- 24 Temmuz 2022
- 632
- 1.572
Arkadaşlar merhaba .
Ben ailemden yani anne babamdan bahsetmek istiyorum , ruhumu sıkan içimi daraltan beni üzen , kızdıran öfkelendiren bir geçmişe sahibim .
Annem 16 babam babam 23 yaşındayken kaçarak evlendıklerı için Ananem ve dedem hep anneme babama karşı tavırlı oldular . Ama benı hep çok sevdiler . Abim ben ve erkek kardeşim var . Beni diğer kardeşlerimden ayrı tutup tek kız torun(birde dayım var onunla ıkı oğlu var) olduğum için çok daha fazla sevdiler .
Ben dokuz yaşındayken erkek kardeşim doğdu . Maddi durumlardan ötürü ona bebekliğinden ıtibaren ben baktım . Beni dokuz yaşında büyüttüler . Yemek yaptım bebek baktım annem işe gitti . Sımdı kı dokuz yaşında ki çocuklar bakkala ekmek almaya gıdemez , benim zamanımda da öyleydi ama ben kardeşime baktım , onu büyüttüm . Karne günleri okula yanımda götürürdüm hıc unutamıyorum .
Babam bana daha 7-8 yaşlarındayken “kafanı ört “ demeye başladı . Derdim ki neden allah o zaman saçlarımızı yarattı , neden erkekler saçını örtmüyor . O yaşta ki bir çocuk neyi düşünüyorsa öyle şeyler düşünüyordum . Bizi sabah namazlarına kaldırırdı, bu din ibadet konularında kafayı sıyırmış gıbı davrandı hep . Önünü ört , kafanı ört . Küçük yaşta ki bir kız çocuğuna…
Annemse hep pasıf kaldı . Erkek ne derse oydu , söz hakkı hep kocasınındı . Hayatımızla ılgılı verecilecek her kararı babam verırıdı , annem fıkrını dahi söylemezdi kı bı fikri de yoktu zannedersem .
Çok başarılı bır ogrencıydım . Sağlık meslek lisesine gitmek , hemşire ebe olmak istiyordum .
Puanım o lise ıcın fazlaydı bile … Ama okulda tercıh kağıdımı kaybettiler ve ben tercih yapamadım . 2012 yıllarında tercıhlerımizi bir kağıda yazıp müdür yardımcısına verıyorduk onlar sisteme gırıyordu ama benim tercihim yapılmamıştı . Sonuçlar açıklandığında anlaşıldı kı benım adıma tercih yapılmamıştı .
Çok araştırdık ek kontenjan vs ama olmadı . Benden ıkı yaş büyük abim ımam hatip lisesine gıdıyordu , babam dedi ki sende oraya gıdersin . Ben ıyı bı liseye gitmek için ders çalışırken babam “ kazanamazsan imam hatip e gıdersın “ diyordu ben o okula gitmemek içim daha da hırslanıyordum. Ama sonuç değişmedi . Ben o puanla Anadolu ımam hatıp lısesıne gıttım . Lise dönemi boyunca bir kıtap sayfası bıle açmadım . O okulu hıc sevmedim , o dönemler basım kapalıydı ama asla ınancım olmadı .
Babam asla bır yere göndermezdi , ne arkadaşlarımla ne başka sekılde . Eğer bır yere gideceksem babam akşam işten gelmeden önce evde olmam lazımdı . Annem yüz kez arardı . Böyle böyle lıse bıttı .
O dönem dedem yatalak oldu 3 ay boyunca tatilde altını ben degıstırdım ben baktım ona . Dün gece yıne rüyama geldı , çok duasını aldım allah rahmet eylesin . Annem zamanında bana çok cektırdıler ıcim götürmüyor dedı bakmadı dedeme yıne işe gıtti . Kendısnın yapması gereken herseyı benım üzerime yıktı . Bu arada iş dediğim de sigortalı herhangı bır iş değil günlük işler yevmiye . Yanı gitmese gıtmezdı ama ıyı alışmıştı kendi sorumluluklarını bana yüklemeye .
Üniversite sınavında ıkı yıllık bir bölüm okudum , bıtırdım, çalışmaya başladım . 21 yaşında evlendim . Evlenmemin tek sebebi o evde ki baskılardı. Babam tv de dizi izletmezdi ahlaksızmış hepsi . Ya açık oturum ya da belgesel izlerdik aile boyu . Hep kendı dedıgı doğruydu asla kabul etmezdi başka birşeyi.
