hep aileme vermekten bana birşey kalmadı:-(

kevser1442

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Mayıs 2012
14
0
86
Trabzon
5 yıldır kamuda çalışıyorum.
batıya geldim,gelecek planları yapmaya başladım.maddi yönden aileme hep destek oldum,5 yıl boyunca savurganca para harcadığım,moralce kötü olduğum dönemlerde yaşadım.
artık tam her şey yolunda birikim zamanı derken;ailemin aniden ihtiyaçları ortaya çıkıyor.
ev sahibi olmak için birikim yapmaya karar verdim.bu ay 1000 tl ayırmaktı amacım.maaşımı almadan annem aradı para lazım diye.
tatillerde de memlekete gidince tüm maaşlar gidiyor.tatilde memlekete gitmeye çekiniyorum artık.
lütfen bir yol gösterin;ben nasıl ev parası biriktirebilirim?
 
ailenize para vermekten çekiniyor musunuz ?ihtiyaçları olmasa almazlar sizden .onlar size baktı senlerce okuttu büyüttü üç kuruş para vermek zor mu geliyor ?yazık diyorum sadece .benim eşime sürekli derim ailene para gönder bir ithiyaçları var mı sor ki hep yapar .emekli ve ihtiyaçları olmamasına rağmen gönderir yani evlatlık görevi
 
ailen parayı gerçekten ihtiyacı olduğu için mi istiyor
yoksa başka şeyler için mi
eğer ki gerçekten ihtiyaçlar var bi kısmını yardım için verebilirsin
ailenle konuş maaşımın şu kadar kısmını verebilirim
ev alma planım var o yüzden borca girmek istiyorum yarnı öbür gün size yük olmak istemiyorum de
onlarda anlayışla karşılayacaklardır
yada belli mi miktar kredi çek mecbur ödemek zorundasın nasıl olsa
 
Ailenle açıkça konuş bence. Size bir ayda şu kadar destek olabilirim benden daha fazlasını istemeyin, benim de bir hayatım, düzenim var de.
Borca girmek istiyorum, ev almak istiyorum de.
Tamamen sırtını dönme, elin üstlerinde olsun tabi ki ama kendi hayatını, geleceğini düşünmemezlik de yapma sakın.
 
aileme yardımcı olmaktan mutluluk duyan bir insanım,yanlış anlaşılmak istemem.
ilk göreve başladığımda (şırnak'ta başladım göreve) ilk maaşımla ev tutup eşya taksiti ödedim.
ikinci ayda taksit ödedim.üçüncü ay 10.000 TL banka kredisi çekip babama verdim,emeklilik için prim borçlarını ödedi bağkura.
iki yıl boyunca eksi hesaba düşmeme rağmen şikayet bile etmedim.bu duruma daha pek çok örnek verebilirim.
bu yaşa geldim;kendi zevkim için para harcamak yerine aileme yardımcı olmayı tercih ettim.öyle bir kaç bin liradan bahsetmiyorum,yüksek miktarlar.
artık başımı sokacak bir ev almak istiyorum.bu hedefimi gerçekleştirmek içinde peşinatı öncelikle biriktirmem gerekli.
peşinatı biriktirmek için tasarruf yapıyorum ve özel zevklerim için para harcamaktan kaçınıyorum.
benim demek istediğim şey;böyle bir ortamda aniden çıkan masraflar beni umutsuzluğa düşürüyor.insan bir noktadan sonra yorulabiliyor.
elbette aileme yine yardım etmeye devam edeceğim.ancak kendi geleceğim konusunda endişelenmekte en doğal hakkım diye düşünüyorum.
 
Ailen bu parayı ihtiyacları için mi istiyor belkide geçinemiyorlardır gerçekten ihtiyaçları vardır söyle bi düşünelim bizim paraya ihtiyacımız oldugunu ve geçinemedigimizi düşenelim yine bize yardım edecek olan kişiler ailemizdir
 
Belki bir miktar kendin için,bir miktar ailen için para biriktirebilirsin.

Örneğin 1000 tl ev için ayırmak yerine,500 tl ev için bankaya atarsın veya altın-döviz alırsın.
500 tl ise,ailenin acil ihtiyaçları için biriktirirsin.
Mesela 3 ay boyunca ailen için 1500 tl biriktirdin.
Annen arayıp 1000 tl isterse,oradan artan 500 tl yi,ev hesabına aktarırsın.

