- 1 Haziran 2018
- 5.325
- 16.332
- 248
- Konu Sahibi La vie en Rosee
- #1
Merhaba arkadaşlar,
5 yıllık sevgilimden ayrıldım 1 ay kadar önce, belki hatırlayanlar vardır. Bu aralar kafamı olumlu düşünmeye zorlasam da; durmadan eski düşüncelerim beynimi yokluyor. Ve adeta benim eski depresyonumu tekrar ortaya çıkartıp nüksettirmeye çalışıyorlar. Eski konumdan bağlantı kurmak için profilime bakabilirsiniz. Mobilden girdiğim için linkini yapıştıramadım.
Tamam diyorum, bu kararı almam resmen bana Allah'ın ilahi yardımı diyorum. İçimde en ufak bir umut kırıntısı doğuyor geleceğe dair, ama 1-2 saat sonra bakıyorum tekrar olumsuz düşüncelere dönmüşüm. Mantıksız düşünceler: "geri dönsem mi acaba" gibi. -sevdiğimden değil ama- "Haksızlık mı yaptım acaba ona? Yarı yolda mı bıraktım evlenecekken, acaba ne yapıyor?" Gibi.
Onun, hakkımda hayırlı olmadığını biliyorum artık, mantık olarak iyi ki bitmiş diyorum. Ama kalıplaşmış düşüncelerimden bir türlü kurtulamıyorum. Telefonda konuşurken görüşmek istemişti reddetmiştim, bilenler hatırlar; bana yüklediği suçluluk duygusu sebebiyle bu küçük reddimden bile vicdan azabı duyar hale gelmiştim. Hem de vicdanla hiç alakası yokken. Üstümde çok baskı kuruyor ve ben bundan çok rahatsız oluyorum. - Çünkü kendimi olduğum gibi anlatamıyorum ona, baskı kurarak beni etkisi altına alıyor.-
Rüyalarıma giriyor, dönsem mi acaba diyorum rüyamda. Çırpındıkça batıyorum sanki, bilinçaltımla devamlı bir savaş halindeyim.
Alışkanlık mı beni bu duruma sürükleyen, anlayamıyorum. Kurtulmak istiyorum bu saplantıdan. Ben de normal insanlar gibi olup biraz daha az takmak istiyorum bu olayları artık. Biraz bencil olmak istiyorum, ben haklıyım, kararım da doğru diyip rahat olmak istiyorum. Ama yok, olmuyor.
Benzer durumu yaşayan var mı? Veya yer edinmiş bir alışkanlıktan veyahut düşünceden kurtulmanın bir süresi var mı? Önerileriniz nelerdir? Teşekkür ederim şimdiden.
5 yıllık sevgilimden ayrıldım 1 ay kadar önce, belki hatırlayanlar vardır. Bu aralar kafamı olumlu düşünmeye zorlasam da; durmadan eski düşüncelerim beynimi yokluyor. Ve adeta benim eski depresyonumu tekrar ortaya çıkartıp nüksettirmeye çalışıyorlar. Eski konumdan bağlantı kurmak için profilime bakabilirsiniz. Mobilden girdiğim için linkini yapıştıramadım.
Tamam diyorum, bu kararı almam resmen bana Allah'ın ilahi yardımı diyorum. İçimde en ufak bir umut kırıntısı doğuyor geleceğe dair, ama 1-2 saat sonra bakıyorum tekrar olumsuz düşüncelere dönmüşüm. Mantıksız düşünceler: "geri dönsem mi acaba" gibi. -sevdiğimden değil ama- "Haksızlık mı yaptım acaba ona? Yarı yolda mı bıraktım evlenecekken, acaba ne yapıyor?" Gibi.
Onun, hakkımda hayırlı olmadığını biliyorum artık, mantık olarak iyi ki bitmiş diyorum. Ama kalıplaşmış düşüncelerimden bir türlü kurtulamıyorum. Telefonda konuşurken görüşmek istemişti reddetmiştim, bilenler hatırlar; bana yüklediği suçluluk duygusu sebebiyle bu küçük reddimden bile vicdan azabı duyar hale gelmiştim. Hem de vicdanla hiç alakası yokken. Üstümde çok baskı kuruyor ve ben bundan çok rahatsız oluyorum. - Çünkü kendimi olduğum gibi anlatamıyorum ona, baskı kurarak beni etkisi altına alıyor.-
Rüyalarıma giriyor, dönsem mi acaba diyorum rüyamda. Çırpındıkça batıyorum sanki, bilinçaltımla devamlı bir savaş halindeyim.
Alışkanlık mı beni bu duruma sürükleyen, anlayamıyorum. Kurtulmak istiyorum bu saplantıdan. Ben de normal insanlar gibi olup biraz daha az takmak istiyorum bu olayları artık. Biraz bencil olmak istiyorum, ben haklıyım, kararım da doğru diyip rahat olmak istiyorum. Ama yok, olmuyor.
Benzer durumu yaşayan var mı? Veya yer edinmiş bir alışkanlıktan veyahut düşünceden kurtulmanın bir süresi var mı? Önerileriniz nelerdir? Teşekkür ederim şimdiden.
