Hem eve hem bebeğe yetişebilir miyim?

merhaba,
ben 13 sene boyunca çalışmış hamilelik ve ardından şükür Allahıma annelik nedeni ile işinden ayrılmış kıdemsiz bir ev hatunuyum.. ve hiçbir şekilde de ev hnımlığında kıdem kazanmak istemiyorum((
çalışmam gerek.. maddi anlamda sıkıntım olmasa bile manen kendimi ev hanımlığı ile doyuramıyorum..
çalışacağım sektör özel olacak.. bebeğime annem uzakta olduğu için bakamıyor kayınvalide de günlerinden ve gezmelerinden vazgeçemediği için bakmam istemiyor..
bebeğimi kreşe veya bakıcıya versem en fazla 500 tl bütçe ayırabilirim... birde bu şekilde olan hanımlar sizce eve bebeğe yetişebilinir mi?? eşim çalışmamı istemiyor o nedenle çalışmaya başladıktn sonra söylenme hakkımda yok.. ne dersiniz hepsini bir arada yürütmek mümkün mü???

özel sektörde çalışan bir anneyim ben
öncelikle şunu söylemeliyim,ben kendimi bildim bileli evde olmadım hiç
okuldu iş hayatıydı derken bugüne geldik dolayısıyla ben evde yapamam
bana göre değil ev hanımlığı

hem anneyim,hem çalışan biriyim.
ev hayatı,iş hayatı ve çocuk... bunların hepsi toplanınca çok yorucu ve bazı anlarda çıldırtıcı bunaltıcı bir hayatın oluyor
çoğu kez kendini unutmak zorunda kalıyorsun
24 saat yetmiyor sana ama geçici bir dönem olduğunu bilince düşününce üstesinden geliyorsun
ben sabah ezanla kalkıyorum,
işe hazırlan,çocuğu hazırla vs derken asansörde saçımı topluyorum bazen
akşam çocuğu alıp eve gidiyoruz 2 saat çocukla oynuyoruz saat 22:00 oluyor
oğlum uyuyunca ben başlıyorum evde koşmaya
evde yapabildiklerim sadece dağınıklığı topluyorum çamaşır bulaşık ütü... bu kadar
sonra zaten bitmiş oluyorum ve uyuyorum
bütün gün böyle geçiyo
kendim için bişey yapamıyorum
ama ben çalışmayı seven bir insanım evde olsam ne olacak ki gene yorulacam akşama kadar
ev işleriyle uğraşacam

ben çalışan bir anne olmaktan ve bütün bu zorlukları yaşamaktan şikayetçi değilim
böyle mutluyum,evde kalsam stres bunalım .. oğluma iyi bir anne olamam bu ruh haliyle
o yüzden benim için çalışmak daha iyi

benim eşim çok anlayışlı ev işleri veya başka ne varsa her konuda yardımcı olur gerekli ne iş varsa yapmaktan çekinmez.
bu sayede ev işleri çok sorun olmuyor bende

ama gerçekten çalışan bir anne olmak çoooooook zor

meryem,
öncelikle seni tebrik etmek istiyorum. inşallah bende senin gibi bo koşuşturmalardan yüzümün akı ile çıkabilirim. dediğin gibi evde olsan da yoruluyorsun ve kendin de dahil olmak üzere kimseyi memnun edemiyorsun.. merak ettiğim bebeğin ile kimin ilgilendiği?? kreş mi akraba mı??

sweet,
cevabın için çok teşekkürler. bir başlaşam aldığım kararlara eminim şu an ki halimden çok daha iyi olacağım..

lpg li ferrari,
yapı meselesi sanırım. işi bırakmadan önce bende çok mutlu olacağımı sanıyordum ama ev gerçekten çok zor. üretken olduğumu hissedemiyorum bir türlü. iyi bir ev hanımı grafiği çizsem de yok yok. gün bittiğinde ertesi gün nasıl geçireceğimi düşünüyorum..

selmas88 .!.:

meryem,
öncelikle seni tebrik etmek istiyorum. inşallah bende senin gibi bo koşuşturmalardan yüzümün akı ile çıkabilirim. dediğin gibi evde olsan da yoruluyorsun ve kendin de dahil olmak üzere kimseyi memnun edemiyorsun.. merak ettiğim bebeğin ile kimin ilgilendiği?? kreş mi akraba mı??

sweet,
cevabın için çok teşekkürler. bir başlaşam aldığım kararlara eminim şu an ki halimden çok daha iyi olacağım..

lpg li ferrari,
yapı meselesi sanırım. işi bırakmadan önce bende çok mutlu olacağımı sanıyordum ama ev gerçekten çok zor. üretken olduğumu hissedemiyorum bir türlü. iyi bir ev hanımı grafiği çizsem de yok yok. gün bittiğinde ertesi gün nasıl geçireceğimi düşünüyorum..

