfer yapılacak sürecin sonuna geldik derken ertelenen bir transfer sürecim de oldu.
Donduruldu kelebeklerim....
Ay nasıl çözülecekler -176 derece kelebekler nasıl dayanacaklar derken şükür üzmediler bizi.
Ve 2 tane kelebeğim 5. Gün transferi olarak 4 Ocak 2014 tarihinde bedenime eriştiler.
Bugün 3.günümüz...ZAman neden bu kadar ağır geçiyor bu günlerde bilmiyorum
Sabırla bekliyorum kelebeklerimi...
Bu günlerde benim ile aynı duyguları yaşayan anneleri aslında çok merak ediyorum...aynı duyguları ayrı şehirlerde yaşamak hep canımıza can katmak için dualarla uyumak ve uyanmak....
Bugün hislerim bunlar belki bu satırları okuyan biri de bir kaç cümle yazar da "oh be yalnız değilim" işte diye sevinirim....
