Herşey üst üste geliyor gibi kaldıramayacagim şeyler mi yaşıyorum bir sınavdan mi geçiyorum bilmiyorum. Eşim güvenimi yerle bir ediyor bu bir süreç mi geçecek mi sonu ayrılık mi bilemiyorum . Eşimi hem seviyor hem nefret ediyorum ondan. Eşimin ailesi köylü insanlar fakat aynı şehirde yaşıyoruz sürekli bir köy yaşamları söz konusu. Bense hiç köy nedir bilmem tarla nedir bilmez bir insanım ailem birbirine zorlukla okuttu bi yerlere getirdi çok şükür eşim öğretmen . Evlendiğim yıl memleketlerine götürdüler sözde gezmeye diye sonra tarlaya götürüp iş yaptırdılar bana hasta oldum iş bilmem tarla işi falan. kendimce yaptım yardımcı oldum hasta olunca gidemedm kv doldurdu eşimi eşimle tartışmalar yaşandı şiddet gördüm eşimden kv oğlunu savundu ayrıldım eşimden 15 gün kadar ayrı kaldık eşim ailesinin korkusundan beni almaya gelemedi kaçtı kaçtı geldi gördü beni çok sevdiğini söyledi fakat her sene gidip memleketlerinde tarla işi yapmam gerektiğini memleketine her sene gitmezsen benimle ayrılacağını söyledi. (Ne kadar aptalsın diyeceksiniz) fakat barıştık biz bir şekilde sevgim ağır bastı ailem arkamda oldu her zaman her kararımda . kabul ettim is yapamam fakat memleketine gelirim diye anlaştık . eşimin ailesi emeklilik sonucu memleketlerine tasinacaklar ve orada yaşayacaklardı fAkat eşimle biz düzenimizı bozmayacak devam edecektik şimdi zaman yaklaştıkça eşim ailesinin gideceğini kabullenememeye başladı bana aylardır tavırlı ve hiç huzur vermiyor benimle konuşmuyor cinsel ilişkiye bile girmiyor ben gitmek istemiyorum onlara yapışık yaşıyoruz ayrı evlerde Yaşamamıza rağmen zaten eşim evinden çok ailesine önem veriyor her konuda dile getirdigim takdirde ben kötü oluyorum boşanmayı düşünüyor sanırım koşa koşa ailesinin yanında yaşamaya gidecek ve ben bu kv kadınına fırsat vermek istemiyorum kadın eve sürekli okunmuş bişeyler gönderiyor . Eşimi seviyorum bi yandanda gerçek anlamda nefret ediyorum beklemedeyim sabrım tükeniyor içimi açmak istedim çünkü taşıyamıyorum gerçekten nolcak bilmiyorum çaresiz olmaktan yoruldum