Genişletmek için tıkla...

canım benim oğluma teyzesi bakıyor yani benim ablam bakıyor
bu konuda ben çok şanslıyım.. ama o olmasaydı kreş düşünebilirdim veya çok güvendiğim bir tanıdığım olabilirdi belki

meryem gerçekten çok şanslısın. ah şu kayınvalidem ah( bir bakarım lafı çıkmadı ağzından. aldığım maaşın yarısını ona vermeye hazırım aslında:))) titiz, temiz, tertipli bir kadın.
çocuklarına yakınları bakan hanımlar çok şanslı. eminim ki gözleri arkada kalmıyordur..

selmas88 .!.:

meryem gerçekten çok şanslısın. ah şu kayınvalidem ah( bir bakarım lafı çıkmadı ağzından. aldığım maaşın yarısını ona vermeye hazırım aslında:))) titiz, temiz, tertipli bir kadın.
çocuklarına yakınları bakan hanımlar çok şanslı. eminim ki gözleri arkada kalmıyordur..

Genişletmek için tıkla...

benim şuanda çoçuğum yok ama olmasını çok ama çok istiyorum.ve ben çoçuğum alduktan sonra onu minicikken bırakamam o beni özlerken bana ihitiyacı varken bunu ona yapamam benim eşimin annesi eşimide kardeşini de bırakmak zorunda kalmış şuanda çok pişman eğer ki maddi durumunuz iyi olmasın ben maaşımı sana vericem sen yeterki kendi çoçuğuna kendin bak diyor.ben onların arkamdan bakışlarını hiç unutamıyorum diyor.bebeğin kaç yaşında bilmiyorum ama 4/5 yaşında falan değilse bırakma derim ben maddi durumunda iyi madem.onun ilklerini senin keşfetmen varken bunun tadını çıkartman gerekirken neden başkasından duyasın yada ikinci gören kişi neden sen olasın ki.ben çok iyi düşünüp kara vermen gerekli.

bence yetısısrsın herkes nasıl yetısıyor

Seninki bakarım diye söz vermemiş en azından bana ben bakarımlar havada uçuyordu, kendi annem k.validemde dahil, annem 2 yaşına kadar ben bakarım dedi o dönemde de ben iş bulamadım, sonrasında sorumluluğunu almak zor geldi, çocuğumu onlardan başka kimseye emanet edemezdim dolayısı ile 6 yıldır evdeyim 5 yaşına geldi oğlum okula başlayınca diyorum, bende senin gibi evde oturamam diyenlerdendim, tek avuntum oğlumu kendim büyütüyor olmam annesinden ayrı kalmıyor, kimsenin ağız kokusunu da çekmiyorum, baksalar kesin sorunlar da yaşardık. Hem büyükanneleri bile olsa kimse bakmak zorunda değil, onlara güvenip mi çocuk yaptın diyorum kendime. Bir yandan da hak veriyorum çok hareketli bir çocuk benden başka kimse tahammül edemezdi. Eğer çalışmanı destekleyen yoksa tek başınasındır demektir. Eşinde sen istedin deyip ev işlerinde yardımcı olmayabilir. İnş. çocuğunu da seni de zorlamayacak bir iş bulursun. Anne olan bir kadının kısır döngüsü tekrar çalışmaya başlamak kararı...

haklısınız kayınvalide hiç bana bakarım demedi.. Ama ne hikmetse hergün görmesi için yanına götürmemizi istiyor:)) ne bileyim şöyle gökten zenbille çok iyi bir bebek bakıcısı inse, 24 saat bizimle olsa bende çalışmaya devam etsem:))

tabi ki bebeğimin her anına şahit olamk çok güzel birşey ama ama amaaa..işte bu amalardan dolayı çocuğunuza da yeterli olamıyorsunuz...

çocukların ilklerine şahit olmak ilk annesini , ilk yürümesini vs.vs bunlar o kadar önemli şeylerki. ben eksikliğini hep hissettim. ama çalışmaktan hiç pişman olmadım. oğlum 8 haftalıkken bıraktım onu ve başladım çalışmaya.
yapabilirmiyim demişsin neden yapamayasın ki.
mesela ben 6 da ayaktayım.kendin hazırlan , oğlumu hazırla sonra 2 vesait değiştirerek oğlumu anneme bırak, ordan işe gel. akşam 6 da çık(haftada 6 gün) anneme git çocuğu hazırla yola çık yine 2 vesait araçla eve gel. yemek yap ye topla derken oğlumla 1 2 saat anca ilgilenebiliyorum.
sonra ütü varsa ufak tefek işler ve gün bitiyor.
öyle hastalık derecesinde titiz olamazsınız. pis olmayın yeter. haftada bir gün temizlik anca oluyo. onun dışında akşamları wc banyo domestosla bi güzel yıka ortalığı topla.
ertesi gün yine aynı. yollar , işler , koşuşturmacalar kendinizi unutursunuz ama yinede kendi paranızı kazanıyor olmanız herşeyi unutturur.
çocukla evet zor onun pisikolojik baskıları, gö yaşları içinde el sallamaları falan filan ama yinede olmayacak bişiy değil.hele birde eşten her türlü destek geliyorsa işte güçte o zaman dahada güzel...