Bu şekilde kendi birikim hesabını korumuş olursun.
Ailenin ihtiyacından fazlası da sana bonus olur.
 
ailenize para vermekten çekiniyor musunuz ?ihtiyaçları olmasa almazlar sizden .onlar size baktı senlerce okuttu büyüttü üç kuruş para vermek zor mu geliyor ?yazık diyorum sadece .benim eşime sürekli derim ailene para gönder bir ithiyaçları var mı sor ki hep yapar .emekli ve ihtiyaçları olmamasına rağmen gönderir yani evlatlık görevi

aileme yardımcı olmaktan mutluluk duyan bir insanım,yanlış anlaşılmak istemem.
ilk göreve başladığımda (şırnak'ta başladım göreve) ilk maaşımla ev tutup eşya taksiti ödedim.
ikinci ayda taksit ödedim.üçüncü ay 10.000 TL banka kredisi çekip babama verdim,emeklilik için prim borçlarını ödedi bağkura.
iki yıl boyunca eksi hesaba düşmeme rağmen şikayet bile etmedim.bu duruma daha pek çok örnek verebilirim.
bu yaşa geldim;kendi zevkim için para harcamak yerine aileme yardımcı olmayı tercih ettim.öyle bir kaç bin liradan bahsetmiyorum,yüksek miktarlar.
artık başımı sokacak bir ev almak istiyorum.bu hedefimi gerçekleştirmek içinde peşinatı öncelikle biriktirmem gerekli.
peşinatı biriktirmek için tasarruf yapıyorum ve özel zevklerim için para harcamaktan kaçınıyorum.
benim demek istediğim şey;böyle bir ortamda aniden çıkan masraflar beni umutsuzluğa düşürüyor.insan bir noktadan sonra yorulabiliyor.
elbette aileme yine yardım etmeye devam edeceğim.ancak kendi geleceğim konusunda endişelenmekte en doğal hakkım diye düşünüyorum.
 
Ailen bu parayı senden gerçekten geçinemedikleri için mi istiyor belkide gerçekten ihtiyaçları vardır şimdi bi düşüncek olursak bizim başımıza bir iş geldiginde maddi ve manevi yine bize yardım edecek olan ailemizdir lütfen annelerimizin babalarımızın kalplerini kırmayalım sonuçta onlar anne ve baba bizleri bu yaşa getirdiler kim bilir hangi zorluklarla karşılaştılar
 
Belki bir miktar kendin için,bir miktar ailen için para biriktirebilirsin.

Örneğin 1000 tl ev için ayırmak yerine,500 tl ev için bankaya atarsın veya altın-döviz alırsın.
500 tl ise,ailenin acil ihtiyaçları için biriktirirsin.
Mesela 3 ay boyunca ailen için 1500 tl biriktirdin.
Annen arayıp 1000 tl isterse,oradan artan 500 tl yi,ev hesabına aktarırsın.

Bu şekilde kendi birikim hesabını korumuş olursun.
Ailenin ihtiyacından fazlası da sana bonus olur.

teşekkür ederim,güzel fikir gerçekten,bunu deneyeceğim.
 
Kusura bakmayın ekren dondugu için mesaj tekrarı olmuş
 
ailen parayı gerçekten ihtiyacı olduğu için mi istiyor
yoksa başka şeyler için mi
eğer ki gerçekten ihtiyaçlar var bi kısmını yardım için verebilirsin
ailenle konuş maaşımın şu kadar kısmını verebilirim
ev alma planım var o yüzden borca girmek istiyorum yarnı öbür gün size yük olmak istemiyorum de
onlarda anlayışla karşılayacaklardır
yada belli mi miktar kredi çek mecbur ödemek zorundasın nasıl olsa

teşekkür ederim önerileriniz için.
bazı insanlar olayları tüm yönleri ile kavramadan,beni acımasızca eleştiriyorlar.ben burada çözüm arıyorum,yargılanmaya gelmedim...
 
ailenızın gercekten ıhtıyacı oldugu icin mi istiyor yoksa gereksız masraflardan dolayı mı?
bıe de baban emeklı olmus ama para yetmıyor mu onlara? bunlara gore yorum yazacagım.
 
5 yıldır kamuda çalışıyorum.
batıya geldim,gelecek planları yapmaya başladım.maddi yönden aileme hep destek oldum,5 yıl boyunca savurganca para harcadığım,moralce kötü olduğum dönemlerde yaşadım.
artık tam her şey yolunda birikim zamanı derken;ailemin aniden ihtiyaçları ortaya çıkıyor.
ev sahibi olmak için birikim yapmaya karar verdim.bu ay 1000 tl ayırmaktı amacım.maaşımı almadan annem aradı para lazım diye.
tatillerde de memlekete gidince tüm maaşlar gidiyor.tatilde memlekete gitmeye çekiniyorum artık.
lütfen bir yol gösterin;ben nasıl ev parası biriktirebilirim?

evlatları olduğun için önce senden isterler tabi ama sen de kendini düşünmek zorundasın.sen yine birikim yap,olanı kadar verirsin ailene. bir de gün tarzı şeylere girebilirsin kışın,para biriktirmenin güzel bir yolu.
tatillerde para harcamak konusunda ablam da şikayetçi,maaşı iyi ve bekar olduğu için her masrafın kendine kaldığını söyler.market,pazar alışverişi olsun.düşün yani yanında iki abim varken hesabı bile ablam öder :) yazın kenarda hiç param kalmaz der.
 
