Merhaba hanimlar,
Öncelikle konu acarak sizi rahatsiz ettigim icin özür dilerim.
Evliligim bitti. Eski sevdigim adam cikti karsima. Karmasik duygular icerisindeyim.
Hayatimda hersey kötü gidiyor. Cocuklugumdan bu yana mutlu animi dahi hatirlamiyorum.
Soguk cekingen, sönük biriyim. Ve özgüvenim sifir noktasinda. 15 kilo aldim. 6 aydir depresyon tedavisi gördüm. Ama hic isime yaramadi. Hala antidepresan kullaniyorum.
Mutlu olamiyorum. Isime geri dönmeye korkuyorum. Hep korku hali. Kendimibegenmiyordum kilo alinca dahada kötü oldum.
Ayaklar üzerinde degilde yerlerde sürünüyorum sanki. Kalp agrilarim panik cok oluyor. Inanabilirmisiniz. 8 yildir ehliyrtim var araba sürmeye korkan bir tipim. Herseyden korkuyorum. Insanlar benim mutsuzlugumdan mutluluk duyuyor sanki. Hep gülüp durup durumumu soruyorlar. Gercekten bikmis ve bitmis durumdayim. Keske yeniden dogabilsem. Sevilmek saygi duyulmak istiyorum.
Herkese söyle bakiyorumda erkekler peslerinde deli divane. Bende hic öyle olmadi. Esime belkide bu yüzden cok baglanmistim. Ama evlenince ailesine baglandi. Sevilmiyormus gibi hissdiyorum kendimi. Sonrada diyorum ben kendimi ne kadar seviyorum? Sevemez oldum kendimi. Sürekli agliyorum. Ben nasil bu hale geldim. Herkes giyinip güzel güzel takistiriyor. Ben yapamiyorum hep salasim en ucuz neyse onu kullaniyorum. Gerekirse ikinci el bile.
Neden böyleyim. Kendinden bikar mi bir insan
((
Bana lütfen yardimci olun.
Öncelikle konu acarak sizi rahatsiz ettigim icin özür dilerim.
Evliligim bitti. Eski sevdigim adam cikti karsima. Karmasik duygular icerisindeyim.
Hayatimda hersey kötü gidiyor. Cocuklugumdan bu yana mutlu animi dahi hatirlamiyorum.
Soguk cekingen, sönük biriyim. Ve özgüvenim sifir noktasinda. 15 kilo aldim. 6 aydir depresyon tedavisi gördüm. Ama hic isime yaramadi. Hala antidepresan kullaniyorum.
Mutlu olamiyorum. Isime geri dönmeye korkuyorum. Hep korku hali. Kendimibegenmiyordum kilo alinca dahada kötü oldum.
Ayaklar üzerinde degilde yerlerde sürünüyorum sanki. Kalp agrilarim panik cok oluyor. Inanabilirmisiniz. 8 yildir ehliyrtim var araba sürmeye korkan bir tipim. Herseyden korkuyorum. Insanlar benim mutsuzlugumdan mutluluk duyuyor sanki. Hep gülüp durup durumumu soruyorlar. Gercekten bikmis ve bitmis durumdayim. Keske yeniden dogabilsem. Sevilmek saygi duyulmak istiyorum.
Herkese söyle bakiyorumda erkekler peslerinde deli divane. Bende hic öyle olmadi. Esime belkide bu yüzden cok baglanmistim. Ama evlenince ailesine baglandi. Sevilmiyormus gibi hissdiyorum kendimi. Sonrada diyorum ben kendimi ne kadar seviyorum? Sevemez oldum kendimi. Sürekli agliyorum. Ben nasil bu hale geldim. Herkes giyinip güzel güzel takistiriyor. Ben yapamiyorum hep salasim en ucuz neyse onu kullaniyorum. Gerekirse ikinci el bile.
Neden böyleyim. Kendinden bikar mi bir insan

Bana lütfen yardimci olun.