Bence bunu düşünmek için köyde yaşamaya gerek yok, küçük ilçelerde yaşayan birine bile sorsan muhtemelen boş ver yerinde dur der.
Şöyle ki arkadaşım; öncelikle çocukların var sen her şeye alışsan bile çocukların büyüdükçe daha iyi eğitim vs ihtiyaçlar için keşke demeye başlayabilirsin. Hatta çocuklar büyüdükçe de sövebilir bilgine:) İşe gelince küçük yerlerde iş olanağı hep daha kısıtlıdır. Dİyelim ki dediğin rakama eşin işe girdi ama herhangi bir sebepten çıkacak,çıkarılacak vs olsa yine zora girmiş olursunuz. Ve bir çok arkadaşın düşündüğü gibi o ilk zamanlar mis gelen tezek kokusuna ''Yaww resmen b*k kokuyor işte ıyk'' demeye başlarsın.
Yanlış anlama lütfen beni bunu sadece senin için söylemiyorum. Doğma büyüme İstanbullusun, ben değilim ama annemlerin köyüne falan gittiğimde ( Ki oralarda hala organik yaşam var, topraktan evler, ahırlar vs.) ikinci günden sonra küçük şehrimi bile özlüyorum ve bana göre değilmiş diyorum.
Egolu insanlar kısmına diyecek lafım yok, çünkü onlar her yerdeler:)) Fikrimce köy yerine daha küçük şehirleri düşünsen daha iyi olur.