Hem okuyan hem çalışan Anne olmak

Hanımlar merhaba ben 2 yıldır hemşire olmak üzere meslek eğitimi yapıyorum almanya'da ve bunun için hem okula gidiyorum hem de çalışıyorum. Yani dönüşümlü olarak 1-2 ay okul sonra 1-2 ay çalışarak geçiyo. Bunun yanı sıra bir de 5 yaşında kızım var kreşe gidiyor sabahtan akşam 5e kadar. Eşim sağolsun çok yardım ediyor ev işinde olsun çocuk konusunda olsun. Ama özellikle yoğun geçen iş günlerinden sonra çoğu zaman evin temizliğiyle pek ilgilenmiyorum. En kötüsü de yazılı zamanı evi ve çoçocuğumu boşlamam. Bazen diyorum ki bırak meslek eğitimini eşinle çocuğunla ilgilen ama diğer yandan da kızıma örnek Anne olmak için iyi de bir meslek sahibi olmak istiyorum,2 senedir dişimle tirnagimla çalışıyorum, bir anda silip atarsam emeklerime yazık olacak. Diğer yandan da eşimin bazen canına tak ediyor evle çocuğu ihmal etmem,tartisiyoruz. Bırakıyık eğitimi diyorum ama onu da istemiyor. Sadece dertlesmeye ihtiyacim var

Kac yasindasin ki

eternity38 .!.:

Kac yasindasin ki

Genişletmek için tıkla...

27 yaşındayım,önce sadece bir senelik meslek eğitimi yapacaktım ve hemşire yardımıcısı olarak mezun olduğumda da bunun beni tatmin etmeyeceğini anladım,derslerimde de çok başarılıydım,2 sene daha okuyup hemşire olmaya karar verdim eşimin de desteğiyle. Seneye bu zamanlar eğitimimi bitirmiş olucam inşallah ama eşimle de çok vakit geçiremiyorum stresten dolayı, içime dert oluyor. Ne tamamen işime verebiliyorum kendimi, ne okuluma, ne de aileme. Az kaldı dişimi sıkıcam diyorum ama her yazılı öncesi bu psikoloji yarın mesela yine yazılım var ve ilk defa bu kadar isteksizim,zoruma gidiyo oturup ders çalışmak. Yaşıtlarım çalışıyo ya da evde çocuğuyla ilgileniyo,ben ders çalışmalıyım

Himm bende 20 yasindayim iki yillik hemsireyim ozelde calisiyorum. Lise cikisliyim universite okumak istiyorum ama hic enerjim yok. Sen niye daha erken yaslarda baslamadin ki okula :-(

eternity38 .!.:

Himm bende 20 yasindayim iki yillik hemsireyim ozelde calisiyorum. Lise cikisliyim universite okumak istiyorum ama hic enerjim yok. Sen niye daha erken yaslarda baslamadin ki okula :-(

Genişletmek için tıkla...

Başladım aslında ama iki defa başladığım meslek eğitimini yarıda bıraktım. Sigortacılık ve avukat yardımcısı olarak başlamıştım,sonra evlilik çocuk derken bu yaşa geldim. Meslek edinmeliyim dedim yaşım daha da ilerlemeden ve sağlık konusu hep ilgimi çekerdi zaten,uygulamaya geçirdim. Ama çok zorlanıyorum. Geçen sene hemşire yardımcısı olmak üzere sınavlara çalıştığım zaman kızımın yüzünü haftalarca pek göremedim ders çalışmaktan, sonra sınava tam 2 gün kala dikildi karşıma ellerini beline koyarak "Anne hep hep hep ders çalışıyosun hiç benimli ilgilenmiyosun ama ben şimdi seninle bisiklet sürmek istiyorum" dedi, öyle zoruma gitti ki ağladım. Dersi bıraktım dışarı çıkardım, o sınavı atlattım çok şükür ve birincilikle üstelik. Şimdi tekrar sıkı bi çalışma içine giricem,kızımım psikolojisini düşünüyorum, kendimden vazgeçtim

Haklisin zor bi durum hem okul hem aile hem cocuk. Ama sen butun bunlari goze alabilmişsin. Anladigim kadariyla da bi suredir bu durumu surduruyosun. Kolay degil yani herkes yapamaz altindan kalkamaz demek ki sen guclu bi kadinsin. esini de cok takdir ettim karsi cikmamis anlayisli davranmis.En azindan sinav donemini atlatana kadar cocugunu annenlere biraksan o baksa

Hem onun icin de biraz degisiklik olur tatil izlenimi verirsin ders calisacagin icin gidecegini belli etmezsn

Zaten Annemin de desteği olmasa başaramazdim,yakınına taşındım bu sene ama Annem de haftanın 6 günü 4 yaşındaki yeğenime bakıyo aksamlari 8den 10a kadar, kızımla yeğenim bir araya gelince çok yaramaz oluyolar ve uyku saati gecikince de iyice çekilmez oluyolar.Annemden bunu bekleyemem o yüzden eşim de Ben de öğlenci olduğumuz zaman alman bi bakıcı geliyo evimize,2 buçuk saat ilgileniyo kızınla, yabancı da değil Allahtan eski kreşteki bakıcısı. Her neyse bu kadar olanağa rağmen bazen kendimi yetersiz hissediyorum. Kızım da bi süredir çok huysuzlanmaya başladı sözümü dinlemiyo. Çok fazla stres altında olduğum için geçen ay yalnız tatile çıktım 5gün antalya çok iyi geldi,kızıma tatile değil de sıkıcı çalışma içine giricem demiştim kiskanmasin diye,eşimin de desteğiyle tabi elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama bazen çok yetersiz hissediyorum kendimi,aile yaşantımız arka plana kaydı, eşim ondan yakınıyo ara sıra ama bu kadar yoğun stres altindayken benim de pek aklıma geldiği söylenemez,eşim de vardiyalı çalışıyo,birbirimizin yüzünü göremiyoz bazı günler