Ama ben onu asla üzmedim . Asla karşısına gecıp hesap sormadım , ne dedıyse o oldu . Ne ıstedıyse öyle yaptım hala canım kadar seviyorum ama benım psikolojimi çok bozdu . Annemin sessızlıgı babamın baskıları yüzünden çok erkem evlendim . Evlenmeden önce de esımın aılesıyle bir sürü sorunlar yaşadık . Babamın haberi dahi olmadı . O üzülmesin dıye hemde bilse asla evlenmeme ızin vermezdi . Eşime çok aşıktım çok sevdim onu hala da öyle…
Evet hep arkamda Kaya gıbı durdu ,herkese karşı ama ona söyleyemedıklerım ıcımdekiler çocukluğumda yaşadıklarım baskıları hıc kafamdan çıkmıyor . Evlendıgım ilk akşam ayaklarımı uzatıp tv de survıvor ızlemıstim ve özgürlük ne kadar güzel bırsey demıştım hıc unutmuyorum . Basımı açma konusunda eşimle konuştum bı dönem ve bana destek olmustu , senın hayatın kımse karışamaz ben onay veriyorum demıstı ama ben asla cesaret edemedim , babam beni evlatlıktan reddedirdi biliyorum . Ben üç aylık evlıyken sigara içtiğimi öğrenmiş ve beni eve çağırıp sonra da evden kovmustu , üç ay boyunca da konuşmamıştı. Tepkıleri cezalandırmaları hep bu yöntemdir kendınden mahrum bırakır . Bır Tokat atmamıştır çocukluğumdan bu yana ama konuşmaması görmezden gelmesi daha çok yakıyordu canımı .
Ve annem , asla yanımda olmayan , hıcbır konuda bır desteğini anneliğini göremedığim annem …
Sadece kendı hayatı , çocuğum olduğunda dahi yanımda olup destek olmadı , evımız çok yakın olmasına rağmen . Kardeslerımim hepsine karşı böyle . Pasif , umutsuz , dünya yansa içimde yorganım yok dıyecek tarzda bır kadın .
Babamın suan maddi durumları oldukca ıyı . Ikı tane evi üç dükkanı , 60 dönüm kadar çok değerli yerlerde arsaları var . Annem ise hala yevmiyeye gıdıyor . Alışkanlıkmış , bırakamıyor .
Ben, yüzlerine karşı asla saygı ve sevgımı eksik etmiyorum ama içten içe çok ofkelıyım onlara . Hep onları cezalandırmak ıstıyorum . Hele bazen ne çocuğumu ne esımı görüyor gözüm , ıntıhar etmek ıstıyorum . Bırde ardımda onlara söyleyemediğim herseyı yazdığım uzunca bır mektup . Onlara pişmanlık yaşatmak, evlat acısı yaşatmak cezalandırmak ıstıyorum , kendı hayatımı gözüm görmüyor. Ya düşünmeyim dıyorum pat yenı bırsey yapıyorlar , annemın vurdumduymazlığı babamın hala devam eden baskıları . Geçen gün bişey getirdi bana , ben beşinci katta oturuyorum , asansör yok , yukarı çıkmayacaksa kova sallandırıyorum asagı . Üzerimde tişört vardı vay efendim nasıl balkona öyle çıkarmışım gunah yanacaksın bilmem ne ıkı saat nutuk dinledim babamdan , ya bıktım artık bıktım .
Lütfen bana bırseyler soyleyın , ne yapmalıyım . Terapi alıyorum ama değişen fazla birşey yok sadece geceleri uykum bölünmeden uyuyorum tek fark bu . Ama ya düşüncelerim ?
Birgün gözümün dönüp canıma kıymaktan korkuyorum çünkü ıcımde kı kızgınlıklarla bas edemiyorum . Karşımda dokuz yaşında kı çocuk halimi canlandırıyorum ve çok ağlıyorum o Halime .
Lütfen bana yardım edın ,ne yapmam lazım .
Ben ailemden yani anne babamdan bahsetmek istiyorum , ruhumu sıkan içimi daraltan beni üzen , kızdıran öfkelendiren bir geçmişe sahibim .
