Esim cok cok fakir bir ailenin cocugu.
Benim ailemin durumu iyi.
Ben ogretmenim, esim muhendis. Asiri fakir, her seyin en ucuz, en alt levelde oldugu bir dugunumuz oldu.
Sonra tabi ABD ye geldik, esimin maasi iyiydi, iyi yasadik, yedik ictik. Sonra benim de isim oldu bir de benim de maasim oldu ohhh, gezmeler tozmalar, tatiller, yemeler icmeler, alisveris herseyin en top level ini yasadik bir yilda. California-Florida-Miami-Chicago vs hic oturmadan seyahat ettik-gezdik.
Sonra bu senenin basinda esim kovuldu. 4 ay issiz gezdi. Benim maasimla gecindik. Hoopp yine dibi gorduk, Allah tan gecen seneden bir miktar para biriktirmistik, o bize baya yardimci oldu. Sonra esim iyi-kotu az gelirli de olsa is buldu. Tabi eski durumumuz yok ama cok sukur.
Yani demem o ki sanirim hayat boyle. Anne-babalarimiz surekli para biriktirmisler, hic gezme-tatil-sosyallik gormedik. Biz yeni nesil daha tatilci- daha sosyaliz.
4000 tl cok iyi aslinda ama sanirim tr de ekonomik kriz var. Yoksa gecinilmeyecek bir miktar degil aslinda. Arkadaslarimi da ne zaman arasam surekli para pul muhabbeti yapiyorlar, surekli sikayet ediyorlar, baska muhabbetimiz kalmadi onlarla da. Dedigim gibi ekonomik krizden kaynakli.