hep anne olmak istedim; artık hamileym ama korkuyorum

fecstasy

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
21 Kasım 2010
645
0
0
İstanbul
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk

ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık

kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?
 
canım öncelikle bebişin hayırlı olsun yaşadıgın gel gitler hamileliğin değiştirdiği salgıladıgı hormanlardan dolayı bence, her kadın anne olmak istiyor sonra anne olunca yapabilir miyim erken miydi, beklesek miydi vs hep bunları yaşıyor, zaman ilerledikçe çok korumacı olucaksın karnındaki minik yavruya herkesden her şeyden koruma iç güdün çevrendekileri delirtebilir:))))))) hele o minik hareketlerini tekmelerini hissettikçe bebek için en uygun zamanmış diye düşünüceksin, bende aynı yollardan geçtim:))) her kadın geçiyor, keyfini çıkar fıstık:)
 
Canım öncelikle seni coook tebrik ediyorum ve seni çok çok iyi anlıyorum. Ben de bu ay tutturdum bebek çalışmaları yapalım diye eşimin itirazlarına ragmen ve adetim 4 gün gecikti bebek bebek diye nerdeyse aglayan ben bir panik oldum kendimi hazır hissetmediğimi anladım evet gercekten bebek istemiyormusum. neyse ki kan testim negatif cıktı bebek yokmus. anne olmak cok güzel bir duygudur eminim ama ben hazır değilmişim bunu moduna girince anladım. Ama canım Allah sana bebeğini hemencecik göndermiş şükret ve mutlu ol canım korkma eminim öle de cok mutlu olacaksınız onun da cok güzel tarafları var hem senin eşin de sevinmiş istiyormus mutlu ol öpüyorum seniiii....
 
Oncelikle merhaba. Bende tipki sizin gibiydim bi bebek gorsem cildirirdim resmen.Nasil sevecegimi sasirirdim. 2010 yilinda evlendik ve 5 ay sonra hamile kaldim. ilk zamanlar bendede ayni korkular vardi, bir yanim cok istiyodu anne olmayi bir yanimsa daha yeni evliyim esimle dogru duzgun zaman bile geciremicem acaba cocuk ayak bagimi olcak neler dusundum neler. simdi bebegimi, minik prensimi kucagima almama 1 hafta kaldi... Ve iyiki yapmisiz die dusunuyorum kimbilir kucagima alinca neler dusuncem... onu henuz yuzunu gorup kokusunu duymadan deliler gibi seviyorummm ve biliyorumki oda beni seviyo... Trif edilmez bi duygu:61::emir_bebek:
 
peki çok sevinememem sevinçten deliye dönememem normal mi?
siz de yaşadınız mı böyle şeyler?

ben anne olma fikriyle bile çok seviiyordum
idrar testim pozitif çıkınca eşimle otelin terasında havalara uçtuk sevnçten deliye döndük terastaki herşeyin fotoğrafını çektik anısı olsun diye
ama sonra 6ay ay sonra olsa daha mı iyiydi diye düşünceler başladı

ben daha çok gencim
biz daha çok yeni evliyiz

hep böyle şeyler düşünüyorum
siz de yaşadınız mı böyle gelgitler?

çok üzülüyorum, o benim en büyük hayalimdi
 
Bence daha fazla olumsuz ve negatif düşüncelere girmeyin allahın gücüne gitmesin.hayırlısı ne ise o olsun cnm herşeyde vardır bir hayır...insanlar aylarca yıllarca uğraşıyorlar hamile kalabilmek için bence içini ferah tut ve şükret.bu duyguyu tadabildiğin için keyfini çıkar bence.......
 
peki çok sevinememem sevinçten deliye dönememem normal mi?
siz de yaşadınız mı böyle şeyler?

ben anne olma fikriyle bile çok seviiyordum
idrar testim pozitif çıkınca eşimle otelin terasında havalara uçtuk sevnçten deliye döndük terastaki herşeyin fotoğrafını çektik anısı olsun diye
ama sonra 6ay ay sonra olsa daha mı iyiydi diye düşünceler başladı

ben daha çok gencim
biz daha çok yeni evliyiz

hep böyle şeyler düşünüyorum
siz de yaşadınız mı böyle gelgitler?