aileme yardımcı olmaktan mutluluk duyan bir insanım,yanlış anlaşılmak istemem.
ilk göreve başladığımda (şırnak'ta başladım göreve) ilk maaşımla ev tutup eşya taksiti ödedim.
ikinci ayda taksit ödedim.üçüncü ay 10.000 TL banka kredisi çekip babama verdim,emeklilik için prim borçlarını ödedi bağkura.
iki yıl boyunca eksi hesaba düşmeme rağmen şikayet bile etmedim.bu duruma daha pek çok örnek verebilirim.
bu yaşa geldim;kendi zevkim için para harcamak yerine aileme yardımcı olmayı tercih ettim.öyle bir kaç bin liradan bahsetmiyorum,yüksek miktarlar.
artık başımı sokacak bir ev almak istiyorum.bu hedefimi gerçekleştirmek içinde peşinatı öncelikle biriktirmem gerekli.
peşinatı biriktirmek için tasarruf yapıyorum ve özel zevklerim için para harcamaktan kaçınıyorum.
benim demek istediğim şey;böyle bir ortamda aniden çıkan masraflar beni umutsuzluğa düşürüyor.insan bir noktadan sonra yorulabiliyor.
elbette aileme yine yardım etmeye devam edeceğim.ancak kendi geleceğim konusunda endişelenmekte en doğal hakkım diye düşünüyorum.

İsteklerinde haklısın, zaten anlattığın kadarı ile sorumsuz bir evlat değilsin
Bir borca gir bence, borcun oldu mu zaten mecburen her ay ödeme yapacağın için gelecek yatırımını yapmış olursun, kalan kısmı ile de geçinirsin, yine ailene yardımcı olabilirsin
1+1 küçük ev bir ev ile başla, sağlam inşaat firmaları var, onlara borçlanıyorsun banka kredisi çekmeden, o bitince satıp daha büyük bir eve girersin. Hem de yatırımın için zorlanmazsın
 
Son düzenleme:
daha öncede bir konu açılmıştı.o konu sahibi de sürekl ailesine yardım ediyordu.hatta senelerdir erkek arkadaşı olduğu halde evlenmesine karşı çıkıyorlardı.bunun yanında daha küçük erkek kardeşi evlensin diye çabalıyorlardı:50:
ailenin ne için para istedikleri önemli,çok önemli değilse istediklerinden biraz kısarak gönderebilirsin.senelerdir alışmışlar birden kesemezsin:50:
 
arkadaşlar;
sanırım konuyu etraflıca bilmeden yorum yapmak sağlıksız olacak.insan bazen umutsuzluğa düşünce olaylardan daha çok etkilenebiliyor.ben de şu anda böyle bir ruh hali içindeyim.forumda yeniyim ve burada konu açmamın nedeni de dertlerimi paylaşmak,rahatlamak.yapılan yorumların bazılarını okuyunca ben bunları haketmediğimi düşünerek üzülüyorum.
tek tek cevap yazamadığım için kusura bakmayın.
aileme severek yardımda bulunuyorum,gerçekten ihtiyaçları olduğu için yardım ediyorum,bundan gocunmuyorum.
ancak genel anlamda hayatta hep veren taraf olmanın verdiği ağırlığın altında ezilmeye başladığımı hissediyorum.
 
arkadaşlar;
sanırım konuyu etraflıca bilmeden yorum yapmak sağlıksız olacak.insan bazen umutsuzluğa düşünce olaylardan daha çok etkilenebiliyor.ben de şu anda böyle bir ruh hali içindeyim.forumda yeniyim ve burada konu açmamın nedeni de dertlerimi paylaşmak,rahatlamak.yapılan yorumların bazılarını okuyunca ben bunları haketmediğimi düşünerek üzülüyorum.
tek tek cevap yazamadığım için kusura bakmayın.
aileme severek yardımda bulunuyorum,gerçekten ihtiyaçları olduğu için yardım ediyorum,bundan gocunmuyorum.
ancak genel anlamda hayatta hep veren taraf olmanın verdiği ağırlığın altında ezilmeye başladığımı hissediyorum.

ben hala sorumun cevabını alamadıgım icin yorum yapamıyorum ki bu durumda kımse yapamıyor saglıklıca. aılenızın emeklı olması dısında ıstedıklerı para ne ıcın? yani mesela ne masrafları var ki siz yardım yapıyorsunuz? ustelık buyuk meblalar dıyorsunuz ama masraf ne onu soyler mısınız?
 
önerileriniz için teşekkür ederim.normalde de çok konuşkan biri değilim,sadece derdimi paylaşmak istedim,rahatladım.ben anlattıkça konu uzayacak,her insanın bin türlü derdi var zaten.herkesin kendine göre yaşam koşulları,doğruları var.fazla özele giripte detay vermek istemedim.yanlış anlaşılmalar olmasın,herkese iyi günler,hayırlı ramazanlar.
 
önerileriniz için teşekkür ederim.normalde de çok konuşkan biri değilim,sadece derdimi paylaşmak istedim,rahatladım.ben anlattıkça konu uzayacak,her insanın bin türlü derdi var zaten.herkesin kendine göre yaşam koşulları,doğruları var.fazla özele giripte detay vermek istemedim.yanlış anlaşılmalar olmasın,herkese iyi günler,hayırlı ramazanlar.

derdini tam anlatmazsan ister istemez yanlış anlamalar olabiliyor:34:
 
Back
X