Hayattan zevk almıyorum

SARI_SEKERM

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Haziran 2011
217
1
46
Ankara
allaha çok şükür çok büyük bir derdim yok ama yaşamaktan tat almıyorum işim gücüm var param var mesleğim var belanımı arıyosun diye düşünebilirsiniz ama yaptığım hiç bir şey beni mutlu etmiyor öylesine yaşıyorum henüz evli değilim seneye nasipse evlilik planlarım var erkek arkdşım planlar yaparken ben o kadar isteksizimki evlenmek bi çocuk yeni sorumluluklar mutlu etmekten çok ürkütüyor kimseye tahammülüm kalmamış en ufak şeyde parlıyorum insanlara hiç güvenmiyorum herkese karşı bir şüphe birde sürekli uyuyup kafa dinlemek istiyorum ben depresyonamı girdim acaba sizde arada böyle ruh haline giriyormusunuz sadece benmiyim merak ettim
 
eskiden bende hayattan zevk almaz,hep uyumak isterdim.daha sonra doktora gittim depresyon teşhisi koymuştu.sizin durumunuzda depresyona benziyor bence bir an önce tedavi olun
 
bende oldum olası yaşamaktan zevk almıyorum ne işe sarılabiliyorum ne bir faaliyet böylece evde oturup sadece nefes alıp veriyorum...
 
Ben de öyleyim. Kendimi psikolojiye verdim. Sen de dene. Hatta köpek mi alsam diyorum da bilemedim...
 
Hayattan zevk almamak klasik bir depresyon hastalığı belirtisidir. Çözümü de psikiyatri uzmanına gidip tedavi olmaktır.
 
ama depresyon geçci bir durum değilmidir ben mesela oldum olası yaşamdan zevk almıyorum hiç bir şey canım istemiyor yapmak mecburiyetten yaşıyorum sanki öle..hep hüzün var içimde bir boşluk var dolduramadığım ama ne ben de bilmiyorum..
 

depresyon evet gecıcı bır durumdur.ama oyle gecer dıe beklenmez.daha once hıc psikiyatriste basvurdunuz mu ? psikiyatrist destegıyle bu durumu asabılırsınız.tabıkı sadece psikiyatrist yeterlı kalmıyor sızın de kendınız ıcın yapmanız gereken seyler var.eger yasam tarzının monotonlasmıs bır durumdaysa onu hareketlendırmenız gerekıyor.yarına uyanmanız ıcın sebeblerınız olmalı.orn; bır ıs hayatı gıbı
 
seni cok iyi anliyorum
bence cagin hastaligi bu!! ömür boyu kariyer pesinde kosmaktan gönlümüz yoruldu
iki yüzlü insanlarla oturup kalkmaktan güven duygusunu yitirdik
ben simdiye kadar büyük hayal kiriligi yasamadigim halde kimseye güvenemiyorum bir gün evlenecek kadar
nasil güvenebilirim hic bilmiyorum....

hayat cok kisa o yüzden kimsenin kalbini kirmadan tadini cikar derim. evlenince bence allah nasip ederse cocuklarin olursa
bence böyle düsünmezsin
 
psikiyatriye gittim ilaç veriyorlar verdiği ilaçlarda deli gibi uyku yaptığı için almıyorum çalışıyorum sonuçta monoton bir hayatımda yok gezmeyi eğlenmeyi seviyorum yaparımda fakat işte durum dediğim gibi bunlar bile tat vermiyor düşünüyorum o kadar kötü durumda insanlar var hastalıkla boğuşan fakat benim elimden gelen bir şey değil bu bir şekilde yenmem lazım
 

daha önce psikiyatrise baş vurmadım bir kere evlenirken gitmiştim öylesine depresan ilaçları verdi onlarda insanı çok uyutuyor sersemleştiriyor kullanmak iyi gelmedi bana..ama bir iş hayatı iyi gelebilir evet ama hiç cesaretim yok şu evden çıkmaya..çalıştığım kısa süreli zamnlar oldu..bu kadar değildim ama yime mutsuzdum işyerine bile yansıyordu sanki hayattan bıkmış gibi bir halin var diyorlardı..ama bu halimden iyiydim gene...tip olarak ta kendime bakan biriyim yani öle çok abartılı olmasamda..çirkinde sayılmam ama işte hep böleyim ..hep halsiz hep isteksiz herkesten uzak yaşamak istiyorum
 

hayattan zevk almamak;

uzun süreli ve günlük aktiviteleri engelleyecek boyuta gelmişse depresyonu işaret ediyor gibi geldi bana;

tabiki en doğru teşhisi uzman koyacaktır;

çağın hastalığı;

kısa süreli üzüntülerden ziyade;

uzun süreli mutsuzluk;

aşırı uyku isteği ve her zaman yapmaktan zevk aldığın şeyleri yapmamak hastalık belirtileri diye biliyorum...

dilerim atlatırsın...

ancak depresyon ise şayet başka hastalığın da habercisi olabilir..

hiç beklemeden doktora gidin derim...
 
kesinlikle psikoloğa gitmelisin cnm kısa zamanda. ben de atlattım bi zamanlar senin gibiydim. terapi iyi geldi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…