çok üzülüyorum, o benim en büyük hayalimdi




ne kadar yanlış düşündüğünü anlamak iç.in çok isteyipte hamile kalamayan sorunları olan türlü tedavileri deneyen ve bu sitede dertleşen hemcislerinin yazılarını oku inan bana haline şükredeceksin... çok yanlış şeyler düşünüyorsun. aslında aslıl korktuğun şey eşinle aranızdaki iletişimin eskisi gibi olup olmayacağı ama şunu bilki herşey cinsellik değildir hamileyken sınırlaman olsa bile o kadar güzel bir kendnden parça büyüteeksinki o herşeye bedel olacak. çok gençsen eğer bırak çocukla beraber büyü o ikinizin. çocuğun olduktan sonrada gezip tozrsın evinde yaşrsın kocanla ilgilenirsin ikiznizden bir parça şimdi böyle düşünüpte ileride karnında olan çocuğa karşı suçluluk duygusuna kapılma
 
ne kadar yanlış düşündüğünü anlamak iç.in çok isteyipte hamile kalamayan sorunları olan türlü tedavileri deneyen ve bu sitede dertleşen hemcislerinin yazılarını oku inan bana haline şükredeceksin... çok yanlış şeyler düşünüyorsun. aslında aslıl korktuğun şey eşinle aranızdaki iletişimin eskisi gibi olup olmayacağı ama şunu bilki herşey cinsellik değildir hamileyken sınırlaman olsa bile o kadar güzel bir kendnden parça büyüteeksinki o herşeye bedel olacak. çok gençsen eğer bırak çocukla beraber büyü o ikinizin. çocuğun olduktan sonrada gezip tozrsın evinde yaşrsın kocanla ilgilenirsin ikiznizden bir parça şimdi böyle düşünüpte ileride karnında olan çocuğa karşı suçluluk duygusuna kapılma

son adet trihime göre 1,5 aylık hamile olmalıyım ama üstüne gördüysem daha fazla
karnımda belli belirsiz bir şişkinlik oluştu 1 hafta içinde, o kadar hyecanlandım ki
geceleri eşime sarılınca düünüyorum bazen biz çok gezen çok aşık çok çocuk gibi bir çiftiz şimdi bbişimiz de bizimle beraber büyüyecek biz de onunla beraber
inşallah uyumlu bir bebiş olur
sanırım bir de sorumluluk korkusu var
hala yoğurt mayalamayı bilmiyorum evimin düzenini yeni oturtmaya başlamıştım bebiş gelene kadar öğrenecek çook şyim var ama daha iyi hissediyorum ilk zamanlara nazaran
yarın kalp atıını duyacağız nşallah :)
 
öncelikle tebrik ederim. Şu anda karnında Allahın size verdiği hediyeyi taşıyorsun unutma. peki şöyle düşün bebeğin sesini duygularını duyarsa ve annem beni istemiyor galiba ben gideyim derse ve giderse üzülürmüsün. eğer cevabın evetse sen bu bebeğe hazırsın demektir. sana şöyle söyleyim çocuk olunca eşinle birbirinize daha çok bağlanacaksınız. ortak bir parçanız olacak onun iyi kötü gününde eşinle beraber karar alacaksınız. zamanla çocuksuz bomboş gezmeler size zevk verirmemeye başlar. Karnındakinin kıymetini bil. Allaha şükret. en azından zahmet çekmeden olmuş. Allah kimseyide aratmasın. :49:
 
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk

ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık

kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?

ben de bu siteye yeni katıldım.2 tane düşükten sonra 3 .kez hamile kalabilmek için uğraşıyor,her gün allaha dua ediyoruz eşimle.pıhtılaşma problemim de var.hamile kalırsam eğer 9 ay yiyeceğim iğneler de cabası....adetime 2 gün kaldı ve şuan nasıl korkuyorum biliyor musun adet olacağım diye...Allaha şükret,teşekkür et,onun emanetine sahip çık.benim gibi bebek isteyen ve uğraşan insanları düşün ve üzülme bence canım.eşinle aranızdaki bağları bebek daha da kuvvetlendirecektir inan bana
 
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk

ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık

kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?

bende 1.5 yıllık evlıyım 4 kasımda bır dusuk yaptım sımdı yıne hamıleyım 28 haftalık allah nasıp ederse aralıkta bebegımı kucagıma alıcam sana sunu soylemelıyım tum hamıleler gıbı senınde bu dusuncelere kapılman normal maddı endıseler yada bebegınle alakalı manevı endıseler duyabılırsın bunlar tamamen gebelık hormonlarından kaynaklanıyor bebegını kucagına aldıında hepsı sona erecek bebek evlılıgını pekıstırır ve 3 kişi olunca daha guzel bır evlılıgın olcak o yuzden endıselenme hamılelıgın tadını cıkar:49:
 
Bende herkes gibi tebrik ederim.Dilerim Rabbim sana eli ayağı düzgün sağlıklı bir bebek nasip eder.