Annem 16 babam babam 23 yaşındayken kaçarak evlendıklerı için Ananem ve dedem hep anneme babama karşı tavırlı oldular . Ama benı hep çok sevdiler . Abim ben ve erkek kardeşim var . Beni diğer kardeşlerimden ayrı tutup tek kız torun(birde dayım var onunla ıkı oğlu var) olduğum için çok daha fazla sevdiler .
Ben dokuz yaşındayken erkek kardeşim doğdu . Maddi durumlardan ötürü ona bebekliğinden ıtibaren ben baktım . Beni dokuz yaşında büyüttüler . Yemek yaptım bebek baktım annem işe gitti . Sımdı kı dokuz yaşında ki çocuklar bakkala ekmek almaya gıdemez , benim zamanımda da öyleydi ama ben kardeşime baktım , onu büyüttüm . Karne günleri okula yanımda götürürdüm hıc unutamıyorum .
Babam bana daha 7-8 yaşlarındayken “kafanı ört “ demeye başladı . Derdim ki neden allah o zaman saçlarımızı yarattı , neden erkekler saçını örtmüyor . O yaşta ki bir çocuk neyi düşünüyorsa öyle şeyler düşünüyordum . Bizi sabah namazlarına kaldırırdı, bu din ibadet konularında kafayı sıyırmış gıbı davrandı hep . Önünü ört , kafanı ört . Küçük yaşta ki bir kız çocuğuna…
Annemse hep pasıf kaldı . Erkek ne derse oydu , söz hakkı hep kocasınındı . Hayatımızla ılgılı verecilecek her kararı babam verırıdı , annem fıkrını dahi söylemezdi kı bı fikri de yoktu zannedersem .
Çok başarılı bır ogrencıydım . Sağlık meslek lisesine gitmek , hemşire ebe olmak istiyordum .
Puanım o lise ıcın fazlaydı bile … Ama okulda tercıh kağıdımı kaybettiler ve ben tercih yapamadım . 2012 yıllarında tercıhlerımizi bir kağıda yazıp müdür yardımcısına verıyorduk onlar sisteme gırıyordu ama benim tercihim yapılmamıştı . Sonuçlar açıklandığında anlaşıldı kı benım adıma tercih yapılmamıştı .
Çok araştırdık ek kontenjan vs ama olmadı . Benden ıkı yaş büyük abim ımam hatip lisesine gıdıyordu , babam dedi ki sende oraya gıdersin . Ben ıyı bı liseye gitmek için ders çalışırken babam “ kazanamazsan imam hatip e gıdersın “ diyordu ben o okula gitmemek içim daha da hırslanıyordum. Ama sonuç değişmedi . Ben o puanla Anadolu ımam hatıp lısesıne gıttım . Lise dönemi boyunca bir kıtap sayfası bıle açmadım . O okulu hıc sevmedim , o dönemler basım kapalıydı ama asla ınancım olmadı .
Babam asla bır yere göndermezdi , ne arkadaşlarımla ne başka sekılde . Eğer bır yere gideceksem babam akşam işten gelmeden önce evde olmam lazımdı . Annem yüz kez arardı . Böyle böyle lıse bıttı .
O dönem dedem yatalak oldu 3 ay boyunca tatilde altını ben degıstırdım ben baktım ona . Dün gece yıne rüyama geldı , çok duasını aldım allah rahmet eylesin . Annem zamanında bana çok cektırdıler ıcim götürmüyor dedı bakmadı dedeme yıne işe gıtti . Kendısnın yapması gereken herseyı benım üzerime yıktı . Bu arada iş dediğim de sigortalı herhangı bır iş değil günlük işler yevmiye . Yanı gitmese gıtmezdı ama ıyı alışmıştı kendi sorumluluklarını bana yüklemeye .
Üniversite sınavında ıkı yıllık bir bölüm okudum , bıtırdım, çalışmaya başladım . 21 yaşında evlendim . Evlenmemin tek sebebi o evde ki baskılardı. Babam tv de dizi izletmezdi ahlaksızmış hepsi . Ya açık oturum ya da belgesel izlerdik aile boyu . Hep kendı dedıgı doğruydu asla kabul etmezdi başka birşeyi.
