Merhabalar zayıf güçsüz bir kız bir çocuğu gibiyim.. annem için öncelikli olan önemli olan biz değildik teyzemdi teyzemin kızı idi. Babamı sevmediği için bizi de içten içe benimseyemiyordu diye düşünüyorum. Dedem annemi maddi durumu iyi, dayılarıma da iş kurar diye evlendirmiş babamla. Sonra biz para kazanmaya başlayınca teyzemle ile sorunlar yaşamaya başlayınca bizi benimsedi nedense. O zaman bacısından daha önemli olduk annem için. Teyzem rahatça benim kızımla kendi kızlarını bir etme diyebilirdi. Çünkü bir değildik çünkü onun kızı kıymetli idi biz değildik. Anası kıymet vermeyene el kıymet verir mi? Annem evlat nedir bilmiyor muydu? Aa yok ama biliyordu tabi ki erkek kardeşim hariç o hep onun için farklı idi. Alınan bisküvileri biz yiyemezdik erkek kardeşimindi onlar. Bize bisiklet alınır mı haşa ama oğlana alınır. hep o kollandı korundu ama her zaman olduğu gibi hikaye yine değişmedi korunan kollanan her seferinde hak yedi terbiyesizlik yaptı hep arkası toplandı. Biz yine toparlayan rolünde.. kendime de kızıyorum niye topladık diye annem anneliğini kullandığı için. Hakkımı helal etmem siz de evlat büyütüyorsunuz dediği için. Belki de evlatlarınızdan bulun diye beddua etmesin diye. ayrımcılık yapmasa hiçbirimizi ayırmasa yine affedebilirdim annemi içimde, annelik yapmayı bilmiyor cahil kadın derdim. Bu duygularımı halının altına süpürüyorum hep. terapi de aldım 6-7 seans bol salyalı sümüklü ama bir faydasını görmedim diye bıraktım terapist değiştirmeliyim eylülden sonra yine terapiye başlayacağım
Bu sabah ben çok fedakar anneyim senin için fedakarlık yaptım sizinle tatile geldim de sen çocuğu bana bıraktın denize girebildin deyince ben de devreler yandı. Fedakarlık olarak söyleyebildiği durum bu. Oğluna ev almak, bedelli yaptırmak (biz ev alsın diye annemize altınlarımızı verirken) onun oğlunun kredi borcunu ödemesi fedakarlık değil. Benim onun sayesinde 15-20 dakika denize girebilmem fedakarlık.. bütün halı altına süpürdüklerim ortaya döküldü. Sen oğluna ev aldın fedakarlık olan bu şimdi de onu evlendireceksin ( biz evlenirken hiçbir maddi katkısı olmadı o kadar kendi işimizi kendimiz hallettik ki kız evlatlar olarak böyle bir beklentimiz de olmadı olamadı) fedakarlık yaptığın ben değil oğlun deyip kapatıyorum hadi bay bay dedim ve kapattım telefonu. Telefonu kapattığım için yine ben suçlu tabi ki. Kapatmasam çok ağır konuşabilirdim oysa.
Ardından ağlama krizleri ve bu saate kadar kendime gelememem.. çocuğumla ilgilenemedim doğru düzgün kafam allak bullak. Ama anneme bir şey olduğu yok o yine kuranını okumuş cuma gününe katılmış. Ben sabahtan beri düşünmekten delireceğim.
Aramayacağım diyorum ki aramıyorum da biliyor da aramayacağımı umru mu bence değildir. Sonra bir sebepten o arıyor. Ben yine vebalden korkup devam ediyorum iletişime.
Ben nasıl aşacağım bu durumu annemin adaletsizliğini halı altına süpürmeden kendi içimde nasıl sindireceğim. En ufak bir konuşmada yüzeye çıkmasına nasıl engel olabileceğim nasıl sindirebileceğim bunu başarmanın yolu yöntemi nedir lütfen bana yardım edin..
Bu sabah ben çok fedakar anneyim senin için fedakarlık yaptım sizinle tatile geldim de sen çocuğu bana bıraktın denize girebildin deyince ben de devreler yandı. Fedakarlık olarak söyleyebildiği durum bu. Oğluna ev almak, bedelli yaptırmak (biz ev alsın diye annemize altınlarımızı verirken) onun oğlunun kredi borcunu ödemesi fedakarlık değil. Benim onun sayesinde 15-20 dakika denize girebilmem fedakarlık.. bütün halı altına süpürdüklerim ortaya döküldü. Sen oğluna ev aldın fedakarlık olan bu şimdi de onu evlendireceksin ( biz evlenirken hiçbir maddi katkısı olmadı o kadar kendi işimizi kendimiz hallettik ki kız evlatlar olarak böyle bir beklentimiz de olmadı olamadı) fedakarlık yaptığın ben değil oğlun deyip kapatıyorum hadi bay bay dedim ve kapattım telefonu. Telefonu kapattığım için yine ben suçlu tabi ki. Kapatmasam çok ağır konuşabilirdim oysa.
Ardından ağlama krizleri ve bu saate kadar kendime gelememem.. çocuğumla ilgilenemedim doğru düzgün kafam allak bullak. Ama anneme bir şey olduğu yok o yine kuranını okumuş cuma gününe katılmış. Ben sabahtan beri düşünmekten delireceğim.
Aramayacağım diyorum ki aramıyorum da biliyor da aramayacağımı umru mu bence değildir. Sonra bir sebepten o arıyor. Ben yine vebalden korkup devam ediyorum iletişime.
Ben nasıl aşacağım bu durumu annemin adaletsizliğini halı altına süpürmeden kendi içimde nasıl sindireceğim. En ufak bir konuşmada yüzeye çıkmasına nasıl engel olabileceğim nasıl sindirebileceğim bunu başarmanın yolu yöntemi nedir lütfen bana yardım edin..
Son düzenleme: