Evliliklerimizi zaman zaman benzetsem de çocuk konusunda bakışım bambaşka.. ben de 29 a geldim. Ama deli gibi istiyorum çocuk. Boşanırsam çocuk için tekrar evlenmem gerekecek kimse ile 1 dakika uğraşacak hevesim yok o yüzden mevcut elimdeki ile yapmaya çalışıyorum
Ve evet hiçkimsenin hayatı mükemmel değil, bak iş arkadaşım çok isteyerek üçüncüye hamile ama kocası kahveden çıkmıyor , sevgi aşk falan hiç gözlemlemedim. Kadın gündüz işte akşam komşularda... yani süper ötesi bir evliliğim var evet üçüncüyü yapmalıyım diyen yok. Hatta çocuklu olup süper bir hayatı olan kimseyi de gözlemlemedim. Çünkü kimsenin hayatı öyle değil.
Ben senin boşanacağına inanmıyorum, bence sen de bunu kabul et ve boşanma konusunu kafandan çıkar artık , ben öyle yaptım 1 ay oluyor hemen hemen.. herşey çok daha yoluna girdi gerçekten...
Bizi boşanma fikri hep muallakta bırakıyor çünkü. O fikir çıkınca "elimde bu var napayım gideyim seveyim biraz" diyosun

hatalarını kabul ediyorsun, değiştiremeyeceğin şeyleri kenara bırakıyorsun. Dene bunu gerçekten..