Ama ben onu asla üzmedim . Asla karşısına gecıp hesap sormadım , ne dedıyse o oldu . Ne ıstedıyse öyle yaptım hala canım kadar seviyorum ama benım psikolojimi çok bozdu . Annemin sessızlıgı babamın baskıları yüzünden çok erkem evlendim . Evlenmeden önce de esımın aılesıyle bir sürü sorunlar yaşadık . Babamın haberi dahi olmadı . O üzülmesin dıye hemde bilse asla evlenmeme ızin vermezdi . Eşime çok aşıktım çok sevdim onu hala da öyle…
Evet hep arkamda Kaya gıbı durdu ,herkese karşı ama ona söyleyemedıklerım ıcımdekiler çocukluğumda yaşadıklarım baskıları hıc kafamdan çıkmıyor . Evlendıgım ilk akşam ayaklarımı uzatıp tv de survıvor ızlemıstim ve özgürlük ne kadar güzel bırsey demıştım hıc unutmuyorum . Basımı açma konusunda eşimle konuştum bı dönem ve bana destek olmustu , senın hayatın kımse karışamaz ben onay veriyorum demıstı ama ben asla cesaret edemedim , babam beni evlatlıktan reddedirdi biliyorum . Ben üç aylık evlıyken sigara içtiğimi öğrenmiş ve beni eve çağırıp sonra da evden kovmustu , üç ay boyunca da konuşmamıştı. Tepkıleri cezalandırmaları hep bu yöntemdir kendınden mahrum bırakır . Bır Tokat atmamıştır çocukluğumdan bu yana ama konuşmaması görmezden gelmesi daha çok yakıyordu canımı .
Ve annem , asla yanımda olmayan , hıcbır konuda bır desteğini anneliğini göremedığim annem …
Sadece kendı hayatı , çocuğum olduğunda dahi yanımda olup destek olmadı , evımız çok yakın olmasına rağmen . Kardeslerımim hepsine karşı böyle . Pasif , umutsuz , dünya yansa içimde yorganım yok dıyecek tarzda bır kadın .
Babamın suan maddi durumları oldukca ıyı . Ikı tane evi üç dükkanı , 60 dönüm kadar çok değerli yerlerde arsaları var . Annem ise hala yevmiyeye gıdıyor . Alışkanlıkmış , bırakamıyor .
Ben, yüzlerine karşı asla saygı ve sevgımı eksik etmiyorum ama içten içe çok ofkelıyım onlara . Hep onları cezalandırmak ıstıyorum . Hele bazen ne çocuğumu ne esımı görüyor gözüm , ıntıhar etmek ıstıyorum . Bırde ardımda onlara söyleyemediğim herseyı yazdığım uzunca bır mektup . Onlara pişmanlık yaşatmak, evlat acısı yaşatmak cezalandırmak ıstıyorum , kendı hayatımı gözüm görmüyor. Ya düşünmeyim dıyorum pat yenı bırsey yapıyorlar , annemın vurdumduymazlığı babamın hala devam eden baskıları . Geçen gün bişey getirdi bana , ben beşinci katta oturuyorum , asansör yok , yukarı çıkmayacaksa kova sallandırıyorum asagı . Üzerimde tişört vardı vay efendim nasıl balkona öyle çıkarmışım gunah yanacaksın bilmem ne ıkı saat nutuk dinledim babamdan , ya bıktım artık bıktım .
Lütfen bana bırseyler soyleyın , ne yapmalıyım . Terapi alıyorum ama değişen fazla birşey yok sadece geceleri uykum bölünmeden uyuyorum tek fark bu . Ama ya düşüncelerim ?
Birgün gözümün dönüp canıma kıymaktan korkuyorum çünkü ıcımde kı kızgınlıklarla bas edemiyorum . Karşımda dokuz yaşında kı çocuk halimi canlandırıyorum ve çok ağlıyorum o Halime .
Lütfen bana yardım edın ,ne yapmam lazım .
düşün ablam baban yüzünden açıldı kıza etmwdigibi bırakmadı ne bu kapkara giyinmissin vs soğuttu resmen. Yani tam tersi seninkinin eee piskolojim de gayet yerinde şuan bende anneyim sen evladım var diyorsn anneni bırak kendi evladuna bak sen kendine bişey yapsan evladın seni affeder mi. Biraz onu düşün arkadaşımın annesi intihar etmiş. Hiç bir zmn normal piskolojide olmadı hep psikiyatri ile ilaçla ayakta. Yirmi sene geçmiş hala. Piskolojisi düzelmiyor