Korkularını bir kenara bırak ve anne olmanın heyecanını şimdiden yaşa bence .

Bebeğini kucağına aldıktan sonra bu korkularının ne kadar yersiz olduğunu anlayacaksın..
 
son adet trihime göre 1,5 aylık hamile olmalıyım ama üstüne gördüysem daha fazla
karnımda belli belirsiz bir şişkinlik oluştu 1 hafta içinde, o kadar hyecanlandım ki
geceleri eşime sarılınca düünüyorum bazen biz çok gezen çok aşık çok çocuk gibi bir çiftiz şimdi bbişimiz de bizimle beraber büyüyecek biz de onunla beraber
inşallah uyumlu bir bebiş olur
sanırım bir de sorumluluk korkusu var
hala yoğurt mayalamayı bilmiyorum evimin düzenini yeni oturtmaya başlamıştım bebiş gelene kadar öğrenecek çook şyim var ama daha iyi hissediyorum ilk zamanlara nazaran
yarın kalp atıını duyacağız nşallah :)

gözün aydın canım allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.. korkmamız o kadar normal ki.. bak ben muhtemelen senden yaşça epey büyük, bebek hasretiyle uzun yıllar geçirmiş bir kadınım. tüp bebek dahil denemediğim yol, gitmediğim doktor, içmediğim ot kalmadı, 6 yıllık evliyim 2 yıla yakın doktorlarda uğraştım 11-12 kez narkoz aldım, operasyon geçirdim neyse ki rabbim nasip etti ne doktor ne tedavi evladım kendiliğinden geldi :)) beş aylık hamileyim.. ve düşünebiliyor musun hamile kalınca bu kadar uğraşan bu kadar isteyen ben bile korktum.. nasıl bakıcam ne yapıcam sanki evime bebek değil uzaylı gelecek :)))) üstelik bana yardımcı olabilecek annem yada kayınvalidem de yok hayatta.. amerikalı çok ünlü bir terapiste çok zengin bir kadın gitmiş, çok korkuyorum doktor demiş anne olmayı ansıl öğrenicem? doktor korkma demiş kucağına aldığında 10 dakika içinde o sana anne olmayı öğretecek.. sen de korkma bu bizim yaradılışımızda var bizler zaten anne olmaya programlı olarak geliyoruz bu dünyaya, korktuğumuz hata yapmak ona zarar vermek olabilir sadece ama kim hatasız ki sanki annelerimiz bizi büyütürken hiç hata yapmadılar mı noldu bak sapasağlam hayattayız işte..
yoğurt mayalamaya gelince makinesi var ben aldım hem ucuz hem de üsütnde yazıyor nasıl yapılacağı :)))))
 
gözün aydın canım allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.. korkmamız o kadar normal ki.. bak ben muhtemelen senden yaşça epey büyük, bebek hasretiyle uzun yıllar geçirmiş bir kadınım. tüp bebek dahil denemediğim yol, gitmediğim doktor, içmediğim ot kalmadı, 6 yıllık evliyim 2 yıla yakın doktorlarda uğraştım 11-12 kez narkoz aldım, operasyon geçirdim neyse ki rabbim nasip etti ne doktor ne tedavi evladım kendiliğinden geldi :)) beş aylık hamileyim.. ve düşünebiliyor musun hamile kalınca bu kadar uğraşan bu kadar isteyen ben bile korktum.. nasıl bakıcam ne yapıcam sanki evime bebek değil uzaylı gelecek :)))) üstelik bana yardımcı olabilecek annem yada kayınvalidem de yok hayatta.. amerikalı çok ünlü bir terapiste çok zengin bir kadın gitmiş, çok korkuyorum doktor demiş anne olmayı ansıl öğrenicem? doktor korkma demiş kucağına aldığında 10 dakika içinde o sana anne olmayı öğretecek.. sen de korkma bu bizim yaradılışımızda var bizler zaten anne olmaya programlı olarak geliyoruz bu dünyaya, korktuğumuz hata yapmak ona zarar vermek olabilir sadece ama kim hatasız ki sanki annelerimiz bizi büyütürken hiç hata yapmadılar mı noldu bak sapasağlam hayattayız işte..
yoğurt mayalamaya gelince makinesi var ben aldım hem ucuz hem de üsütnde yazıyor nasıl yapılacağı :)))))

