Anladım.
Sizin orda baskı var anlaşılan. Senin küvezinin değişiminden berikine ne mesela? O kadar işim olsa küvöz değiştirmekle filan uğraşmam, bir Allahın kuluna da sen hipglisemili, ateşli bebekleri bırak da küvöz değiştir dedirtmem. Zaten böyle mantıksız bir şeyle kimse bana gelmez. Önem sıralamasını yapmalısın. O bebek küvözü bir gün geç değişti veya banyosunu yapmadı diye ölmez ama ateşli veya hipoglisemili çocuğu bekletemezsin. Ben yerinde olsam 49u görür görmez doktora söylerdim. Aşırı düşük değil ama haberin olsun bu çocuğun şekeri geceden beri düşük seyrediyor derdim yani.
Bana küvöz değiştir diyeni bi kovalardım zaten, kibarca. :)
Ateşli, düşük oksijenli olanla zaten ilgilenmişsin.
Kan testi konusunda dikkatli olmalısın. Barkod, doğru barkodlama önemli. Bunları her sefer unutamazsın. Gerekirse not defteri tut, oraya unutabileceğin şeylerin listesini yap. Bu işler karşına çıkınca göz gezdir. Kan testi değil ama ben çok nadir yaptığım işler ve taburcu etmek gibi uzun, bol kağıtlı işler için not defteri tutarım. Ne lazım yazarım, ki her seferinde birine sorma veya arama sıkıntısı çekmeyeyim.
Senin çalıştığın yeri gözüm tutmadı. Benim iş yerimde beklenmedik iş çıkınca herkes seferber olur, dört dönerler etrafında yardım etmek için. Yetişemediğin bebeği başkası besler, biri kan alamazsa sırada yardım için bekleyen bir düzine insan bulursun. Doktorlarımız da şeker gibi. Hademelerimiz gelir, temizlik yaparken birbirimize hal hatır sorarız. Mesleği ne olursa olsun, biri diğerini azarlamaya kalksa ortalık ayağı kalkar, olamaz öyle bir şey. İş yerinin kültürü bu. Hep destek. Amerikan hemşirelerinin gözünü seveyim. :)
İş yerinde böyle bir kültür olsaydı kendini ezilmiş hissetmezdin. İstersen daha iyi bir ortamı olan hastane bak.