nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum ama 23 yaşında aldığım evlenme kararı hayatımın hatası olcağını nerden bilebilirdim...aklım beş karış havadaymış meğer ne istediğimi nasıl biri ile mutlu olabileceğimi bilmeden daha kendimi tanımadan... güzel bi mesleğim varken...kötü bir nişanlılık döenemi ....defalarca terkedilmeler....hiç mi gururum yoktu saplantı mı yapmıştım...yoksa yaşadağım küçük yakınlaşmaların esirimi olmuştum...ailelerin anlaşamaması aslında herşey en baştan kendi göstermiş ams benim elim dilim bağlanmıştı...hep değişicek derken 5 yıl geçti değişen tek şey ben oldum iki çocuk ve eve tıkılıp kalmışlık oysa lise hayatım ve sonrası çalışma hayatım ömrümün en aktif dönemleriydi basın açıklamaları sunuculuklar tiyatro oyunculuğu küçük konser organizasyonları köşe yazılarım özel dersler vs o ise en baştan sınırları koymuştu işine işinden evine bir kadın...ama ne o benden ne ben ondan vazgeçebildim sonuç ömrümün en güzel şeyi iki çocuk...bende ki herkesin arayıpta bulamadığı bu evlilik ki eşim işine işinden evine kazandığını bizimle harcar ...ama bunun yanında ne bir arkadaşa gitme nede bi arkadaş davet etme...
vaktinde şiddette olmadı değil...şöle bi bakıyorumda uyuştuğumuz hiç bir alan yok...heee tabi bu arada sözde maddi özgürlüğüm maaş kartımı bile boş bir şekilde taşıyamamam...maddi konuda güvenim sonsuz olamsına rağmen maaşımı kendim çekememem onca zorluklar çekerek meslek sahibi olmamdan olsa gerek çok ağır geliyor...bunların hepsini sindirdim işime işimden evime ... ama bunaldım gurbetteyim çevremde bi kapı komşum bile yok aileme heristediğimde gidemiyorum onlar davet etse eşimi arayıp ondan izin istemeleri gerekiyormuş...şuan izindeyim bebek izninde bir evin içinde komşu yok arkadaş yok akraba yok....vel hasıl artık dayanamadım dedim yarın halka açık bir program varmış konferans salonunda sen beni kızımla bırak bi saat bebek durmaz...sonuç kır dizizini otur kadınlı erkekli programa gönderemem seni...o kadar geniş mezhep değilim hayır çok dindar bi erkek olsa herşeye dikkat etse anlıcam da ....sinirlendim kavga ettik öle işte işin içinden çıkamıyorum oturduğum yer merkez değil çarşı pazar tek gidemiyorum işimiz dolayısıyla böle bi yerde oturuyoruz...kimseye derdimi anlatamıyorum hayatımızda güzellikler yok mu var akşamları hep evdeyiz haftasonu birlikte çarşıya çıkıyoruz film izliyoruz senede iki kere tatile gidiyoruz bana karşı sıcak samimi ama bi agrasif tutumu var hemen sinirlenir çarşı pazar dinlemez bağırır çağırır boşa beni boşamaz git ikinciyi al belki beni rahat bırakırsın o da yok anlamadım gitti.... ne yapcağımı şaşırdım bazen çekip gidesim var ama çocuklara kıyamıyorum çok seviyolar baablarını ...öle işte yaa ufff
vaktinde şiddette olmadı değil...şöle bi bakıyorumda uyuştuğumuz hiç bir alan yok...heee tabi bu arada sözde maddi özgürlüğüm maaş kartımı bile boş bir şekilde taşıyamamam...maddi konuda güvenim sonsuz olamsına rağmen maaşımı kendim çekememem onca zorluklar çekerek meslek sahibi olmamdan olsa gerek çok ağır geliyor...bunların hepsini sindirdim işime işimden evime ... ama bunaldım gurbetteyim çevremde bi kapı komşum bile yok aileme heristediğimde gidemiyorum onlar davet etse eşimi arayıp ondan izin istemeleri gerekiyormuş...şuan izindeyim bebek izninde bir evin içinde komşu yok arkadaş yok akraba yok....vel hasıl artık dayanamadım dedim yarın halka açık bir program varmış konferans salonunda sen beni kızımla bırak bi saat bebek durmaz...sonuç kır dizizini otur kadınlı erkekli programa gönderemem seni...o kadar geniş mezhep değilim hayır çok dindar bi erkek olsa herşeye dikkat etse anlıcam da ....sinirlendim kavga ettik öle işte işin içinden çıkamıyorum oturduğum yer merkez değil çarşı pazar tek gidemiyorum işimiz dolayısıyla böle bi yerde oturuyoruz...kimseye derdimi anlatamıyorum hayatımızda güzellikler yok mu var akşamları hep evdeyiz haftasonu birlikte çarşıya çıkıyoruz film izliyoruz senede iki kere tatile gidiyoruz bana karşı sıcak samimi ama bi agrasif tutumu var hemen sinirlenir çarşı pazar dinlemez bağırır çağırır boşa beni boşamaz git ikinciyi al belki beni rahat bırakırsın o da yok anlamadım gitti.... ne yapcağımı şaşırdım bazen çekip gidesim var ama çocuklara kıyamıyorum çok seviyolar baablarını ...öle işte yaa ufff