çok sağol dediğin gibi uzun zaman yolunu gözleyenler bile korkabiliyorken benimki normal sanırım
bir de eşime çok düşkün oluşum nedeniyle onunla eskisi gibi olamam mı acaba diyordum
ama aile yönünden şanslıyım bize çok yakınlar bakmı konusunda destek olacaklar
iş ve ev bile beni yorarken bir e çocuğumuz olunca nasıl yetişeceğim diye düşünüyordum ama haftada1 kadın ayarlamaya çalışıyorum sadece temizli ve ütü yapacak
bebeişime annem bakacak
yemeğimi de kndim yaparım artık
zaten ik 6 ay beraberiz 3 yaşında da kreşe başlasa paçayı yırttık demektir )
ömür işte gelip geçiyor

bu arada dün yine kalp atışını duyamadık
doktor geç döllenme olmuştur dedi ama tedirgin oldum yine de
bebişime şükretmek için şükür namazı kılmak istiyordum halsizlik ve tansiyon düşüklüğü + sıcaklar yüzünden kılamadım :(
akşam serinliğinde muhakkak kılmalıyım
 
son adet trihime göre 1,5 aylık hamile olmalıyım ama üstüne gördüysem daha fazla
karnımda belli belirsiz bir şişkinlik oluştu 1 hafta içinde, o kadar hyecanlandım ki
geceleri eşime sarılınca düünüyorum bazen biz çok gezen çok aşık çok çocuk gibi bir çiftiz şimdi bbişimiz de bizimle beraber büyüyecek biz de onunla beraber
inşallah uyumlu bir bebiş olur
sanırım bir de sorumluluk korkusu var
hala yoğurt mayalamayı bilmiyorum evimin düzenini yeni oturtmaya başlamıştım bebiş gelene kadar öğrenecek çook şyim var ama daha iyi hissediyorum ilk zamanlara nazaran
yarın kalp atıını duyacağız nşallah :)

Oncelikle hayirli olsun Allah kucagina almayi tez zamanada nasip etsin;)bu arada ben 21 yasindayim bir kizim var (8 aylik)birde nasip olursa mayista deger bebegimi kucagima alicam uc bucuk senelikte evliyim...ilk dnemler bende senin gibi dusunuyordum sorumluluk almak istemiyordum hatta evliligim yururmu yurumezmi uyum uyumsuzluk gibi nedenlerden hic yanasmadim bile cocuk lafina hatta gelen giden oldugunda cocuklularsa pek bir acirdim kadinlara kocalariyla zaman geciremedikleri icin dunyanin merkezinde cocuklari oldugu icin de durum aslinda hicde oyle dilmis hamileligimde anladim....meger gec bile kalmisim dedim.Biz yeni evlilerin ilk donemlerde genelllikle cocuk olunca sorumluluklarin articagi eslerin birbirine karsi ilgisinin ve zaman ayirmanin azalicagini butun gun eve cocukla tikilip kalicagini dusunuruz.Ama cocuk olunca kesinlikle dusunuldugu gibi bir durum olmuyor o yuzden endiselenmene gerek yok:)Aksine eslerin birbirlerine sevgisi saygisi muhabbetleri dahada cok artiyor artik ortak bir parcalari olmalari aralarindaki bagi aksine cok daha kuvvetlendiriyor gercekten...inan kizim oldugundan beri hic gezmedigim kadar geziyorum hic bir zaman bana sosyal anlamda hicbir sekilde engel olmadi aksine gezmeyi gormeyi hatta insanlarla dialogu bile bizden iyi kapidan cikarken ki sevincini gormen lazim gezemeye gidiyoruz diye bir ciglik bir ciglik:)ozellikle araba gezmelerine bayiliyorlar hatta uykusuz gecelerinizde goruceksin arabyla tur atip uyuttugunuz geceler bile olucak...Sorumluluklara gelince evet dogru sorumluluklarin articak ama o sorumluluklari oyle severek yapicaksinki geceleri iki saatte bir uayanicaksin belki ama asla bu durum seni rahatisz etmicek hatta diyebilirimki ben normalde usengec bir insanim ama soz konusu kizimsa hersey yaparim onun icin hic usenmem,inan sende boyle olucaksin.Gecen gun bir ablayla konusuyorduk hamileligimle ilgili iyi cesaret falan dedi iki kucuk cocukla zor isin dedi valla karnimda ucuz bebek bile olsa basimin taci dedim seve seve hepsine bakarim tek basima dedim...Dusun artik annelik nasil insana sorumluluk duygusu katiyorsa ister istemez agizdan cikiyor bu sozler dusuncesi oyle korkutmuyor...Lafin kisasi aslinda bilinenin aksine annelik cok cok zevkli (tuvalete bile bebeginle gitmek isticek kadar:)ve inan bana karnin azicik ciksin tekmelerini hissetmeye basla hatta dogumdan sonra kucagina alip kokusunu icine cektigin an diyecegin tek soz SEN HERSEYE DEGERSIN olucak
 
