şöyle ki o sürekli benden bekliyor her şeyi benimle ilgilenmiyor hiç.ben de ilgilenmiyorum ama bundan hiç rahatsız değil...evlenirken kayınpederimin üstünde oturucaz diye şart koştu...restleştik her defasında ama ben kabul ettim.kıyafetime karışır evden çıkışımız hep giysiden dolayı sıkıntıdır.hiç çıkalım edelim canın sıkıldı demez ki ben hastayım kemiklerimde çürüme başldı geçen yıldan beri üst üste hastalıklar geçirdim.ailesiyle birlikte vakit geçiriyoruz sürekli cılkını çıkardılar.dışarıda başkalarıyla hep mutludur evde ruh gibidir.nedenini sorguladığımda sebep hep benimdir...gelip ortak bişey yapalım dediği şeyler hep arkabalarına gidelimdir...kalbim kırılacakmış yorulmuşum hiç düşünmez beni zerre düşünmez...gider tek başına mutfakta bişeyler yer...ailesi her şeye burunlarını sokarlar fitne fesatlık full yani...benim ailem se tam tersidir aman kızım yuvana sahip çık eşin önce olsun biz olmasak ta olur derler...içim geçti adeta 80 yaşında nine gibiyim halbuki 25 yaşımdayım eşim 34....hep boşanmak istiyorum ama ailem çevrem yalnızlık ileride yine birini istersem yine aynı şeyler gibi düşünceler elimi kolumu bağlıyor

hep ağlıyorum elimden başka bişey gelmiyor