Bir anne için eşinin kucağında o bebeği görmek kadar mutluluk verici çok az şey vardır bence. Hele ki ilk gebeliğinde insan endişe-korku ve mutluluk yumağı oluyor. Herkesin ilişkisi farklıdır ama 1,5-2 sene çok ideal vakit. bence pat diye hamile kalmayı beklemiyordun sen.
Ben de 2. senemden sonra istedim önce eşim bugün olmaz yarın dei, sonra pko tedavisi gördüm hiç denemedik. sonra da Allah nasip etsin hamile kaldım.
Hormonlarda çarpmıştır. Benim kusarken ağlıyordum daha 1 ay önce. Eşime sana yemek yapamıyorum çocuğa nasıl bakacağım diye salya sümüktüm.Biraz bekle, haberlerde ağlama döneminde geçince kendine gelirsin:)
 
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk

ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık

kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?

bende 1 yıllık evliyim 3 aydır korunmuyoruz ekimde beklyrz bakalım öyle bi sonuç eşim çok istiyor,düşüncelide bi erkek bi dediğim iki olmaz ama bebek olduktan sonra ya iletişimimiz sıradanlaşırsa diye çok korkuyorum acaba erkenmi olmasın ya diebiliyorum bazen kendi kendime eşimede anlattım narin bi dille asla öyle bişey olmicağını ısrarla anlattı bana,ama işte kafama takılıyor yinede:32:
 
Bende bazen gece yatağa yatınca annemi babamı düşünüyorum. Benim daha onların küçük yavruları olduğumu. Şimidide bnm nasıl bebeğim olucak ben o kadar büyüdüm mü die düşünüp ağlıyorum ki ben 25 yaşındayım.Sanırım cnm bunlar hamilelik duygusallıkları.
 
Allahım sağlıkla bebeğini kucağına almayı nasip etsin inş cnm,bende mayıs da evlendim ve şimdi 4 haftalık hamileyim ilk haberi aldığımda aynı senin gibi düşündüm ama ona bişey olmasın diye kendime çok iyi bakıyorum.eşimle de konuştum bana dediği tekşey biz ömür boyu beraberiz sakın kafana bişeyi takma bebeğimiz olsn herşey çok gzl olacak.şimdiden beşik bakarken bile heyecanlanıyrz hemen haziran gelsede hayırlısıyla minik kuşumu kucağıma alsam diyorum.herşeyde bir hayır vardır içini ferah tut :)
 
Bence yaşadığın korkular çok normal. Kimse bunu itiraf edemesede hepimizin korkuları var. Kadının sosyal toplumdaki yeri eskisi gibi değil, bir sürü sorumluluklarımız var. Ancak, düşünerek veya hazır değilim diyerek de bir yere varılmıyor. Erteledikçe erteliyorsun.

Bende zaman zaman korkuyorum, teleşlanıyorum, soruyorum kendime hazır değilmmiyim acaba diye. Hem çalışıp, hem nasıl büyütücem diye hatta bazen bencilleşiyorsun bile. Kendini düşünüyorsun. Ama bak kendin söylüyorsun yeğenlerine bile nasıl bakmışsın hele bir seninki gelsinde, bak nasıl yoğurt mayalıyorsun :)) Ben diye yada eşim diye birşey kalmıyor o zaman...Tabii eğer Ebru Şallı değilsen :)))

Fazla düşünmemeye çalış, benim bu sorular aklıma geldikçe hemen kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Güzel bir bebek resmine bakıyorum, sonrada hayaller kuruyorum. Çoook keyifli oluyor :)
 
Back
X